Liefde

[Nathan]

We weten diep in ons hart wat liefde is.
En bij het woord 'liefde' krijgen we dan verbinding met deze ervaring diep in ons hart.
We worden door het woord 'liefde' direct verbonden met liefde zelf.
Hier deze interventie:
In het Nederlands.
English.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

We weten diep in ons hart wat liefde is.
En bij het woord 'liefde' krijgen we dan verbinding met deze ervaring diep in ons hart.
We worden door het woord 'liefde' direct verbonden met liefde zelf.

Zo werkt dat kennelijk dat het die uitwerking heeft bij het woord. Een gedachten associatie die werkzaam wordt.

De gedachte aan tegenslag stort je eveneens in een poel van ellende, het lijkt soms wel of er plekken zijn waar dat alles samen komt. Alsof je met het woord liefde ook in verbinding staat met alles wat dat vertegenwoordigd.

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Zo werkt dat kennelijk dat het die uitwerking heeft bij het woord. Een gedachten associatie die werkzaam wordt.

De gedachte aan tegenslag stort je eveneens in een poel van ellende, het lijkt soms wel of er plekken zijn waar dat alles samen komt. Alsof je met het woord liefde ook in verbinding staat met alles wat dat vertegenwoordigd.

Ja, al denk ik wel, dat ons hart eerst geopend moet worden, aangeraakt. Anders zijn woorden, zoals liefde zonder enige betekenis.
Maar al is ons hart geopend, dan kunnen we toch nog volschieten met haat. Vandaar deze interventie.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Ja, al denk ik wel, dat ons hart eerst geopend moet worden, aangeraakt. Anders zijn woorden, zoals liefde zonder enige betekenis.
Maar al is ons hart geopend, dan kunnen we toch nog volschieten met haat. Vandaar deze interventie.

Ik weet niet hoe het bij anderen zit maar mijn hart is altijd open en ben onbekend met haat.

Dat aanraken is, zoals het zich laat aanzien, net als raken een state of mind, een toestaan dat het kan plaatsvinden. Ik ben in staat om het uit te zetten.

Je schept of laat een vijandbeeld scheppen met gruwelen die men bereid is jou aan te doen, dan geef je vervolgens jezelf toestemming om dat wat nu dat kwaad vertegenwoordigd te vernielen, vernietigen, nietig maken, ondergeschikt aan je maken (haten or whatever).

In de rationele modus kun je volledig harteloos zijn, niettemin blijft er een bron werkzaam van universele liefde die niet door het goed/kwaad principe wordt aangetast, maar dat verkeerd dan in een verduisterde staat.

Er bevinden zich wolken voor de hemel van liefde waardoor er tijdelijk niet mee in contact kan worden getreden. In een vlaag kan soms ineens toch de hemel opengaan.

Ook een mooie filosofie toch ?

P.s. is er nog een bezienswaardigheid hier in N-Holland die ik gezien moet hebben ? Ik wil er vanmiddag even op uit.

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik weet niet hoe het bij anderen zit maar mijn hart is altijd open en ben onbekend met haat.

Ik zie liefde echt als een gebeuren, het moment dat je hart open gaat. Zoals een bloem zich opent door de aanraking van zonlicht.
Liefde moet tot bloei komen, iets of iemand moet jou omarmen.
Zo heb ik tenminste de liefde leren kennen.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je schept of laat een vijandbeeld scheppen met gruwelen die men bereid is jou aan te doen, dan geef je vervolgens jezelf toestemming om dat wat nu dat kwaad vertegenwoordigd te vernielen, vernietigen, nietig maken, ondergeschikt aan je maken (haten or whatever).

Iemand kan iets tegen je zeggen of iets doen en voor dat je het weet is er daar die haat, die irritatie, die woede! Natuurlijk gaat daar een geest achterschuil maar het kan enorm snel gaan...

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

In de rationele modus kun je volledig harteloos zijn, niettemin blijft er een bron werkzaam van universele liefde die niet door het goed/kwaad principe wordt aangetast, maar dat verkeerd dan in een verduisterde staat.

Er bevinden zich wolken voor de hemel van liefde waardoor er tijdelijk niet mee in contact kan worden getreden. In een vlaag kan soms ineens toch de hemel opengaan.

Maar die hemel gaat niet altijd opeens weer open voor een hoop mensen. Vandaar mijn intervensie.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Ik zie liefde echt als een gebeuren, het moment dat je hart open gaat. Zoals een bloem zich opent door de aanraking van zonlicht.
Liefde moet tot bloei komen, iets of iemand moet jou omarmen.
Zo heb ik tenminste de liefde leren kennen.

Het lijkt Doornroosje wel, zo dat niet was gebeurd was je nu nog in slaap.
Een bloem behoeft ook geen aanraking om open te gaan, slechte metafoor.

Iemand kan iets tegen je zeggen of iets doen en voor dat je het weet is er daar die haat, die irritatie, die woede! Natuurlijk gaat daar een geest achter schuil maar het kan enorm snel gaan...
Maar die hemel gaat niet altijd opeens weer open voor een hoop mensen. Vandaar mijn intervensie.

Natuurlijk moet er in je opgekomen zijn dat er energie ophopingen ontstaan die zich willen ontladen. Je kunt de oorzaak van het ontstaan van het oplopen van de energie onderzoeken. De explosie zelf is bedoeld om je aan te zetten actie te ondernemen, anders slaat het ook terug op jezelf.

Als je daarbij een ander ernstig dreigt te schaden zou je kunnen leren de overdaad aan energie op iets anders te richten.

Op welke wijze meen je nou te kunnen interveniëren ?

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het lijkt Doornroosje wel, zo dat niet was gebeurd was je nu nog in slaap.
Een bloem behoeft ook geen aanraking om open te gaan, slechte metafoor.

Ik denk dat verlichte mensen zoals Jezus en de Boeddha vele harten hebben doen opengaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Natuurlijk moet er in je opgekomen zijn dat er energie ophopingen ontstaan die zich willen ontladen. Je kunt de oorzaak van het ontstaan van het oplopen van de energie onderzoeken. De explosie zelf is bedoeld om je aan te zetten actie te ondernemen, anders slaat het ook terug op jezelf.

Als je daarbij een ander ernstig dreigt te schaden zou je kunnen leren de overdaad aan energie op iets anders te richten.

Op welke wijze meen je nou te kunnen interveniëren ?

Natuurlijk heeft boosheid een boodschap... Ooit zelfs een boekje aan gewijd.

Wat belangrijk is, 'Wie ben ik?', wat wil ik zijn?
Deze zelfontdekking is van enorm belang. Noem het het rijk van God. Liefde als weg en doel.
Toch struikelen we maar al te makkelijk op deze weg.
De interventie zoals door mij omschreven, is heel praktisch. Neem letterlijk het woord 'liefde' in je mond, bij een gevoel van (zelf)destructie. Je hoeft dan niet in de weer met deze opkomende negatieve energie. Je hoeft enkel het woord 'liefde' innerlijk te herhalen. Uiteindelijk word je rustig. En ben je enkel dit woord bewust en waar het naar verwijst.

[Madelief]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Wat belangrijk is, 'Wie ben ik?', wat wil ik zijn?
Deze zelfontdekking is van enorm belang. Noem het het rijk van God. Liefde als weg en doel.
Toch struikelen we maar al te makkelijk op deze weg.
De interventie zoals door mij omschreven, is heel praktisch. Neem letterlijk het woord 'liefde' in je mond, bij een gevoel van (zelf)destructie. Je hoeft dan niet in de weer met deze opkomende negatieve energie. Je hoeft enkel het woord 'liefde' innerlijk te herhalen. Uiteindelijk word je rustig. En ben je enkel dit woord bewust en waar het naar verwijst.

Oh ik zie het, liefde verdrijft haat, tot de volgende haat/woede aanval. Een doekje voor het bloeden dus die geen werkelijke genezing behelst.

Ik pleit er voor die woede en die haat volledige ter ervaren sterker nog het te worden in zijn totaliteit om zo tot de ontdekking te komen dat die helemaal niet bestaat.

Maar goed dat is redelijk eng te noemen, want stel dat ik in een onbewaakt ogenblik iemand de nek afsnijd dan zitten de familie, vrienden van het slachtoffer en ik en mijn familie, in een wereld die vergeven is van liefde, toch maar met de gebakken peren niet waar of zo iets.

In een volgend leven wordt ik een moordenaar geloof ik, dat lijkt mij wel wat. Of is die wens ongehoord onder de liefdeminnenden?

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Madelief

Oh ik zie het, liefde verdrijft haat, tot de volgende haat/woede aanval. Een doekje voor het bloeden dus die geen werkelijke genezing behelst.

Ik pleit er voor die woede en die haat volledige ter ervaren sterker nog het te worden in zijn totaliteit om zo tot de ontdekking te komen dat die helemaal niet bestaat.

Maar goed dat is redelijk eng te noemen, want stel dat ik in een onbewaakt ogenblik iemand de nek afsnijd dan zitten de familie, vrienden van het slachtoffer en ik en mijn familie, in een wereld die vergeven is van liefde, toch maar met de gebakken peren niet waar of zo iets.

In een volgend leven wordt ik een moordenaar geloof ik, dat lijkt mij wel wat. Of is die wens ongehoord onder de liefdeminnenden?

Hoi Madeliefje,

Natuurlijk verdrijft liefde haat.
Zoals de Boeddha dat ook al zei. Haat verdwijnt nimmer door haat.
Er is geen andere weg.
Je laat haat los of niet.
Het kan zijn dat haat dan toch nog de kop opsteekt, en wat dan?
Daar gaat mijn interventie over.

[Madelief]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Hoi Madeliefje,

Natuurlijk verdrijft liefde haat.
Zoals de Boeddha dat ook al zei. Haat verdwijnt nimmer door haat.
Er is geen andere weg.
Je laat haat los of niet.
Het kan zijn dat haat dan toch nog de kop opsteekt, en wat dan?
Daar gaat mijn interventie over.

Idd een doekje voor het bloeden dus die interventie van jou

Vraagje: waarom wil je haat verdrijven met liefde?

Ik bedoel te zeggen wat zit er nu feitelijk en heel stiekem en venijnig verstopt achter die zgn liefde waar jij het over hebt Nathan, enig idee?