Gesprek over non dualiteit ...

[Rob]

https://www.youtube.com/watch?v=zjFH...&feature=share

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

https://www.youtube.com/watch?v=zjFH...&feature=share

Ja, het verschil tussen wat 'waar is' en hoe het beleefd wordt......
Daarom wordt het ook realisatie genoemd.
Wat waar is moet nu vervolgens als 'waar' worden beleefd.

De werkelijkheid moet gerealiseerd worden.

Ik ben werkelijk Dat en ik ervaar dat ook.

Dat is het doel.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Ja, het verschil tussen wat 'waar is' en hoe het beleefd wordt......
Daarom wordt het ook realisatie genoemd.
Wat waar is moet nu vervolgens als 'waar' worden beleefd.

De werkelijkheid moet gerealiseerd worden.

Ik ben werkelijk Dat en ik ervaar dat ook.

Dat is het doel.

Oeilala mijn broeder, hier lopen we weer het risico dat de taal ons in de steek laat of ons op het verkeerde been wenst te zetten. Als je de woorden 'beleving' en 'ervaring' gebruikt dan zie ik al voor me dat dat geïnterpreteerd gaat worden als een 'gevoel' ?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

https://www.youtube.com/watch?v=zjFH...&feature=share

Mooi gesprek. Ook mooi dat het in het Nederlands is. Bedankt Rob.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

https://www.youtube.com/watch?v=zjFH...&feature=share

Bedankt Rob. Mooi gesprek.

Misschien komt het door mij, de bril die ik opzet, mijn waarheid die ik er op projecteer, maar ik zie in dit gesprek veel gelijkenissen met de droom die ik gisteren had.

"Er is niemand" + er is geen tijd: is waar, de absolute waarheid, maar "vergeet die onzin als je je dagelijks leven leeft, je hebt er niets aan. Als ik honger heb dan ga ik een boterham smeren", als ik een vliegtuig moet nemen, dan probeer ik op tijd te zijn.

"De tijd bestaat niet", is maar een halve waarheid. Ja, er is geen tijd, maar je ervaart wel een tijd.

Je dagelijkse leven kent een relatieve waarheid (de ene helft van de waarheid) van een ik die zich relatief ervaart t.o.v. de ander, de wereld. Deze waarheid is waar, maar relatief (vanuit het standpunt van de directe beleving van jezelf als een "ik" een persoon). In absolute zin (de tweede helft van de waarheid), wordt gezien dat er geen persoon is, geen tijd, enkel nu. Maar dit gebruiken om de directe beleving te ontkennen is jezelf weg-nihileren, weg-filosoferen, dan ben je iemand die denkt dat hij niemand is.

Mooi gesprek, erg verhelderend. Dankjewel.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Oeilala mijn broeder, hier lopen we weer het risico dat de taal ons in de steek laat of ons op het verkeerde been wenst te zetten. Als je de woorden 'beleving' en 'ervaring' gebruikt dan zie ik al voor me dat dat geïnterpreteerd gaat worden als een 'gevoel' ?

Risico's, gevoelens, interpretaties........

" Van alle dingen des levens hebben wij sommige zaken in onze macht, ander niet..."

Epictetus, Encheiridion


......overigens heb je natuurlijk volkomen gelijk......

Ik stel dan ook voor dat wij hier in navolging van Plato een dialoog opzetten waarbij we gebruik zullen maken van een eenduidig en onmiskenbaar visserslatijn.
Een gesprek waarin het allengs duidelijk zal worden voor de toeschouwer waar het daadwerkelijk over gaat en wat het doel ervan is.
We zullen zaken benoemen in een strak definitiekader en er niet van afwijken.
Zo zal er gaandeweg begrip ontstaan bij alle lezers en volgers op deze site en daarna ver daarbuiten.

Jazeker, ambities zijn er voor om nagestreefd te worden!!

Het filmpje en het gesprek zijn mooie voorbeelden van inleidende overwegingen en gedachten mbt een bepaalde filosofie of gedachtegoed.
Beide heren zijn naar hun eigen zeggen een jaar of twaalf aan het worstelen met de materie en ventileren nu voorzichtig hun eerste serieuze overwegingen.

Nu breekt waarschijnlijk voor beiden binnenkort het moment aan dat ze een besluit zullen moeten nemen om daadwerkelijk iets te gaan doen.
Een nadeel in hun geval is dat ze op een tamelijk laat moment in hun leven in aanraking zijn gekomen met ideeën en inzichten waar ze tot aan dat moment nooit kennis van hadden genomen.

Advaita Vedanta laat zich niet als fastfood wegkauwen en de hongerende en onvervulde geest zal zich telkens opnieuw afvragen: "wat nu?"
Het antwoord daarop is niet makkelijk te geven.
Goed advies is daadwerkelijk dun gezaaid in Nederland.
Tot wie of wat zullen zij zich nu wenden?

In het zgn circuit waar beiden aan refereren zijn de antwoorden niet te vinden.

Goede raad is duur......

Hab

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

https://www.youtube.com/watch?v=zjFH...&feature=share

Het doorzien van denkbeeldigheid komt in het gesprek ruim aan bod.
Echter het niet terdege doorzien van onmiddellijkheid brengt het terugkoppelen naar de persoon weer op gang.
Het onderwerp 'non-dualiteit' wordt een stukje over gemakken en ongemakken voor en na het ontwakingsmoment, de fundamenten van non-dualiteit, het niemand-zijn-verhaal, enz.

Bijvoorbeeld:

Oorspronkelijk geplaatst door Arold Langeveld

... De gedachte dat het ik kan wegvallen is alleen maar een gedachte dat het ik wegvalt. Het ik kan helemaal niet wegvallen. Met het wegvallen van de ik-verkramping valt ook alles weg met wat voorheen was als ik ben niet goed genoeg, ik moet iets bereiken ?

Hier wordt de onmiddellijkheid van bewustzijn niet doorzien en zorgt de terugkoppeling naar de persoon (het ik kan niet wegvallen) voor het mislukken van doorzien wat-is. Het mislukt omdat er geen verwerken is van dat-zijn.

Het afronden van gedegen zelfonderzoek is het doorpakken op wat doorzien is als beschikbaarheid van dat-zijn. Non-dualiteit is zijn wat is. Dat-zijn maakt een terugkoppeling naar het onderwerp (het ik) onmogelijk.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Nu breekt waarschijnlijk voor beiden binnenkort het moment aan dat ze een besluit zullen moeten nemen om daadwerkelijk iets te gaan doen.
Een nadeel in hun geval is dat ze op een tamelijk laat moment in hun leven in aanraking zijn gekomen met ideeën en inzichten waar ze tot aan dat moment nooit kennis van hadden genomen.

Advaita Vedanta laat zich niet als fastfood wegkauwen en de hongerende en onvervulde geest zal zich telkens opnieuw afvragen: "wat nu?"
Het antwoord daarop is niet makkelijk te geven.
Goed advies is daadwerkelijk dun gezaaid in Nederland.
Tot wie of wat zullen zij zich nu wenden?

In het zgn circuit waar beiden aan refereren zijn de antwoorden niet te vinden.

Goede raad is duur......

Hab

Interessante vraag. Als ik ergens naar toe wil gaan, dan raadpleeg ik wel eens de ANWB routeplanner. En dan is de eerste vraag die ik eerst moet beantwoorden altijd, op welk punt ik mij nu bevind. Wat is mijn uitgangssituatie? Iedere reis begint op het punt van vertrek. Volgens mij is het van belang om dat eerst duidelijk te hebben, voordat er aan welke reis dan ook wordt begonnen. Dat is tevens van belang om helder te krijgen waarom ik niet wil blijven waar ik ben, wat mijn motieven zijn om op reis te gaan. Daarvan hangen veel vervolgstappen af.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Hier wordt de onmiddellijkheid van bewustzijn niet doorzien en zorgt de terugkoppeling naar de persoon (het ik kan niet wegvallen) voor het mislukken van doorzien wat-is. Het mislukt omdat er geen verwerken is van dat-zijn.

Het afronden van gedegen zelfonderzoek is het doorpakken op wat doorzien is als beschikbaarheid van dat-zijn. Non-dualiteit is zijn wat is. Dat-zijn maakt een terugkoppeling naar het onderwerp (het ik) onmogelijk.

Het is waar wat Looro schrijft, maar ohzo hol. Het wordt steeds aangewend om te oordelen over de ander en verraad daardoor juist de terugkoppeling naar het eigen ego.
De vraag is wat er hier doorzien moet worden: het rad dat de anderen voor hun neus draaien, of het rad dat voor eigen neus wordt gedraaid?
Kan je een splinter uit een ander zijn oog halen, als er een balk zit in je eigen oog?
Daar waar realisatie is dat er niemand is, is er ook geen oordeel, maar wijsheid.
Zelfonderzoek zou nooit mogen het ego versterken, maar zou juist tot een crisis van dat ego moeten leiden.

Het onderzoek van de ander is geen zelfonderzoek, het is geen sleutel tot bevrijding, maar een sleutel naar gevangenschap.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het (afronden van gedegen zelfonderzoek) wordt steeds aangewend om te oordelen over de ander en verraad daardoor juist de terugkoppeling naar het eigen ego.

Het gedegen zelfonderzoek kan niet aangewend worden, tot een gewoonte (gewenning) gemaakt worden.
Het gedegen zelfonderzoek wordt aangewezen (verwijzende naar het beginpunt van zelf doorzien van ego) als ander begin.

Het afronden van gedegen zelfonderzoek is als dat zijn van gedegen zelfonderzoek. Dat zijn is geen standpunt noch oordeel, geen verraad van bestaan noch terugkoppeling naar bestaan. Dat zijn van gedegen zelfonderzoek is als beschikbaarheid zonder voorwaarden.