Geen water, geen maan.

[Rennie]

Hoe kan een berekend denken nu onschuldig worden?

En hoe kun je zuiver worden als je niet zo onschuldig bent als bomen, dieren en baby's?

Het is niet iets wat je kunt beheersen.

Als je het gaat beheersen, wordt het onderdrukking en het tegendeel ligt er altijd in besloten.

Als je celibatair wordt, ligt seks verborgen in je onderbewustzijn en wacht op het moment dat ze zich kan laten gelden en rebelleren.

Als je geweldloos wordt, blijft het geweld aanwezig.

Het tegendeel kan er niet uitgegooid worden.

Als je kiest wordt het tegendeel altijd verdrongen - en meer kun je niet doen.

Alleen in een onschuldig denken verdwijnt het tegendeel, omdat je niet gekozen hebt.

Het tegendeel kan zonder keuze niet bestaan.

Vandaar de voortdurende nadruk die Krishnamurti legt op het niet-kiezen en op de keuzeloosheid - dat is het fundament van de onschuld.

Maar je kunt jezelf misleiden door te kiezen voor keuzeloosheid: 'omdat Krishnamurti zegt: 'kies niet' zal ik keuzeloos zijn.

Als jij besluit om keuzeloos te zijn, dan wordt dat een deel van zedelijk gedrag en niet van zuiverheid.

Je hoeft alleen maar te begrijpen dat je niet moet kiezen, zelfs niet voor keuzeloosheid.

Begrijp eenvoudig de hele situatie; alles wat je kiest, alles wat je doet, komt voort uit het berekende denken.

Het kan niet echt zijn.

Je denken kan alleen maar dromen vervaardigen en niet de waarheid.

De waarheid kan niet gemaakt worden - niemand kan dat.

Zij is er!

De waarheid moet gezien worden.

Er hoeft niets voor gedaan te worden, alleen zien is nodig - zien zonder enig vooroordeel, zonder enige keuze, zonder enig onderscheid.

[Rennie]

De joden hebben duizenden jaren op Jezus gewacht.

Ze wachten nog en Jezus heeft zich al aan hen voltrokken.

Wat moeten we beginnen met hun menselijk denken?

De joden wachten nog steeds op de Messias en hij is al geweest!

Er zijn twintig eeuwen voorbijgegaan.

Hij kwam bij hen, hij klopte aan hun deur en zij weigerden hem te geloven - omdat hij niet sprak op de manier die zij verwachtten.

En hoe kan de goddelijke boodschapper spreken op de wijze zoals Jij die van hem verwacht?

Hij is geen deel van jullie, hij komt van die andere wereld, hij kan jouw taal niet spreken.

Wat hij ook zegt is vernietigend voor je, hij vernietigt je.

Zoals je bent moet je vernietigd worden, alleen dan wordt er iets nieuws geboren.

Maar de joden weigerden hem te geloven en ze wachten nog steeds.

En bedenk goed!

Als hij weer moed verzamelt - hoewel ik niet denk dat Jezus dat doet, want zoals jullie je gedragen hebben is het wel genoeg geweest, maar als hij moed verzamelt, als hij vergeet wat er twintig eeuwen geleden is gebeurd - hoe jullie hem kruisigden, hoe jullie hem beledigden, hoe je je hebt misdragen - als hij dat vergeet en terugkomt en klopt aan de deuren van de joden die op hem hebben gewacht, dan zullen ze hem weer afwijzen.

Zij kunnen gewone mensen met een buitengewoon verstand accepteren, maar zij kunnen geen mensen in een buitengewone zijnstoestand aanvaarden.

Want, om dat wezen te zien, moet je jezelf transformeren.

Zoals je bent, kun je niet zien, zoals je bent, kun je Jezus niet begrijpen.

Onthoud goed dat het ego graag een Messias wil worden; het ego wil graag een Tertullianus worden, het ego wil graag een Teerthankara worden, het ego wil graag aanspraak maken op iets wat er niet is.

Het ego is een geweldige eiser; het bezit niets, maar het eist op, en blijft dat doen.

[Rennie]

Het leven is een eeuwig voortgaand geheel. Het gaat door.

Het komt nooit, het gaat nooit.

Het kan zijn dat dit lichaam geboren is en sterft - maar dat leven, de energie, het zelf, de ziel, of wat je ook het bewustzijn in het lichaam wilt noemen, is nooit geboren en zal nooit sterven.

Dat bewustzijn loopt door.

Er is nooit een breuk in geweest.

Als je werkelijk weet, dan weet je dat er geen komen en gaan is.

Wie komt? Wie gaat?

Als je het niet begrijpt, als je niet tot dit inzicht gekomen bent, dan zeg je: 'ik kom alleen.'

Maar dan is dit 'ik' het ego, dan is dit 'ik' niet het zelf.

Als je zegt: 'ik ga alleen,' met de nadruk op 'ik' - dan is 'ik' de slavernij.

Als er geen 'ik' is, dan zul plotseling inzien dat je nooit geboren bent en nooit zult sterven; dan is er geen begin en geen eind.

Iemand vroeg Jezus: 'bent u de Messias waarop we hebben gewacht?

Wie bent u?

Vertel ons iets over uzelf?'

Jezus zei: 'voor Abraham er was, ben ik.'

Abraham moet duizenden jaren daarvoor geleefd hebben en Jezus zegt: 'voor Abraham er was, ben ik'.

De zin is werkelijk absurd, logisch absurd, grammaticaal verkeerd: 'Voor Abraham er was, ben ik.'

Abraham staat in de verleden tijd; Jezus zegt: 'voor hij er was...' En Abraham is de eerste profeet.

Het is goed mogelijk dat Abraham een afgeleide is van Ram, omdat het in het oude Hebreeuws niet 'Abraham' is, maar 'Abram'.

En 'Ab' duidt respect aan, net als 'Shree Ram'; het is alleen om eer te bewijzen.

Het is goed mogelijk dat Abraham niemand is dan Ram.

Jezus zegt: 'voor Abraham er was, ben ik.'

Hij gebruikt voor Abraham de verleden tijd; hij is geweest en is niet meer: de openbaring was er en is verdwenen.

Maar hij zegt ook: 'Ik ben,' omdat: 'Ik ben altijd; ik was, ik ben hier, ik zal zijn.'

De kern van het bewustzijn kent geen geboorte en geen dood; kent geen verleden, geen heden en geen toekomst; het kent geen tijd.

Het is eeuwig en eeuwigheid is geen van de tijd.

Ikkyu zegt je werkelijk meent dat je komt en gaat - als jij denkt dat er een komen en gaan is - dan is dat jouw waanvoorstelling. Laat mij je het pad wijzen waarop geen komen en gaan bestaat.'

Wat hebben de Boeddha's gedaan?

Ze hebben je alleen laten zien, dat jij volmaakt bent - zoals je bent. Er is geen verandering nodig.

Je hoeft nergens heen, je hoeft geen centimeter van je plaats te komen.

Zoals je bent, sta je in je volmaakte glorie, hier en nu.

Er is geen komen en geen gaan.

Word je slechts bewust van het fenomeen dat je bent.

Word je alleen maar bewust van wie je bent!

Wees alleen maar oplettend!

En dan hoeft er niets bereikt te worden.

Dan hoef je je niet in te spannen, omdat jij er vanaf het allereerste begin was.

Voor Abraham, ben jij.

Je hebt de schepping van de wereld gezien en je zult het einde van de wereld zien, maar aan jou is geen begin en geen einde.

Jij bent de getuige en de getuige kan geen begin en geen einde hebben. Als jij oplettend was geweest, dan zou je je eigen geboorte hebben gezien.

Als jij bewust kunt sterven dan zul je zien dat de dood zich voltrekt in het lichaam en dat jij slechts een toeschouwer bent.

Het lichaam sterft en jij bent alleen maar getuige.

En als jij een getuige kunt zijn in het sterven, dan zul je in het volgende leven getuige zijn van je geboorte.

Als je bewust sterft en bewust wordt geboren dan je zul je weten dat er geen geboorte en geen dood bestaan; er wordt slechts een lichaam gekozen.

Als je een nieuw huis binnentrekt zeg je dan dat het een geboorte is?

Jij blijft dezelfde, alleen het huis verandert.

Als jij je oude kleren voor nieuwe verwisselt zeg je dan dit een geboorte is?

Ik ben geboren?

Nee, want je verwisselt alleen van kleren, jij blijft dezelfde.

Zo word je je bewust dat alle veranderingen alleen maar veranderingen van kleren, huizen en plaatsen, van situaties en omstandigheden zijn, maar jij blijft dezelfde; het centrum verandert nooit, het is eeuwig.

[Rennie]

De dood is het crescendo, de hoogste top die het leven kan bereiken.

In het moment van het sterven is er veel mogelijk.

Als je je voorbereidt en voorbereid hebt, als je gemediteerd hebt, dan is Verlichting op het moment van sterven heel makkelijk te realiseren - omdat dood en Verlichting op elkaar lijken.

Een meester, een Verlichte, kan je op het moment van sterven gemakkelijk tot Verlichting brengen.

Zelfs voor het gebeurt moet je klaar zijn om te sterven.

Wat gebeurt er bij het sterven?

Plotseling verlies je je lichaam, plotseling verlies je je denken. Plotseling krijg je het gevoel dat je van jezelf weggaat - weg van alles waarvan jij geloofd dat jij het bent.

Het is pijnlijk, omdat je voelt dat je zult verdrinken in leegte; je zult nu nergens meer zijn!

Dat komt omdat je je altijd geïdentificeerd hebt met je lichaam en je hersenactiviteit en geen kennis had van wat daarachter ligt.

Buiten het lichaam en het denken om heb je nooit iets van jezelf geweten.

Je werd zo gefixeerd op, en geobsedeerd door de buitenkant, dat je het centrum volledig bent vergeten.

Bij het sterven moet je dit onder ogen zien: dat dit lichaam verdwijnt en niet langer meer vastgehouden kan worden.

Het denken verlaat je, je beheerst het niet langer meer.

Het ego lost op - je kunt zelfs geen 'ik' zeggen.

Je beeft van angst op de grens van het niets.

Je zult niets meer zijn.

Maar het maakt veel uit als je je voorbereid hebt, als je gemediteerd hebt.

En die voorbereiding houdt in, dat je er alles aan gedaan hebt om de dood te gebruiken, om die afgrond van het niets te gebruiken.

Het maakt veel uit of je je klaar gemaakt hebt voor de sprong, of dat je erin getrokken wordt.

Als je er tegen je zin ingetrokken wordt, als je het niet wilt maar weggerukt wordt, dan is het pijnlijk.

Dan is er intense angst!

En die angst gaat zo diep, dat je op het moment van sterven bewusteloos zult raken.

Dan loop je het mis.

Maar als je klaar bent om te springen, dan is er geen angst.

Als je de dood aanvaardt, verwelkomt en je klaagt niet, maar je bent juist blij en van vreugde vervuld dat het moment gekomen is, waarop je uit de begrenzing van dit lichaam kunt springen, waarop je uit dit ego, dat jou alleen maar leed heeft bezorgd, kunt springen - als je de dood kunt verwelkomen, dan hoef je niet bewusteloos te raken.

Als je haar kunt aanvaarden en verwelkomen zoals de boeddhisten dat met tathata aanduiden en het niet alleen een aanvaarden is, (omdat het woord eigenlijk onjuist is aangezien het diep in zich een niet-aanvaarden verbergt) nee, als je haar verwelkomt alsof het een feest, een verrukking en een zegen, dan hoef je niet bewusteloos te raken.

Als ze een zegening is dan zul je je op dat moment volmaakt bewust worden.

Onthoud deze twee dingen: als je haar afwijst en 'nee' zegt, dan verlies je het bewustzijn volledig; als je haar aanvaardt, verwelkomt en met je hele hart 'ja' zegt, dan kom je volledig tot bewustzijn.

'Ja'-zeggen in het sterven maakt je volmaakt bewust, 'nee'-zeggen in het sterven maakt je volmaakt onbewust - en dat zijn de twee manieren waarop je kunt sterven.

Je moet volledig open en leeg zijn; alleen dan kun je oog in oog komen met de dood, omdat de dood leegte is.

Alleen het gelijke kan het gelijke leren kennen.

Alleen hetzelfde kan hetzelfde begrijpen.

Als er ook maar een woord in je leeft, dan ontgaat het je, omdat dan je denken aanwezig is en de dood kent geen denken.

De dood heeft geen gedachten.

De dood is eenvoudig een vallen in de leegte.

En ik zeg jullie ook: als je er je leven naast hebt gezeten dan is er nog maar een mogelijkheid, een hoop - het moment van het sterven.

Maar je hoeft er niet op te wachten, omdat het ook op dit moment kan gebeuren!

Als het nu niet gebeurt, blijf het dan proberen.

Maak je klaar voor de dood!

Als je er klaar voor bent zal ik er zijn om je een duw te geven.

Als je er klaar voor bent is het erg gemakkelijk, een rukje maar en het denken wordt opgeblazen.

[Theo]

omdat dood en Verlichting op elkaar lijken.

Het fysieke sterven en het sterven van het ego lijken idd op elkaar.