Verlichting.. waarom zou je dat willen?

Oorspronkelijk geplaatst door Osho

“Verlichting? Waarom zou je dat willen?”

Ga maar eens zitten voor de vraag.
Ongetwijfeld komt er op dat er wat te halen zal zijn.
Gelukzaligheid en dat soort onzin.

Spijt over gemiste kansen moet je ook niet willen fluistert ego.

Wat er komt is bewustzijn van het leed in de wereld.
Dat is uitermate pijnlijk, al die mensen die dwalen en niet weten wat ze zijn.

Bewustwording = pijnlijk.
Waarom zou je jezelf geweld aan doen?

Dus begin er niet aan.

Mijn motief was dat ik koste wat kost wilde weten wat ik ben.
Bij een andere motivatie zal ik het je niet gaan aanbevelen.

Maar 'koste wat kost willen weten wat je bent' dat wil je helemaal niet.
Dus blijf gewoon lekker stoethaspelen.

Een kort citaat…

"Gevonden is door mij deze Dhamma, die diep is, moeilijk te doorgronden, moeilijk te begrijpen, vredig, verheven, niet met het denken te bevatten, subtiel, alleen door wijzen te ervaren. Maar deze mensheid schept er behagen in zich te hechten, heeft een passie voor hechtingen, verheugt zich in hechtingen. Daardoor is voor haar dit feit moeilijk te doorgronden, namelijk het geconditioneerd zijn, deze keten van voorwaardelijk ontstaan."

Uit de Ariyapariyesana Sutta.

De Boeddha werd verlicht vanwege zijn passie om het lijden te beëindigen, en heeft daarom ook zijn leer uiteindelijk doorgegeven. Dus is de zoektocht om jezelf te kennen, uiteindelijk een doodlopend iets?

Uit reacties van bekende roergangers (Jezus Boeddha) is af te leiden dat ze met hele volksstammen te doen hebben gehad, die eerst honger hadden en daarna de oorzaak van hun lijden wilden doorgronden. Er is in de psychologie een ladder van aandachtsvelden waarin eten op de eerste plaats en het spirituele leven op de laatste plaats komt. Vul daarom eerst de magen alvorens zelfs maar aan het onderrichten in spiritualiteit te beginnen. Osho had dat probleem niet, daar kwamen weldoorvoede westerse zoekers die zich de luxe van een spirituele zoektocht konden veroorloven.

Boeddha is om die reden tweeledig bezig, hij dient het hogere maar is tevens begaan met het lijden van de gelovigen. Voor de gelovigen is het hogere inderdaad niet met het denken te bevatten vandaar de waarschuwing verder te kijken dan het lijden. Dus ter verbetering van je leven pakt hij het vasthouden (de conditionering) van je manier van leven aan. Wil je je lijden verminderen neem dan de door hem gegeven levenslessen te rade. Verander je state of mind, is in het kort de boodschap.

Met de zoektocht jezelf te leren kennen kun je een leven lang bezig blijven. Een zoektocht naar het werkelijke bestaan er van is eindig (is af te ronden).

Het experiment van het Zelfkennisforum lijkt mij ook een soort poging te zijn om iets door te geven, maar het was geen success, kijkend naar wat eruit voort is gekomen.

Te weten komen wat je bent is ten enen male geen succesverhaal. Doorgeven impliceert kennis wat gedegen zelfonderzoek allesbehalve is. Laten we vooral hopen dat er geen kennis wordt opgedaan en het forum geen succes is. Maar doe gedegen zelfonderzoek in de eigen beslotenheid.

Bij Osho kwamen al die mensen terecht die op een zoektocht waren, en Osho heeft jaren gespendeerd aan 'het vernietigen van hun vragen'. Er zijn toch veel mensen gelukkig geweest in hun tijd bij Osho.

De grootste verdienste van Osho is daarin gelegen dat hij een studie heeft gemaakt van alle geloofsrichtingen en spirituele stromingen en uit die veelheid alleen het wezenlijke heeft gebundeld in een aanpak. Osho was altijd aan het verklaren, naar mijn idee niet overwegend bezig met vernietiging van vragen, zoals in India traditie is. Wél stak hij continu de draak met de absurditeit van de heersende orde. Een machtsstrijd (die ego gerelateerd kan zijn) overigens met de autoriteiten.
Tot algemene hilariteit en groot genoegen van velen, behalve de gevestigde orde.

Osho bood in zijn ashram vele mogelijkheden om het persoonlijk welzijn te bevorderen. Voor elk was er wat wils, maar wat heeft gelukkig zijn met weten 'wat je bent' te maken?

[Laurens]

Er zijn nogal wat cherrypickers actief, aansprekende teksten uit de oorspronkelijk context halen, om een geheel eigen doel te dienen, dan wel een statement te onderbouwen. Het specifiek in een context geschreven woord waaiert, geheel van zijn oorspronkelijke betekenis ontdaan, ongenuanceerd uit over het internet om de lezer tot het opdoen van onzinnig kennis te inspireren.

Gelukkig gaat het hier niet om de woorden maar om de intentie van de veelgehoorde, maar niettemin meest veronachtzaamde boodschap, 'doe gedegen zelfonderzoek'. Je hoeft niet door de gehele brei van woorden heen te ploegen, noch anderen hun achterhaalde uitvoerig toegelichte werken op fora en in boeken te raadplegen. Je kunt heel simpel een aanvang maken met gedegen zelfonderzoek.

Ook de ellenlange betogen die aan Boeddha worden toegeschreven in een pre historisch jargon minutieus gaan navlooien is als een recept voor een ovenschotel letter voor letter bestuderen voor eenzelfde resultaat zoals Boeddha dat voor ogen moet hebben gehad. Vervolgens eindeloos ouwehoeren of daar wel of geen mayonaise dient te worden toegevoegd en/of de aspirant kok wel heeft begrepen dat Boeddha een broertje dood had aan het gebruik van zout.

Het zal je hobby maar wezen je met zulke geschriften ledig te houden. Is het dan moeilijk te vatten dat je niet moet zoeken om iets toe te voegen maar dat je moet gaan schrapen aan je kennis.

Dat het niet gaat over hoe je je met de kennis er over bij dat alles zult gaan ervaren.

Oorspronkelijk geplaatst door Albert Einstein

The only source of knowledge is experience.