No matter what you do.

[Aart]

NO MATTER WHAT YOU DO

Tell me what your spirit says

show me what you pray

teach me every single part

I'll be your guide

you are a prisoner

looking for to be..

you can change your face

but can't change your mind

no matter what do you do
no matter what do you do
no matter what do you do
no matter what do you do
no matter what do you do
no matter what do you do
no matter what do you do

[Ogenblik-sem]

can't change your mind????!!


http://www.tsuki.org/

[Aart]

Zo, was me dat effe dweilen.

Clarity maakt diepe en krachtige verandering mogelijk.

Je stelt je open voor het radicale idee dat alleen het nu bestaat.

Het verleden is voor altijd voorbij.

De toekomst is er niet.

Alleen dit moment is echt.

Al het andere is denkbeeldig, een vorm van herinnering of fantasie.

Maar als we er in geloven, kunnen fantasieën en herinneringen hetzelfde effect op ons hebben als waren ze echt.

Bevrijding komt niet door iets te veranderen, maar door de illusies van het denken te doorzien.

Clarity geeft je een nieuw perspectief.

Het nu komt tevoorschijn in al zijn kracht, levendigheid en schoonheid.

Net als jij.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

" ... you can change your face , but can't change your mind no matter what do you do ..."

" Het Clarity Proces : vijf stappen naar helder inzicht..."

Wanneer mind een niveau van beschrijven is tussen wat in de hersenen gebeurd (zien) en wat zich daarvan in het gedrag laat zien (doen), dan is helderheid een bepaalde fase in het vormen van een 'juist' begrip omtrent de wereld en de droom als de ene en echte werkelijkheid.

De vier fasen van het juiste begrip zijn: het verwarde begrip, het heldere begrip, het ware begrip en het juiste begrip.
Het verwarde begrip is verbonden aan angst en spanning, het heldere begrip is verbonden aan inzicht, het ware begrip is verbonden aan waarheid en het juiste begrip is verbonden aan wijsheid.

De opeenvolgende verbintenissen zijn het spoor tussen ziener en doener dat als een levenslijn doorheen de werkelijkheid loopt.
Het verlaten van het spoor, het verbreken van de verbintenis is ophouden zich te verplaatsen en te veranderen in de werkelijkheid van zichzelf, de ander, de wereld en de droom.
Het verdraaien van het spoor, het omkeren van de verbintenis is het bezit nemen door machtsontplooiing van de werkelijkheid van zichzelf, de ander, de wereld en de droom.

'No matter what you do' is de aanzet om het spoor te volgen. Om tot het juiste begrip te komen van wat het juiste doen is. Inzicht, helder begrip is daar een betekenisvol geheel van, evenals waarheid en wijsheid dat geheel vervullen.

[Ogenblik-sem]

THE REAL YOU

http://www.youtube.com/watch?v=mXmz605GAnc

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

THE REAL YOU

http://www.youtube.com/watch?v=mXmz605GAnc

Wanneer de geest zich opent is er geen naam en geen voorstelling. Spreken over eeuwige energie dat in het universum verschijnt is een beschrijving om het verschil (de gepaste afstand) aan te tonen dat het zelf niet van de wereld is maar in de wereld is.
Zoals een golf zich uitrolt uit de oceaan is een vergelijking voor de verbintenis tussen ziener (golf) en doener (oceaan). Het uitrollen is het spoor van verbondenheid, de trouw en het engagement om in de verandering verheffing te zijn in het ene.
Allen Watts ... prachtige afbeelding.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Wanneer de geest zich opent is er geen naam en geen voorstelling. Spreken over eeuwige energie dat in het universum verschijnt is een beschrijving om het verschil (de gepaste afstand) aan te tonen dat het zelf niet van de wereld is maar in de wereld is.
Zoals een golf zich uitrolt uit de oceaan is een vergelijking voor de verbintenis tussen ziener (golf) en doener (oceaan). Het uitrollen is het spoor van verbondenheid, de trouw en het engagement om in de verandering verheffing te zijn in het ene.
Allen Watts ... prachtige afbeelding.

Ik vind heel prettig om je gedachte-gang te volgen. Alsnog valt me ieder keer op dat er iets mechanisch in schuilt bij jou.
Ook hoe het bij jou de golf uitrolt, komt op mij nog steeds niet over als volledig met de stroom stromen. Ik meende ook echt een mechanisch gekraak te horen toen ik het las, alsof er een machine op de achtergrond iets doet.
Er is nog steeds een bewuste impuls vanuit jou nodig lijk het. Wel mooi om te zien dat er iets bewust gedaan wordt..
Op mij komt nog steeds iets te duidelijk als afgescheiden over, in je verhaal dan, de golf en het oceaan..
Kan je hier iets mee?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik vind heel prettig om je gedachte-gang te volgen. Alsnog valt me ieder keer op dat er iets mechanisch in schuilt bij jou.
...
Kan je hier iets mee?

Dank voor je kritiek en reactie Mihaela !
Zeker kan ik hier iets mee en het doet me inzien hoezeer gevoelens het denken sturen naar datgene wat gekend is. Gevoelens sturen de gedachtengang. Wat niet gekend is valt daarbuiten en gaat aan het gekende voorbij, maakt geen indruk, is geen uitdaging, is zoals je zegt wellicht 'mechanisch', een soort gerobotiseerd voorbijgaan.

Gevoelens en gedachten, we hadden het er over in het draadje 'veiligheid' als het uitdoven en het verminderen om in de ruimte die daarbij vrijkomt de samenvatting te horen weerklinken.
Woorden (het zijn eerder klanken) die overblijven en uitgedoofd zijn, zijn bvb.: 'Amen' en 'Om (AUM)'.

Er is altijd een gelegenheid voor bewustzijn. Een wakkere geest zoekt niets anders dan gelegenheid om zichzelf uit te drukken en alles wat is schenkt deze gelegenheid.

Wat bedoel je met afgescheidenheid?
De golf en de oceaan vormen een eenheid maar zijn niet het ene. Ik en de wereld, de ziener en de droom, de doener en de werkelijkheid, alles vormt een eenheid maar is niet het ene.
Wat niet gevormd is en tegelijk is, is het ene en daarvoor is geen naam. Mijn ik is van het ene afgescheiden (door in zichzelf te zijn) zolang het een vorm heeft en een voorkomen (lichaam en geest).
Is dat dan bij jou anders, ben je uit al je vormen uitgetreden? Is er geen lichaam meer dat bij Mihaela hoort of een geest die haar gedachten en gevoelens gebruikt als gelegenheden om Mihaela haarzelf te laten zijn?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Dank voor je kritiek en reactie Mihaela !
Zeker kan ik hier iets mee en het doet me inzien hoezeer gevoelens het denken sturen naar datgene wat gekend is. Gevoelens sturen de gedachtengang. Wat niet gekend is valt daarbuiten en gaat aan het gekende voorbij, maakt geen indruk, is geen uitdaging, is zoals je zegt wellicht 'mechanisch', een soort gerobotiseerd voorbijgaan.

Gevoelens en gedachten, we hadden het er over in het draadje 'veiligheid' als het uitdoven en het verminderen om in de ruimte die daarbij vrijkomt de samenvatting te horen weerklinken.
Woorden (het zijn eerder klanken) die overblijven en uitgedoofd zijn, zijn bvb.: 'Amen' en 'Om (AUM)'.

Er is altijd een gelegenheid voor bewustzijn. Een wakkere geest zoekt niets anders dan gelegenheid om zichzelf uit te drukken en alles wat is schenkt deze gelegenheid.

Wat bedoel je met afgescheidenheid?
De golf en de oceaan vormen een eenheid maar zijn niet het ene. Ik en de wereld, de ziener en de droom, de doener en de werkelijkheid, alles vormt een eenheid maar is niet het ene.
Wat niet gevormd is en tegelijk is, is het ene en daarvoor is geen naam. Mijn ik is van het ene afgescheiden (door in zichzelf te zijn) zolang het een vorm heeft en een voorkomen (lichaam en geest).
Is dat dan bij jou anders, ben je uit al je vormen uitgetreden? Is er geen lichaam meer dat bij Mihaela hoort of een geest die haar gedachten en gevoelens gebruikt als gelegenheden om Mihaela haarzelf te laten zijn?

Heel mooi omschreven Looro.
Je woorden zijn gevuld met stiltes die de weg naar de zin van het bestaan wijzen.

De zeldzame momenten dat ik me verbonden voel met de 'vormeloze'(het ene) is er dan voor mij geen onderscheiding meer tussen dat wat mijn lichaam is, en mijn geest dat gedachten en gevoelens gebruikt om wat dan ook, en God. Omdat ik vervolgens dat mis, als ik me weer zo bewust ben van de afgescheidenheid waarin ik verkeer, ben ik op zoek naar dat 'wat ik ben'.

Hoe zou jij je staat waarin in je verkeert omschrijven Looro?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Heel mooi omschreven Looro.
Je woorden zijn gevuld met stiltes die de weg naar de zin van het bestaan wijzen.

De zeldzame momenten dat ik me verbonden voel met de 'vormeloze'(het ene) is er dan voor mij geen onderscheiding meer tussen dat wat mijn lichaam is, en mijn geest dat gedachten en gevoelens gebruikt om wat dan ook, en God. Omdat ik vervolgens dat mis, als ik me weer zo bewust ben van de afgescheidenheid waarin ik verkeer, ben ik op zoek naar dat 'wat ik ben'.

Hoe zou jij je staat waarin in je verkeert omschrijven Looro?

Hoe zeldzaam de momenten van 'verbondenheid met het vormeloze zijn' zich ook voordeden, mij hebben deze paar momenten voor altijd bepaald om te onderzoeken wat er in deze momenten was om te zijn wat is.
Mijn prille momenten deden zich voor toen ik een kind was en ik een buitengewone ervaring opdeed en enkele levendige dromen had waarin het vormeloze zijn, zich voordeed als levend licht.
Ik noem deze ervaring en dromen buitengewoon omdat ik er al de jaren die daarop volgden kon van leren door te ontdekken, keer op keer dat de gewone werkelijkheid zich onderscheid van de echte werkelijkheid door gemis aan eenheid en verbondenheid.

Door de jaren ben ik de wereld van de dromen tot de gewone werkelijkheid gaan beschouwen zodat de gewone werkelijkheid een geheel is waarin het bewustzijn zich concreet in tekens (woord en beeld) voordoet.
In die tijd ging ik ervan uit dat het bewustzijn zich voordeed in verschillende 'staten van bewustzijn' en dat een hogere staat meer inzicht en waarheid aanleverde. Tenslotte was vrijheid de hoogste staat van bewustzijn: de bevrijding uit het gewone.

Een buitengewone droom leerde mij wat zien is: een grijpen van bewustzijn. Daaruit leerde ik dat er geen staten zijn van het bewustzijn maar dat bewustzijn een gelegenheid is om te zien.
Er is geen hoogste staat of bevrijding uit het gewone.
In die droom leer ik omgaan met de doener die het juiste begrip en het juiste handelen toont.

De staat waarin ik verkeer is bijgevolg een gelegenheid om te zien. Ondertussen uit wat ik leer van de doener zie ik dat naast de gelegenheid van het dagelijks leven, naast het gewone en de droom er ook een gelegenheid van het bewustzijn zich voordoet om louter in verbondenheid te zijn. Deze gelegenheid zie ik als een ruimte en noem haar de meditatie omdat het uit louter zien in zichzelf bestaat.