Onschuld

[Nadje]

De onschuld die een intens ervaren van het leven teweeg brengt is als die van een kind, maar niet kinderlijk. De onschuld van kinderen is mooi, maar onwetend. Als het kind opgroeit en leert dat de wereld gevaarlijk en bedreigend kan zijn, maakt deze onschuld plaats voor wantrouwen en twijfel. Maar de onschuld van een leven dat ten volle is geleefd, heeft meer weg van wijsheid en aanvaarding van het immer veranderende wonder van het leven.

Zen zegt dat als je kennis laat varen - en alles valt onder kennis: je naam, je identiteit, alles, want die heb je van anderen gekregen - als je alles wat je van anderen hebt gekregen laat varen, zal je wezen van een totaal ander gehalte worden: onschuldig. Dit is een kruisiging van de persona, de persoonlijkheid en daarop volgt een wederopstanding van je onschuld. Je wordt weer kind, je bent herboren.

Osho.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Zen zegt ...

De doener doet en kruisigt niet maar doet verheffen boven schuld.
Daar verheven ben ik kind, als onschuld zelf, bijna ongeboren, dans ik naar het licht.

Het is niet alleen wantrouwen en twijfel waarin ik opgegroeid ben, ik heb vooral de schuld op mij genomen en gedragen ... de schuld voor alles wat ik ben.

Wat heb ik schuld toch lang gedragen.
Tot ik hoorde 'Kom' en daarna zag dat ik in 't komen werd gedragen. Het komen maakt een mens zalig en vol vreugde in gedragen zijn. Blij als een kind gevuld van blijheid is, zo is gedragen zijn.
En later hoorde ik 'Ga alleen' en zag dat 'elk een' volkomen leeft, gevuld van leven volheid is.
Daarom is alleen zijn elkeen laten zijn en hem of haar dragen, verder dragen in het verhaal van leven.

Ik ben tot hier gekomen, thuis gekomen zoals thuis de kom is waarin ik leef. En kijk, het is mijn bron van blijheid zoals alleen een hart van blijheid overloopt.

Zen zegt ... en zegt het juist. De doener doet ... en doet het goed.