Over vreugde en verdriet.

[Naadje]

Over Vreugde en Verdriet

Toen zei een vrouw: Spreek tot ons over vreugde en verdriet.
En hij antwoordde: Uw vreugde is uw ongemaskerde verdriet.
En de bron waaruit de lach opwelt is dezelfde die maar al te vaak gevuld werd met uw tranen. Hoe kan het ook anders ?
Hoe dieper verdriet in uw wezen kerft, hoe meer vreugde u kunt bevatten. Is niet de beker die uw wijn bevat dezelfde beker die gehard is in de oven van de pottenbakker?
En is de luit die de geest tot rust brengt niet hetzelfde hout dat door messen werd uitgehold?
Kijk diep in uw hart als ge u verheugt, en ge zult ontdekken dat enkel wat verdriet berokkent, ook vreugde schenkt.
Kijk als ge verdriet hebt, opnieuw in uw hart en ge zult zien dat ge in werkelijkheid huilt om wat om wat eens uw grootste verrukking was.

Sommigen van u zeggen: 'Vreugde is groter dan verdriet,' en anderen: 'Neen, verdriet is groter.'
Maar ik zeg u: ze zijn onafscheidelijk.
Zij komen tezamen, en als de een aanzit aan uw tafel, bedenk dan dat de ander ligt te slapen in uw bed.

Ja, als de schalen van een weegschaal balanceert gij tussen uw vreugde en verdriet.
Alleen als ge leeg zijt, zijt ge in rust en evenwicht.
Als de schatbewaarder u optilt om zijn goud en zilver te wegen, kunt ge het rijzen en dalen van uw vreugde of uw verdriet niet vermijden.

Kahlil Gibran.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Over Vreugde en Verdriet

Toen zei een vrouw: Spreek tot ons over vreugde en verdriet.
En hij antwoordde: Uw vreugde is uw ongemaskerde verdriet.
En de bron waaruit de lach opwelt is dezelfde die maar al te vaak gevuld werd met uw tranen. Hoe kan het ook anders ?
Hoe dieper verdriet in uw wezen kerft, hoe meer vreugde u kunt bevatten. Is niet de beker die uw wijn bevat dezelfde beker die gehard is in de oven van de pottenbakker?
En is de luit die de geest tot rust brengt niet hetzelfde hout dat door messen werd uitgehold?
Kijk diep in uw hart als ge u verheugt, en ge zult ontdekken dat enkel wat verdriet berokkent, ook vreugde schenkt.

Lof op de dualiteit, met de omarming van het ene komt ook het andere.

Mooi Kahlil Gibran.

[Danique]

Dat is dan wellicht ook waarom mensen soms niet voluit durven te genieten, omdat ze bang zijn dat daar voluit verdriet op volgt.
Alsof ze gestraft zullen worden voor het geluk...

Heb daar ooit eens een mooie column over gelezen.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Over Vreugde en Verdriet

Toen zei een vrouw: Spreek tot ons over vreugde en verdriet.
En hij antwoordde: Uw vreugde is uw ongemaskerde verdriet.
En de bron waaruit de lach opwelt is dezelfde die maar al te vaak gevuld werd met uw tranen. Hoe kan het ook anders ?
Hoe dieper verdriet in uw wezen kerft, hoe meer vreugde u kunt bevatten. Is niet de beker die uw wijn bevat dezelfde beker die gehard is in de oven van de pottenbakker?
En is de luit die de geest tot rust brengt niet hetzelfde hout dat door messen werd uitgehold?
Kijk diep in uw hart als ge u verheugt, en ge zult ontdekken dat enkel wat verdriet berokkent, ook vreugde schenkt.
Kijk als ge verdriet hebt, opnieuw in uw hart en ge zult zien dat ge in werkelijkheid huilt om wat om wat eens uw grootste verrukking was.

Sommigen van u zeggen: 'Vreugde is groter dan verdriet,' en anderen: 'Neen, verdriet is groter.'
Maar ik zeg u: ze zijn onafscheidelijk.
Zij komen tezamen, en als de een aanzit aan uw tafel, bedenk dan dat de ander ligt te slapen in uw bed.

Ja, als de schalen van een weegschaal balanceert gij tussen uw vreugde en verdriet.
Alleen als ge leeg zijt, zijt ge in rust en evenwicht.
Als de schatbewaarder u optilt om zijn goud en zilver te wegen, kunt ge het rijzen en dalen van uw vreugde of uw verdriet niet vermijden.

Kahlil Gibran.

wow...
ja-knik-smiley
tranen van vreugde zijn dezelfde tranen als van verdriet...
beiden smaken zoet van het zilte...en andersom.
soms huilen van het lachen
soms lachen van het huilen
de scheiding is zo diffuus/subtiel...soms niet te scheiden.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Kahlil Gibran.

Mooi! Voor mij een voorbeeld van "levende woorden". Ik heb het boekje als een soort van bijbeltje in de kast staan en soms duurt het jaren voor ik er weer in lees, maar altijd leest het als "nieuw".

[Von]

Doet me denken aan logion 58:

Jezus zei:
Gezegend de mens die heeft geleden
en het leven gevonden.

Het gaat hier om de heelheid als mens.
Dat lijden een deel is van het mens-zijn, de andere kant van liefde.
Liefde en levensvreugde sluiten lijden niet uit, maar in, en vormen met zijn drieën de diepte van de werkelijkheid.
Onvoorwaardelijke liefde = onvoorwaardelijke bereidheid tot pijn.
Emotionele openheid.

[Naadje]

Wow, da's ook mooi.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Liefde en levensvreugde sluiten lijden niet uit, maar in, en vormen met zijn drieën de diepte van de werkelijkheid.

...

[Ogenblik-sem]

Ah! nee hé?!

Ja, wat is 't nu?!
Die liefde?
Die vreugde en verdriet die tezamen komen?
Die evenveel waard zijn?
Die onvoorwaardelijke liefde = onvoorwaardelijke bereidheid tot pijn.
Die emotionele openheid.

Of 'n kindmechanisme?!

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Over Vreugde en Verdriet

Ja, als de schalen van een weegschaal balanceert gij tussen uw vreugde en verdriet.

Alleen als ge leeg zijt, zijt ge in rust en evenwicht.

Als de schatbewaarder u optilt om zijn goud en zilver te wegen, kunt ge het rijzen en dalen van uw vreugde of uw verdriet niet vermijden.

Kahlil Gibran.

'Alleen als ge leeg zijt, zijt ge in rust en evenwicht', wat zou die man daar nu mee bedoelt hebben?

Kent iemand dat; 'als ge leeg zijt'?

Kent iemand dat; 'zijt ge in rust en evenwicht'?