Waarheid & Bewustzijn

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Welnu... Realisatie is realiseren dat 'je' in werkelijk Waarheid bent, maar dan zonder de 'je', vandaar dat Waarheid is "Wat Is". Bewustzijn is niet synoniem met Waarheid... dus in werkelijkheid ben je ook geen Bewustzijn. In werkelijkheid is er geen 'je', alleen Waarheid, alleen "Wat Is". In de ervaring is dat anders. Waarheid is geen ervaring. Ervaring is het uitgangspunt van het onderzoek, maar geen eindpunt.

Heb graag een nadere toelichting van jou of Bassie over Bewustzijn als zou dan niet synoniem zijn aan Waarheid. Ik gebruik hier Waarheid en Bewustzijn voor hetzelfde en dat is om dat ze onderling uitwisselbaar zijn. Dus het ligt niet aan Waarheid of Bewustzijn of de vele andere namen die voor één en hetzelfde in omloop zijn maar hoe ze door verschillende gebruikers geïnterpreteerd worden.

Zo is er ook onenigheid over het gehanteerde gebruik van Weten dat veelal verward wordt met kennis. Zo is er Bewustzijn en heeft ieder mens bewustzijn (zoals Bassie zegt 'van iets').

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Heb graag een nadere toelichting van jou of Bassie over Bewustzijn als zou dan niet synoniem zijn met Waarheid. Ik gebruik hier Waarheid en Bewustzijn voor hetzelfde en dat is om dat ze onderling uitwisselbaar zijn. Dus het ligt niet aan Waarheid of Bewustzijn of de vele andere namen die voor één en hetzelfde in omloop zijn maar hoe ze door verschillende gebruikers geïnterpreteerd worden.

Zo is er ook onenigheid over het gehanteerde gebruik van Weten dat veelal verward wordt met kennis. Zo is er Bewustzijn en heeft ieder mens bewustzijn (zoals Bassie zegt 'van iets').

Waarheid is geen Bewustzijn/bewustzijn, maar gaat daaraan vooraf.
Omdat bewustzijn -terug genomen van het fysieke draagvlak- oplicht waarmee het ergens op schijnt. Hoewel bewustzijn daarmee volkomen in zichzelf is, is het gericht op de verschijningsvormen.

In teruggenomen bewustzijn zul je ook merken dat er louter door het schijnen een afstand is tussen bewustzijn en dat wat waargenomen wordt.

In de wereld om ons heen zoals we die dagelijks ervaren zijn we zowel waarnemer als waargenomen vorm. Zo kan dat wat je 'het verhaal' kunt noemen plaats hebben. Mensen die in de illusie leven ervaren zichzelf als vorm/lichaam, mensen die dat niet doen ervaren zichzelf als bewustzijn. Bewustzijn waarvan er in werkelijkheid maar één is, maar waarvan het door het lichamelijk draagvlak het lijkt alsof er miljarden zijn. Feitelijk zijn beide posities waar, dat is de paradox.

Waarheid zelf is totaal ongericht, waarmee er geen enkele afstand is tussen het ene en het andere. Het ene en het andere is altijd twee. Dus ook bewustzijn en waargenomen vorm zijn twee. Daarom staat waarheid ook boven het kennen. Kennen kent immers een object van kennen. (ook twee)

Daarom kan men ook alleen als een niet-zelf tot waarheid komen. Ieder verbeeld zelf heeft zijn zelfbeeld opgedaan uit iets buiten hem: de waargenomen wereld.

Middels kennen (van de waargenomen wereld) hebben we ons zelf een zelfbeeld geschapen en deze moet geëlimineerd zoals jij dat noemt. In mijn woorden ontkent. Dat is de omgekeerde weg zoals het zelfbeeld tot stand is gekomen. Waarheid is totaal ontspiegelt: nergens op gericht.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zo is er ook onenigheid over het gehanteerde gebruik van Weten dat veelal verward wordt met kennis. Zo is er Bewustzijn en heeft ieder mens bewustzijn (zoals Bassie zegt 'van iets').

Ik gebruik liever het woord 'herinnering'. Naarmate men uit het zelfgedachte centrum komt, komt de 'herinnering' boven welke men geleidelijk aan zichzelf intellectueel eigen kan maken. Dat is inzien.

(Denk aan inzien van oorzaak en gevolg, inzien van de polariteiten welke complementair aan elkaar zijn enz.)

Kennis heeft meer te maken i.m.o. kennis hebben van het zelf. Het zelfgedachte centrum ervaart zichzelf als een persoon: ik ben de persoon.

In teruggenomen bewustzijn wordt het duidelijk dat het zijn ontstaat als je een verschijningsvorm waar neemt: daar schijnt het licht op. Dat is 'weten' (kennis) wat je bent.

WEZENLIJK is het "ik ben bewustzijn" bij iedereen exact hetzelfde.
Geen twijfel over mogelijk. Alleen weten de meeste mensen dat niet omdat ze geen zelfonderzoek doen. Dit gezegd hebbende is toch weer ieder bewustzijn verschillend omdat we allemaal een verschillende plaats in nemen door het fysieke lichaam. (Daardoor ontstaat de illusie.)

Maar in werkelijkheid kan bewustzijn helemaal geen plaats hebben natuurlijk.
Bewustzijn is non-lokaal en heeft geen enkele toekomst of verleden.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Waarheid zelf is totaal ongericht, waarmee er geen enkele afstand is tussen het ene en het andere.

Waarheid is totaal ontspiegelt: nergens op gericht.

Dank je Bassie. Ik licht deze er uit als relevant voor mijn vraag om toelichting.
Wat Waarheid is dat is Bewustzijn voor mij dus ook, dus het is voor mij uitwisselbaar. Er lijkt me hier sprake te zijn van een andere betekenisgeving van het begrip Bewustzijn. Waar het niet het gebruikelijke bewustzijn is waarover we normaliter spreken onderscheid ik het met een hoofdletter.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik gebruik liever het woord 'herinnering'. Naarmate men uit het zelfgedachte centrum komt, komt de 'herinnering' boven welke men geleidelijk aan zichzelf intellectueel eigen kan maken. Dat is inzien.

(Denk aan inzien van oorzaak en gevolg, inzien van de polariteiten welke complementair aan elkaar zijn enz.)

Kennis heeft meer te maken i.m.o. kennis hebben van het zelf. Het zelfgedachte centrum ervaart zichzelf als een persoon: ik ben de persoon.

In teruggenomen bewustzijn wordt het duidelijk dat het zijn ontstaat als je een verschijningsvorm waar neemt: daar schijnt het licht op. Dat is 'weten' (kennis) wat je bent.

Hoe het werkt dat weet ik wel, het gaat me om de naamgeving van wat overblijft als kennis is weggevallen. Herinneren is mij te instabiel om daarvoor te kunnen doorgaan.

WEZENLIJK is het "ik ben bewustzijn" bij iedereen exact hetzelfde.
Geen twijfel over mogelijk. Alleen weten de meeste mensen dat niet omdat ze geen zelfonderzoek doen. Dit gezegd hebbende is toch weer ieder bewustzijn verschillend omdat we allemaal een verschillende plaats in nemen door het fysieke lichaam. (Daardoor ontstaat de illusie.)

Maar in werkelijkheid kan bewustzijn helemaal geen plaats hebben natuurlijk.
Bewustzijn is non-lokaal en heeft geen enkele toekomst of verleden.

Zo is Waarheid.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dank je Bassie. Ik licht deze er uit als relevant voor mijn vraag om toelichting.
Wat Waarheid is dat is Bewustzijn voor mij dus ook, dus het is voor mij uitwisselbaar. Er lijkt me hier sprake te zijn van een andere betekenisgeving van het begrip Bewustzijn. Waar het niet het gebruikelijke bewustzijn is waarover we normaliter spreken onderscheid ik het met een hoofdletter.

De betekenis van bewustzijn gebruik ik in de kleine letter als in "ik ben bewust van iets". (zijnde als enkelvoud)
De betekenis Bewustzijn gebruik ik in algemene zin:"het algemene vermogen om zich bewust te zijn van iets". Hier is 'zijnde' zowel enkelvoud als meervoud.

Waarom is in de tweede betekenis sprake van zowel enkelvoud als meervoud?
Dat is omdat het zijn van een bewust-zijnde identiek is. Dat is tevens de betekenis van "weten wat je bent". Jouw "weten wat je bent" kan niet verschillen van mijn "weten wat je bent". Het is de wijze waarop Bewustzijn zich gedeeld heeft over de vormen en toch ongedeeld is gebleven.

Uiteindelijk is zowel bewustzijn als Bewustzijn is hetzelfde.
Alleen omdat de situaties kunnen verschillen (dat waar bewustzijn op gericht is) geef ik er verschillende betekenis aan. Het is zonneklaar dat jouw bewustzijn momenteel ergens anders op gericht is dan mijn bewustzijn.

[Bassie]

Ter verduidelijking in algemene zin. In ieder mens zijn innerlijk twee vermogens werkzaam:

-Het vermogen om waar te nemen: Kenvermogen
-Het vermogen om vormen te scheppen: Vormend vermogen.

Wie in het innerlijk verkeert zal bemerken dat het zijn zich bevindt in het Kenvermogen. (Ik ben bewustzijn.)

Het centrale ego meent dat hij zijn gedachten is (vormen, beelden).

Wat er innerlijk in werkelijkheid kan plaats hebben is dat we onze eigen gedachten/beelden waarnemen. De gedachten of gevormde beelden, dat ben ik niet!

Het kenvermogen zelf kan gekend worden door het te zijn.

Het vormend vermogen kan nooit gekend worden, omdat iedere gedachte over het denken zelf ook al weer een gedachte is. Het blijft onbereikbaar voor het 'zijn'.

Bovenstaande maakt dat als men kenvermogen is men een afstand zal bemerken tussen kenner en gekend beeld/gedachte. Er moet dus boven kenner/het gekende nog iets uitgaan. Dat is Advaita (niet-twee)

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De betekenis van bewustzijn gebruik ik in de kleine letter als in "ik ben bewust van iets". (zijnde als enkelvoud)
De betekenis Bewustzijn gebruik ik in algemene zin:"het algemene vermogen om zich bewust te zijn van iets". Hier is 'zijnde' zowel enkelvoud als meervoud.

Voor mij zijn beiden met een kleine letter omdat ze niet los zijn van de verschijning.

Waarom is in de tweede betekenis sprake van zowel enkelvoud als meervoud?
Dat is omdat het zijn van een bewust-zijnde identiek is. Dat is tevens de betekenis van "weten wat je bent". Jouw "weten wat je bent" kan niet verschillen van mijn "weten wat je bent". Het is de wijze waarop Bewustzijn zich gedeeld heeft over de vormen en toch ongedeeld is gebleven.

Ik kan vrijwel niet aangeven wat ik versta onder Bewustzijn en Weten omdat er geen handen en voeten aan te geven zijn. Dus ik hou het er op dat wanneer dat wel kan er geen sprake meer van is. Bewustzijn (kleine letter) en kennis is datgene wat we bezitten. Bewustzijn (hoofdletter) en Weten hebben dat effect niet meer.

Uiteindelijk is zowel bewustzijn als Bewustzijn is hetzelfde.
Alleen omdat de situaties kunnen verschillen (dat waar bewustzijn op gericht is) geef ik er verschillende betekenis aan. Het is zonneklaar dat jouw bewustzijn momenteel ergens anders op gericht is dan mijn bewustzijn.

Ik zou dat ondersheid zo niet maken.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Voor mij zijn beiden met een kleine letter omdat ze niet los zijn van de verschijning.

Als bewustzijn los is van (alle) verschijningen dan noem ik dat Nirwana bewustzijn. Bewustzijn wat gericht is op bewustzijn. Een valkuil! Ogenschijnlijk lijkt dat zelfloos bewustzijn.

Bewustzijn als in "weten wat ik ben" ervaart men zichzelf als losstaand van de eigen fysieke verschijning, maar maakt men gebruik van het (eigen) vormend vermogen om bewustzijn bewust te laten zijn van een vorm/beeld/gedachte.

Bewustzijn is altijd niets (niet helemaal waar, bewustzijn is licht) vormen zijn altijd iets. Bewustzijn kan niet bepaald worden, behalve als in 'zijn'. Vormen en gedachten kunnen wel bepaald worden: ze gaan altijd over iets.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik zou dat onderscheid zo niet maken.

Het beperkende is idd dat men meent over een eigen bewustzijn te beschikken.
Daarom moet de mens op enige wijze door onderzoek er achter komen dat het woord 'eigen' onterecht is.

Dat gezegd hebbende doe ik in de dagelijkse realiteit toch weer 'eigen' waarnemingen welke verschillen van die van jou.

Daarom is hetgeen wat verschillend is, hetgeen wat waargenomen wordt.
Onze beide waargenomen werelden verschillen, het waarnemen zelf kan niet verschillend zijn.