Autoriteit

[Laurens]

Ik spreek vanuit innerlijke kennis.

Zo mooi dit, dat dat eens wordt uitgesproken, hoe dat zit met autoriteit. Hier is dat ook vaak aan de orde en dan ga ik het onderscheid maken tussen (veranderlijke) kennis en 'weten'. Dat moet worden uitgelegd. Wanneer je aan waarheidvinding doet en er blijkt van al je aannames (en dit is uit de school geklapt want je moet het eerst allemaal nog maar eens doen) niets waar te zijn. Al doende wordt het onveranderlijke zichtbaar en dat noemen we dan Waarheid (met een hoofdletter omdat het gespeend is van subjectief beleefde waarheid). Tijdens dat proces wordt ook ont'dekt dat het subject niet bestaat. Waar er geen subject is is er geen subjectief beleefde waarheid, noch een subject dat bekleed kan zijn met autoriteit en dan spreken we van 'weten'. Weten behoort niet een subject toe.

Maar het verhaal is nog niet af. Waarheidvinding, kan in je eigen besloten kring, zonder invloed van buitenaf worden gedaan. Het brengt je in contact met Waarheid, die universeel is en gespeend van subjectiviteit. In het herkennen er van wordt je gevoeliger. Kortom je herkent Waarheid (wederom zonder inmenging van buitenaf) en hoeft dientengevolge nooit meer af te gaan op het vertrouwen in de autoriteit van iemand. Je kunt alle boeken weg doen en van leraren afscheid nemen, want je herkent Waarheid. Al blijft het altijd weer geweldig Waarheid in geschriften te herkennen.

Kortom je hoeft me helemaal niet te geloven, ont'dek het gewoon allemaal zelf.