Dit zegt God van zichzelf in een ongewoon gesprek met God.

Je kunt God pas kennen als je gestopt bent jezelf te vertellen dat je God al kent. Je kunt God pas horen als je stopt te denken dat je Hem al hebt gehoord.
Ik kan jou pas Mijn waarheid vertellen als je stopt Mij jouw waarheid te vertellen.

Zoals vaker gezegd God is een synoniem voor Waarheid.

Het ziet er hier zo vaak naar uit dat er gedacht wordt dat men wel bekend is met hetgeen er gezegd wordt maar waarbij het mij duidelijk is dat de woorden niet als zodanig zijn begrepen.

Hoe vaak komt het niet voor dat we 'denken' het wel te weten.

[Bassie]

Het is nu al weer 10 jaar terug dat God (Waarheid) zich openbaarde aan mij.
Het mooie daarvan was dat ik er geen bal van begreep.
Met de wijsheid achteraf weet ik dat juist dat niet-begrijpen mijn ontvankelijkheid was, waardoor God zich kon openbaren. Ik stond niet naakt voor God of zoiets wat je wel eens hoort. Dat zou een tweeheid zijn: ik die voor God staat.

God kan zich ook niet als bewustzijn aan de mens openbaren. De enige mogelijkheid van openbaring is vereniging. Zodat de mens begrijpt (met de wijsheid achteraf) dat God subject noch object is.

God is dus geen 'zijn', want dan zou God afgescheiden zijn van de andere 'zijnden'. Noch is God het Zijn zelf wat je wel eens hoort, want dan zou God het wordende niet zijn.

God is geen doel, dus kun je God nooit als doel hebben. Dat is de reden dat een zelfonderzoek nooit God (Waarheid) als doel mag hebben.

God is ook nooit in gesprek met jou, geloof mensen die een gesprek hebben met God (Neale Donald Walsch) maar beter niet. Als je een stemmetje in je hoofd hoor dan ben je dat gewoon zelf....lol...

God kan op geen enkele manier bepaald worden, want dan zou je het overig bepaalde uitsluiten. Het enige woord wat er naar waarheid voor past is liefde, liefde welke nergens op gericht is. Ik besef dat ik een bevoorrecht mens ben dat mij dat ten deel is gevallen.

[Bassie]

https://libris.nl/derijks/BookInfo/G...b-03f319b2d5e8

Voor wie het toch wilt lezen. Ik raad dat af.

Die mij niet alleen leerde dat God bestaat,

(Openingszin) Als je dit leest dan denk je God al als een bestaande. En je leest dit omdat je meer van God wilt weten. Anders dan zou je dat immers niet doen. Alleen met zo'n zin al -God als een bestaande denken- wordt je op een dwaalspoor gezet.

God is geen bestaande zoals ik in mijn vorige reactie heb betoogd. Ik zie dit als een oplichters genre.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Jakob_Lorber

Een vriend van Lorber, Leitner, schreef het volgende: Lorber begon dit schrijfwerk, dat van nu (18 maart 1840) af aan de voornaamste zaak van zijn bestaan bleef, bijna dagelijks reeds 's morgens voor het ontbijt, dat hij in zijn ijver niet zelden helemaal onaangeroerd liet staan. Daarbij zat hij, meestal met een muts op, meestal aan een klein tafeltje. In de winter zat hij vlak bij de kachel, meestal helemaal in zichzelf gekeerd, matig snel, maar zonder ooit een pauze te maken om na te denken of om een gedeelte van het geschrevene te verbeteren, onafgebroken. Het was zoals iemand die door een ander iets gedicteerd krijgt. Herhaaldelijk zei hij ook, dat hij naast het gehoorde ook vaak beelden zag Opvallend is ook, dat Lorber de innerlijke stem die hij de stem van de Heer noemde, altijd in zijn hart beweerde te horen, maar iedere andere stem in zijn achterhoofd.

Mensen die met God spreken zijn niet nieuw. Ze zijn er altijd al geweest.

Neem een ding van me aan, God spreekt sowieso niet met aan maat gebonden woorden, want dan zou het éne met het andere spreken. Hoe kan iets wat één is (niet-twee) zich tot een tweede richten? Dat kan helemaal niet! Dan zit je in de wereld van de verhoudingen: wel-twee.

Wil je over God/Waarheid spreken dan kan dat alleen op ontkennende wijze.
Ik ben dus zelf ook al in de fout gegaan in mijn vorige bericht door toch een naam (liefde) te willen geven. De mens kent immers alleen object-gerichte liefde (Je partner, kind enz).

[Bassie]

Stel dat Jakob Lorber en Neale Donald Walsch elkaar op een bepaald punt tegenspreken? Wie van de twee moet je dan geloven?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Stel dat Jakob Lorber en Neale Donald Walsch elkaar op een bepaald punt tegenspreken? Wie van de twee moet je dan geloven?

Het draait dan ook niet om geloven; het draait om zijn...
Wie of wat??? Dan zit je er al naast...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Stel dat Jakob Lorber en Neale Donald Walsch elkaar op een bepaald punt tegenspreken? Wie van de twee moet je dan geloven?

En stel dat ze elkaar niet tegenspreken,
wie moet je dan geloven .....

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

En stel dat ze elkaar niet tegenspreken,
wie moet je dan geloven .....

Geen van tweeën. Want als God zou kunnen spreken, dan spreekt hij wel tegen jou. Dus wie zo'n boek promoot, die promoot tweedehands kennis. Aan handelaren in tweedehands kennis is nooit gebrek....

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Geen van tweeën. Want als God zou kunnen spreken, dan spreekt hij wel tegen jou. Dus wie zo'n boek promoot, die promoot tweedehands kennis. Aan handelaren in tweedehands kennis is nooit gebrek....

Wanneer je zelf je kennis deelt hier is dat dus ook 2dehands kennis ...

Uit het boek 'Dat wat ik ben - de laatste gesprekken met Sri Nisargadatta Maharaj':

22 juli 1980

Maharaj: Al deze gesprekken zijn alleen een uitwisseling van ideeën en mentaal entertainment, bedoeld om de tijd door te komen.

Vraagsteller: Als je niet een beetje moeite doet, kom je nergens.

M: Je moet niet denken dat je vooruit moet komen. Je zult iets blijven doen, al is het maar in je hoofd, maar wat doet degene die beseft dat hij er al is?

V: Oké, maar is hier niet een enorme ruimte voor zelfbedrog?

M: Wie is het die zichzelf gaat bedriegen?

V: Het empirische ego.

M: Er is geen entiteit. Het is voor een verschijnsel onmogelijk om iets te bereiken, en dit is slechts een verschijnsel.

V: Moet je geen moeite doen om een stapje terug te zetten?

M: Wat voor soort doen is niets doen?

V: Onze normale manier van leven is ons met iets identificeren. Is er een kwalitatief verschil als we een stapje terug doen?'

M: Ga vooral door met je entertainment, maar koester niet de illusie dat je iets doet.

.

En zie, al in 1980 zei Nisargadatta Maharaj: "Al deze gesprekken zijn alleen een uitwisseling van ideeën en mentaal entertainment, bedoeld om de tijd door te komen'.
Hetzelfde gebeurt dus al 10 jaar op jouw forum.
Er is dus niets verandert in 40 jaar tijd. De mens wil maar geen gedegen zelfonderzoek doen!

Laurens: Waarover zou je dan willen spreken?

Boni: Over datgene wat wijzen en dichters van alle eeuwen zagen. Namelijk dat het menselijk bestaan iets van een droom heeft - het is in schijn vast en werkelijk maar in het echt zo vluchtig dat het elk moment makkelijk uiteen kan vallen.
Wie het vergankelijke karakter van alle levensvormen ziet en aanvaardt overkomt een vreemd gevoel van vrede.
Dat is mij overkomen.
De laatste twee weken van Jan's leven dagelijks meemaken door bij hem te gaan wonen heeft dat weer is getoond.
Ook Jan zelf had vrede met zijn dood op 4 maart jongstleden.
Niet zijn vele bezoekers waarvan de meeste opmerkingen maakten als: 'Het is te vroeg', of 'het is niet eerijk', of nog 'de goei moeten gaan en de slechten blijven'.
Waarop Jan glimlachend reageerde met 'is't waar?'

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Er is dus niets verandert in 40 jaar tijd. De mens wil maar geen gedegen zelfonderzoek doen!

Hoe kan de mens dan iets doen dat niet bestaat???