Duister en Licht in gesprek

[Nowee]

Duister: "Beste Licht, vandaag valt het mij te beurt om vragen te stellen omtrent kwesties welke een bijdrage leveren aan zelfstandigheid in een veranderende wereld. Het lot is ons gunstig gezind en laten wij meteen van wal steken in deze hopelijk boeiende ondervraging.
Wanneer wij spreken over werkelijkheid, hoe kunnen wij ons dat wat werkelijk is, ons voorstellen? Weten wij waarover we spreken als wij het hebben over werkelijkheid? Of is werkelijkheid iets waar wijzelf verschillend in zijn? ... Wat, mijn beste Licht, is wat wij denken over wat werkelijkheid is?"

Licht: "Werkelijkheid, om met een definitie binnen te komen, is de natuurlijke omgeving waarin waarnemingen, ervaringen en gevoelens omgezet worden in informatie. In zijn meest pure vorm is werkelijkheid de natuur, het geheel van het allerkleinste tot het allergrootste dat zich als omgeving, als universum, als wereld presenteert.
De informatie waarover wij beschikken is beperkt niet alleen omdat wijzelf deel zijn van de werkelijkheid, wij verlichten de werkelijkheid of transformeren de werkelijkheid en soms verdringen wij de werkelijkheid door onwetendheid en vergeetachtigheid.
Wij kunnen de werkelijkheid in zichzelf niet bevatten omdat wij er deel van zijn. Door informatie te verzamelen en te verwerken komt een proces op gang waarbij teken (woord) een ding wordt en vervolgens een recept om de werkelijkheid te transformeren, te ordenen tot een kenbare omgeving."

Duister: "Hoe zou je dat proces, dat taalproces waarin informatie de werkelijkheid waarneemt en kent concreet kunnen voorstellen? Hoe verloopt dit proces concreet?"

Licht: "Laten wij naar het raam wandelen en de werkelijkheid waarnemen. Van hieruit zien wij de tuin zoals deze zich in het landschap bevindt. We zien het gras en wat verderop de vijver maar daarachter de struiken tussen de bomenrij. Wij zien dit alles, wij nemen dat waar als werkelijkheid.
Laten wij nu naar beneden gaan en letterlijk naar buiten gaan, in de werkelijkheid binnentreden. Zie je, we staan nu in de tuin. De tuin is nu een ding geworden. Het gras dat we zagen is een ding dat wij nu van dichtbij kunnen zien en daaraan nieuwe dingen ontdekken. Terwijl wij naar de vijver lopen wordt de vijver een ding met een oever en zand eromheen. Elke steen die wij nu zien zijn dingen die weer andere dingen laten ontdekken.
Alles wat wij hier zien zijn dingen die wij kunnen ordenen in recepten. Door dit ordenen, deze informatie wordt dit stukje werkelijkheid zoals wij de werkelijkheid kennen.
De dingen zijn het bewijs van het bestaan van de werkelijkheid. De ordening in recepten is het bewijs dat wij de werkelijkheid kunnen kennen. Het kennen biedt ons de mogelijkheid om ons in de wereld, in onze omgeving te oriënteren en middels het lichaam te bewegen. Door dit ding (het lichaam) zijn wij in de wereld, in de werkelijkheid"

Duister: "Allemaal heel boeiend. Laat ons maar terugkeren naar de kamer en ons wat dieper in dat kennen begeven. Is dit aanschouwen van de omgeving de enige 'echte' wereld? Wat is informatie, hoe zit dat kennen in elkaar?"

Licht: "Kijk, er zijn in de evolutie van het kennen drie soorten informatie die de relatie tussen het teken en het ding aantonen. Toen wij door de tuin wandelden, deelden wij natuurlijke informatie met de wereld. Wij keken naar het gras en wisten dat die groene sprietjes het ding 'gras' waren. Dit is kennis opdoen door natuurlijke informatie.
Door verschillende recepten van ordenen te vergelijken en te ontwerpen is er uit de natuurlijke informatie algauw culturele informatie ontstaan. Deze culturele informatie leidt tot het in bezit nemen van de omgeving. Door de culturele informatie beseffen wij niet langer een deel van de werkelijkheid te zijn maar de werkelijkheid te bezitten. De gigantische bouwwerken uit het verleden zijn de stenen getuigen van deze ontwikkeling. De kathedraalbouwers, de bruggenbouwers tonen het stempel dat op de werkelijkheid werd gedrukt.
Sedert zo'n vijftig jaar al is er een grondige verschuiving van de natuurlijke en culturele informatie naar technologische informatie waar te nemen. Waar nog niet zolang geleden een maanden lange reis naar Rome moest ondernomen worden om de Romeinse cultuur te bestuderen is er nu een duizeling wekkende informatiestroom te raadplegen. Vanaf het bureau in deze kamer hier kan met een uithaal naar het toetsenbord de werkelijkheid geconstrueerd, gemaakt worden."

Duister: "Ja, de informatiestroom heeft een rotvaart genomen. Wat is nu het gevolg van deze ingrijpende evolutie?"

Licht: "Het meest ingrijpende gevolg is dat de technologische informatie een overstroming dreigt te worden. We worden bijna letterlijk bedolven onder nieuws, aanbevelingen, catalogi, reclame, bijsluiters, handleidingen. De natuurlijke en culturele informatie wordt weggeduwd naar een onderlaag die meer en meer tekenen van ontbinding begint te vertonen. Het klimaat heeft meer dan ooit te lijden en het culturele is een enorme uitzaaiing geworden van diverse activiteiten.
Aan de andere kant is informatie een gevestigde en noodzakelijke hulpbron geworden om van de wereld een bewoonbare wereld te maken."

Duister: "Wat zijn de gevolgen voor de persoon? Biedt het virtuele ik dan zoveel meer aan waarheid en werkelijkheid? Is mijn internet ik het ware ik?"

Licht: "Informatie overspoelt mij waardoor de relatie met mijn tastbare eigenschappen onduidelijk wordt. Al de berichten over milieu impact en milieuschade vertroebelen mijn zicht van de omgeving waarin ik leef.
Ook zie je virtuele versies zichzelf sublimeren in vijandigheid tegenover hun naasten en hun omgeving. Een vijandigheid die nooit stand zou houden in persoonlijke ontmoetingen. Of ophemeling van het virtuele ik tot het niveau van engelen en goden."

Duister: "Om af te ronden voor vandaag, hoe zou je in enkele woorden de houding schetsen om met al deze vernieuwingen om te gaan? Is de technologische informatie de duivel of is het eerder het orgelpunt van bestaan?

Licht: "Een evolutie kan nooit het een of het ander zijn. Wat nodig is, is een begrijpen van de evolutie en tegelijk het ontwikkelen van een ethiek die kracht geeft om de balans te vinden tussen de drie soorten informatie. Wat is het goede leven voor mij (natuurlijke en culturele informatie) en hoe past technologische informatie daarin"

Duister: [I]"Dank u Licht. Voor dit gesprek vonden wij raakpunten met het denken van Albert Borgmann en Jean Baudrillard.
In een volgende gesprek kunnen wij dieper ingaan op de representatie van de werkelijkheid. Hoe stellen wij ons de werkelijkheid voor?"

[Bassie]

Duister en Licht kunnen niet in gesprek. Licht weet 'wat' hij is, Duister tast in het duister omtrent het licht. Daarom heet het ook duister, het blijft namelijk duister wat Licht is. IS!

[Sam]

Waar Licht verschijnt, lost het Duister op.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Waar Licht verschijnt, lost het Duister op.

Maar wel niet als men het licht voorstelt als de dood...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Waar Licht verschijnt, lost het Duister op.

Waar licht schijnt, wordt het Duister begrepen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Maar wel niet als men het licht voorstelt als de dood...

Duister is onder de levenden, licht schijnt vanuit de dood.

[Bassie]

Er loopt een man op straat, het zonnetje schijnt.
Naast de man loopt een duistere schaduw mee.
Zou de zon met de schaduw in gesprek gaan?

De vraag stellen is de vraag beantwoorden.
Zodra de zon stopt met schijnen, waar is dan de schaduw?

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Waar licht schijnt, wordt het Duister begrepen.

Licht omarmt alles wat duister is....

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Maar wel niet als men het licht voorstelt als de dood...

Marie, de dood is niet duister, duister is de angst...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Duister is onder de levenden, licht schijnt vanuit de dood.

Neen Bassie, Dood is duisternis, Licht is Leven...