Ingenomenheid.

Rennie · 24 December 2011, 11:38

Ik wacht nog steeds op nieuwe leden die minder vervuld zijn van zichzelf, die in aanraking zijn gekomen met hun leegte zonder deze onmiddellijk weer met een idee te vullen. Die vanuit dat onvervuld zijn op zoek willen gaan naar de ultieme waarheid en bereid zijn tot horen wat er werkelijk gezegd wordt.

Maar die komen niet door al dat overschreeuwen van elkaars blijde boodschappen hoe je een aangenaam plezierig leven kunt leiden en ander egocentrisch gedachtegoed.
Het gelul over wel of niet iemand zijn.

Of je nou wel of niet gerealiseerd hebt dat je niet bent wat je denkt te zijn is precies zoals het er staat 'denken'. Of dat het geval is is voor niemand een vraag wanneer je weet en dat weten betreft vervolgens alleen jou en niemand anders. Zodra je Waarheid begint te herkennen ben je op de goede weg en heb je de begeleiding steeds minder nodig. Je wordt stil en ingetogen omdat je 'weet' dat het niet in de uiterlijke verschijningsvormen zit.

Je raakt dan ook niet geimponeert door liefheid als uiterlijke verschijningsvorm of de behoefte er aan. Je 'weet' dat alles Liefde is en hebt de bewijzen er van niet langer zo broodnodig. Als je weet wat je bent heb je dit forum al lang de rug toe gekeerd, want je hebt geleerd alles achter je te laten.

Ben je hier wel dan heb je kennelijk nog wat in te zien en denk je hier iets te kunnen vinden waar anderen je bij behulpzaam kunnen zijn, dus blijk je belangstellend om te luisteren en ga je doelgericht vragen stellen aan degenen waarvan je denkt dat ze je kunnen helpen.

Ben je niet belangstellend om te luisteren maar wil als een hond je terrein van je persoonlijk zijn besprietsen en een stempel drukken dan kom je jezelf hier overschreeuwen, zoek je ruzie om je ego een handvat te geven zodat het bestaansrecht heeft, dat het er mag zijn.

Mihaela · 24 December 2011, 14:43

Ik merkte mijn woede op bij het lezen van de tekst van Renoir.

Ik wilde hem ook gelijk straffen door een tekening te maken die niet echt complimenteus was, en vervolgens dat als satire op het forum zetten.

Waar ben ik dan zo teleurgesteld in? Het feit dat Renoir op mij als een grote jankende baby overkomt? Of het feit dat hij niet verder is in zijn ontwikkeling dan wie dan ook op dit forum?
Verwacht ik dat hij als forum leider bewuster is dan de rest hier? Blijkbaar wel!

Dus kan ik Renoir niet lief hebben als hij tekortkomingen laat zien, zoals in de slachtofferrol schieten, en overvloed aan blinde vlekken die hij hier laat zien. Uiteraard vertoont Renoir volgens mij niet meer of minder gebrek aan bewust zijn dan de rest van de leden hier, waaronder IK ook. Ik zie gewoon een groep egocentrische mensen die hun weg zoeken naar het goddelijke. Ze vechten zich suf een plek voorin, maar er is geen plek voorin. Niemand maakt meer of minder indruk op God.

Hoeveel ik Renoir een warm hart draag, als hij zich zo opstelt kan ik hem niet lief hebben. Ook als hij bazig doet, kan ik hem niet lief hebben.
Als ik het idee heb dat hij me niet mag, mag ik hem ook niet meer.

Ik heb dat trouwens met iedereen in mijn leven.
Als ik spanning, of afwijzing voel, heb ik de mensen voor heel even niet meer lief. Sluit ik mijn hart ervoor.

Maar ik blijf van ze houden is me opgevallen.

Naadje · 24 December 2011, 14:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik merkte mijn woede op bij het lezen van de tekst van Renoir.

Ik wilde hem ook gelijk straffen door een tekening te maken die niet echt complimenteus was, en vervolgens dat als satire op het forum zetten.

Waar ben ik dan zo teleurgesteld in? Het feit dat Renoir op mij als een grote jankende baby overkomt? Of het feit dat hij niet verder is in zijn ontwikkeling dan wie dan ook op dit forum?
Verwacht ik dat hij als forum leider bewuster is dan de rest hier? Blijkbaar wel!

Dus kan ik Renoir niet lief hebben als hij tekortkomingen laat zien, zoals in de slachtofferrol schieten, en overvloed aan blinde vlekken die hij hier laat zien. Uiteraard niet meer of minder gebrek aan bewust zijn dan de rest van de leden hier, waaronder IK ook.

Hoeveel ik Renoir een warm hart draag, als hij zich zo opstelt kan ik hem niet lief hebben. Ook als hij bazig doet, kan ik hem niet lief hebben.
Als ik het idee heb dat hij me niet mag, mag ik hem ook niet meer.

Ik heb dat trouwens met iedereen in mijn leven.
Als ik spanning, of afwijzing voel, heb ik de mensen direct niet meer lief voor heel even.

Maar ik blijf van ze houden is me opgevallen.

De wrijving ontstaat juist doordat je niet anders kunt dan (de ander) liefhebben. Alleen verbindt jij er nog steeds voorwaarden aan. Ben je nog te gehecht aan de vorm? De wrijving ontstaat omdat je in conflict komt met je eigen overtuigingen. That's all.

Rennie · 24 December 2011, 15:29

Constateren dat het willen begrijpen verdwijnt is niet meer dan dat, het constateren dat dat het geval is. Het waarom dat zo is is het verhaal van het denken. Het denken heeft een hoge prioriteit en vervolgens het nodig vinden om de gevonden verklaring neer te schrijven.

Wat moet dat betekenen, het is aangeven wat jij denkt en dat heeft toch geen enkele waarde anders dan weer verder te kunnen lullen over het ervaren dat je doet ? Iedereen ervaart anders en over die verschillen hoeft geen overeenstemming komen te bestaan. Jij ziet de zon ondergaan en een ander ziet hem, zei het elders, opkomen en dan gaan we vervolgens soebatten wie er gelijk heeft.

Al die veranderlijkheid is het benoemen niet waard en wel omdat ze veeltallig en subjectief zijn en je daar niet uitgesproken over kunt raken. Telkens duikt er wel weer een nieuw vermeldenswaardig aspect op dat breed moet worden uitgemeten om van de unieke wijze van ervaren kond te doen.
Dat is de teneur van dit forum het gefascineerd zijn in de veranderlijke verschijnselen.

Je begrijpt niet, nog steeds niet, dat waarheid die in ieder woord vervat zit behoort tot de wereld van die verschijnselen en dat daarover getwist kan worden. De hoekse en kabeljauwse twisten die nimmer ooit een einde zullen nemen omdat eigen waarheid aan het subject behoort en ieder subject anders van aard en constructie is. Gevolg een eindeloos geouwehoer dat je probeert te vangen in romantische bewoordingen als de 'levende waarheid'. Dus zijn de hoekse en kabeljauwse twisten in jouw ogen de levende waarheid, het oneindige gesoebat over die verschillend geïnterpreteerde betekenis of de zon nou ondergaat of opkomt. Ik, voor mij, ben ze zo onderhand wel beu.

De vraag 'waarom niet gewoon bij jezelf houden' levert niks op omdat er, zoals zo vaak gezegd, geen zelf is. Ik kan wel blijven herhalen dat ik iedereen hier graag zou willen ontmoeten in het niet zien zijn van een 'persoonlijke' entiteit. Ik zie graag het verdwijnen van een 'jij' uit je woorden, jouw afwezigheid is mijn grootste voldoening omdat ik dan mezelf in het gemeenschappelijk 'niet zijn' weet en ervaar. Het enige genoegen dat ik hier beleef is door de enkeling die door zijn schrijven te kennen geeft niet met zich zelf te zijn ingenomen, alleen maar IS of alleen maar dienstbaarheid is.

Ik ben het specifieke zo geroemde en beschreven 'jou' met zijn egocentriciteit eigenlijk spuugzat. Ik heb niet de lust me te vervelen me jouw gedachten en je geweldige ideeën, het is allemaal hetzelfde als je een '(p)ik' hebt gezien heb je ze allemaal gezien. Even nog ben je geïmponeerd door grootte en dikte maar vervolgens is het niet meer de moeite waard om er nog een blikje op te werpen. Maar daar zul jij als zijnde Naadje, onder de indruk van de verschijnselen, wel heel anders over denken en daar kunnen we dan vervolgens weer eindeloos over blijven stoeien.

De interpretatie dat ik mijn onvrede over de gang van zaken op het forum op 'jullie' bordje leg is een verkeerde. De indruk bestaat dat dat gesoebat, het uitdagen, insinueren en de betweter uithangen niet door mij bedoelde mogelijk nieuwe bezoekers aantrekt dan krijg ik gasten die het om iets anders gaat dan het doel van ZELFkennis, waarheidsvinding en bewustwording. Je zou dat kunnen nalaten of als dat je behoefte is een ander forum zoeken. Ik heb een bedoeling met deze.

Tja daar gaan we weer over het er al of niet zijn van een goede weg. Voor mij is de manier zoals het op het forum toegaat niet de goede weg. Het zal in het grote geheel niet uitmaken of dit een goede of verkeerde weg is maar naar mijn persoonlijke opvatting is dit niet de goede weg. Ook gaan we weer over die verfoeide interpretatie, ik heb mijn korte termijn denken en Bewustzijn vindt daar niets van, Bewustzijn heeft alle tijd maar ik in mijn subjectieve beleving heb die tijd niet. Ik heb een persoonlijk bewustzijn binnen dat Bewustzijn en daar kan ik mee doen wat mij goeddunkt. Ha een 'ego' roept de onbenul en zet daar dan weer een boom over op. Hij kan niet verlicht zijn roept de andere onbenul. Iedereen is verlicht roept weer andere onbenul.

We weten het allemaal al toch ? Wat doen we eigenlijk hier anders dan blaaskaken dat we het weten.

Jij zegt (nu toch ook) 'je kunt niet weten wat je bent' nou dat is fijn voor je, tot ziens maar weer want daar gaat, wat mij betreft dit forum over, namelijk te weten te komen wat je bent.
Waarom je het wilt weten is de meest elementaire vraag in je leven, maar die stel je niet omdat je dat al DENKT te weten. Het DENKEN te weten weerhoud je ervan, voor de 1000ste keer nu gezegd. Maar morgen en overmorgen en volgende week zeg ik weer precies hetzelfde omdat je niet onderzoekt, je interpreteert maar op basis van wat je meent te weten. Ouwehoeren is wat we doen.

Dus nee we zijn niet hier om wat te halen of om wat te brengen. Er valt niks te halen want dan moet het bezeten worden en een bezitter die is er niet !! Ook valt er iets te brengen want er is niemand die het kan aannemen. Aannemen is kennis en het gaat om weten, om diep intrinsiek weten.

Ja alles is er al en als je om je heen kijkt naar de wereld, echt kijkt en niet met die gekleurde bril van je zelfgenoegzaamheid ziet het er dan nog zo fantastisch uit. De wereld lijdt zwaar en is op weg naar de kloten te gaan maar de open haard brand, je leest lekker je boek en morgen kalkoen eten.

Rennie · 24 December 2011, 15:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik merkte mijn woede op bij het lezen van de tekst van Renoir.

Ik wilde hem ook gelijk straffen door een tekening te maken die niet echt complimenteus was, en vervolgens dat als satire op het forum zetten.

Waar ben ik dan zo teleurgesteld in? Het feit dat Renoir op mij als een grote jankende baby overkomt? Of het feit dat hij niet verder is in zijn ontwikkeling dan wie dan ook op dit forum?
Verwacht ik dat hij als forum leider bewuster is dan de rest hier? Blijkbaar wel!

Dus kan ik Renoir niet lief hebben als hij tekortkomingen laat zien, zoals in de slachtofferrol schieten, en overvloed aan blinde vlekken die hij hier laat zien. Uiteraard vertoont Renoir volgens mij niet meer of minder gebrek aan bewust zijn dan de rest van de leden hier, waaronder IK ook. Ik zie gewoon een groep egocentrische mensen die hun weg zoeken naar het goddelijke. Ze vechten zich suf een plek voorin, maar er is geen plek voorin. Niemand maakt meer of minder indruk op God.

Hoeveel ik Renoir een warm hart draag, als hij zich zo opstelt kan ik hem niet lief hebben. Ook als hij bazig doet, kan ik hem niet lief hebben.
Als ik het idee heb dat hij me niet mag, mag ik hem ook niet meer.

Ik heb dat trouwens met iedereen in mijn leven.
Als ik spanning, of afwijzing voel, heb ik de mensen voor heel even niet meer lief. Sluit ik mijn hart ervoor.

Maar ik blijf van ze houden is me opgevallen.

Ik weet dan ook wel waarom jij egocentriciteit ziet.

Dat komt door je achtergrond wanneer je zegt 'ik kom hier alleen voor mezelf'.

Je achtergrond is als een wolk voor de hemel die belet de hemel te zien, je ziet voornamelijk je eigen wolk.

En jij dan Renoir jij met je.... ?

Ik ben evengoed onderhevig aan de dualiteit maar ik ben de 'eigen' wolken door intensief onderzoek naar dat 'eigen' ontstegen er is niets meer dat mij het zicht nog kan belemmeren.

Je kunt niet anders dan houden van, dat doet ook geen 'jij' dat is de werkzaamheid van Liefde. Dat vooralsnog door je heengaat totdat je besluit het te willen zijn en op zoek gaat naar dat wat dat verhinderd om te kunnen zijn, dat wat gewoon simpelweg IS.

Ook hier is het de belemmering ervaren datgene wat jij in je subjectiviteit doet. Je zit gewoon dat wat je werkelijk bent (Bewustzijn) met je persoonlijk zijn (wat je denkt te zijn) in de weg.

Rennie · 24 December 2011, 15:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

De wrijving ontstaat juist doordat je niet anders kunt dan (de ander) liefhebben. Alleen verbindt jij er nog steeds voorwaarden aan. Ben je nog te gehecht aan de vorm? De wrijving ontstaat omdat je in conflict komt met je eigen overtuigingen. That's all.

Dit is nog steeds het aanleren van kunstjes namelijk niet in conflict raken. Je kunt realiseren wat je werkelijk bent door af te leggen wat je denkt te zijn. Het is niet tegennatuurlijk om dat te doen, dat wat je denkt te zijn is je namelijk opgelegd en aangeleerd en het is niet datgene wat je van oorsprong bent. Je legt alleen je onechtheid af.

Rennie · 24 December 2011, 16:32

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Onechtheid hoeft niet te worden afgelegd. Het gaat om het zien van de echtheid in de onechtheid.

Ik was alweer aan het verklaren, maar ik ben het verklaren zat.

Dus je bent hier druk met het onderscheiden, naar je persoonlijk maatstaf, van echtheid. Wat een nutteloze bezigheid. Heb je niks beters te doen ?

Naadje · 24 December 2011, 16:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik was alweer aan het verklaren, maar ik ben het verklaren zat.

Dus je bent hier druk met het onderscheiden, naar je persoonlijk maatstaf, van echtheid. Wat een nutteloze bezigheid. Heb je niks beters te doen ?

Wat zou beter zijn volgens jou?

Rennie · 24 December 2011, 16:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Wat een onzin Renoir. Alsof het je zou lukken om niet (met wat of wie dan ook) in conflict te raken. Het conflict doet zich simpelweg al of niet voor. En als zich iets voordoet dat als een conflict wordt ervaren, kun je daar naar kijken. Dan zie je inderdaad je opgelegde en aangeleerde overtuigingen, je conditioneringen en in het doorzien van die zaken ligt de oplossing. Niemand heeft het over kunstjes. Ja jij.

Je vertegenwoordigd hier precies hetgeen ik in de aanhef al verkondigde, de vervuldheid van en met jezelf.

Je bent al verzadigd volledig vervuld dus wat kan er nou verder nog toetreden ?

Fijne feestdagen, ik heb het vandaag wel weer gehad met dit forum

Aart · 25 December 2011, 21:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dit is nog steeds het aanleren van kunstjes namelijk niet in conflict raken. Je kunt realiseren wat je werkelijk bent door af te leggen wat je denkt te zijn. Het is niet tegennatuurlijk om dat te doen, dat wat je denkt te zijn is je namelijk opgelegd en aangeleerd en het is niet datgene wat je van oorsprong bent. Je legt alleen je onechtheid af.

Renoir, als je weet wat je van oorsprong bent, bestaat er dan nog zoiets als conflict?

Ik zelf ervaar geen conflict met iets in het leven meer (er kan zo nu en dan wel eens iets ouds een kriebeltje geven maar dan weet ik direct dat het verleden me even heeft ingehaald), ben ik nou zo goed in die kunstjes of/en ben ik zo afgestompt of ..............

Ik had uit jouw woorden begrepen dat 'jij weet wat je van oorsprong bent/bent wat je van oorsprong bent' en dat je nog wrijving/irritatie in het leven ervaart of heb ik dat verkeerd begrepen?

Vanuit 'mijn standpunt' gaat 'je oorsprong zijn' en wrijving/irritatie/verdriet/boosheid (ik noem er maar een paar)' niet samen.

'Je oorsprong zijn' staat voor mij voor 'nietsheid/leegheid/onraakbaarheid'.

Niet een 'onraakbaarheid' uit een grens/ego/kunstje van het denken maar omdat er simpelweg niets meer is wat geraakt kan worden.

Als er niets is wat geraakt kan worden dan kan er ook geen irritatie/wrijving/conflict, etc ontstaan. Daar is namelijk een raakbaar iets voor nodig.

Schijn uw licht over deze woorden a.u.b.

24 December 2011, 11:38	#1
Rennie Missionaris Geregistreerd: 18 April 2010 Berichten: 275	Ingenomenheid * Ik wacht nog steeds op nieuwe leden die minder vervuld zijn van zichzelf, die in aanraking zijn gekomen met hun leegte zonder deze onmiddellijk weer met een idee te vullen. Die vanuit dat onvervuld zijn op zoek willen gaan naar de ultieme waarheid en bereid zijn tot horen wat er werkelijk gezegd wordt. Maar die komen niet door al dat overschreeuwen van elkaars blijde boodschappen hoe je een aangenaam plezierig leven kunt leiden en ander egocentrisch gedachtegoed. Het gelul over wel of niet iemand zijn. Of je nou wel of niet gerealiseerd hebt dat je niet bent wat je denkt te zijn is precies zoals het er staat 'denken'. Of dat het geval is is voor niemand een vraag wanneer je weet en dat weten betreft vervolgens alleen jou en niemand anders. Zodra je Waarheid begint te herkennen ben je op de goede weg en heb je de begeleiding steeds minder nodig. Je wordt stil en ingetogen omdat je 'weet' dat het niet in de uiterlijke verschijningsvormen zit. Je raakt dan ook niet geimponeert door liefheid als uiterlijke verschijningsvorm of de behoefte er aan. Je 'weet' dat alles Liefde is en hebt de bewijzen er van niet langer zo broodnodig. Als je weet wat je bent heb je dit forum al lang de rug toe gekeerd, want je hebt geleerd alles achter je te laten. Ben je hier wel dan heb je kennelijk nog wat in te zien en denk je hier iets te kunnen vinden waar anderen je bij behulpzaam kunnen zijn, dus blijk je belangstellend om te luisteren en ga je doelgericht vragen stellen aan degenen waarvan je denkt dat ze je kunnen helpen. Ben je niet belangstellend om te luisteren maar wil als een hond je terrein van je persoonlijk zijn besprietsen en een stempel drukken dan kom je jezelf hier overschreeuwen, zoek je ruzie om je ego een handvat te geven zodat het bestaansrecht heeft, dat het er mag zijn.

24 December 2011, 14:43	#2
Mihaela Kasuaris Geregistreerd: 9 July 2011 Berichten: 626	Ik merkte mijn woede op bij het lezen van de tekst van Renoir. Ik wilde hem ook gelijk straffen door een tekening te maken die niet echt complimenteus was, en vervolgens dat als satire op het forum zetten. Waar ben ik dan zo teleurgesteld in? Het feit dat Renoir op mij als een grote jankende baby overkomt? Of het feit dat hij niet verder is in zijn ontwikkeling dan wie dan ook op dit forum? Verwacht ik dat hij als forum leider bewuster is dan de rest hier? Blijkbaar wel! Dus kan ik Renoir niet lief hebben als hij tekortkomingen laat zien, zoals in de slachtofferrol schieten, en overvloed aan blinde vlekken die hij hier laat zien. Uiteraard vertoont Renoir volgens mij niet meer of minder gebrek aan bewust zijn dan de rest van de leden hier, waaronder IK ook. Ik zie gewoon een groep egocentrische mensen die hun weg zoeken naar het goddelijke. Ze vechten zich suf een plek voorin, maar er is geen plek voorin. Niemand maakt meer of minder indruk op God. Hoeveel ik Renoir een warm hart draag, als hij zich zo opstelt kan ik hem niet lief hebben. Ook als hij bazig doet, kan ik hem niet lief hebben. Als ik het idee heb dat hij me niet mag, mag ik hem ook niet meer. Ik heb dat trouwens met iedereen in mijn leven. Als ik spanning, of afwijzing voel, heb ik de mensen voor heel even niet meer lief. Sluit ik mijn hart ervoor. Maar ik blijf van ze houden is me opgevallen.

24 December 2011, 15:29	#4
Rennie Missionaris Geregistreerd: 18 April 2010 Berichten: 275	Constateren dat het willen begrijpen verdwijnt is niet meer dan dat, het constateren dat dat het geval is. Het waarom dat zo is is het verhaal van het denken. Het denken heeft een hoge prioriteit en vervolgens het nodig vinden om de gevonden verklaring neer te schrijven. Wat moet dat betekenen, het is aangeven wat jij denkt en dat heeft toch geen enkele waarde anders dan weer verder te kunnen lullen over het ervaren dat je doet ? Iedereen ervaart anders en over die verschillen hoeft geen overeenstemming komen te bestaan. Jij ziet de zon ondergaan en een ander ziet hem, zei het elders, opkomen en dan gaan we vervolgens soebatten wie er gelijk heeft. Al die veranderlijkheid is het benoemen niet waard en wel omdat ze veeltallig en subjectief zijn en je daar niet uitgesproken over kunt raken. Telkens duikt er wel weer een nieuw vermeldenswaardig aspect op dat breed moet worden uitgemeten om van de unieke wijze van ervaren kond te doen. Dat is de teneur van dit forum het gefascineerd zijn in de veranderlijke verschijnselen. Je begrijpt niet, nog steeds niet, dat waarheid die in ieder woord vervat zit behoort tot de wereld van die verschijnselen en dat daarover getwist kan worden. De hoekse en kabeljauwse twisten die nimmer ooit een einde zullen nemen omdat eigen waarheid aan het subject behoort en ieder subject anders van aard en constructie is. Gevolg een eindeloos geouwehoer dat je probeert te vangen in romantische bewoordingen als de 'levende waarheid'. Dus zijn de hoekse en kabeljauwse twisten in jouw ogen de levende waarheid, het oneindige gesoebat over die verschillend geïnterpreteerde betekenis of de zon nou ondergaat of opkomt. Ik, voor mij, ben ze zo onderhand wel beu. De vraag 'waarom niet gewoon bij jezelf houden' levert niks op omdat er, zoals zo vaak gezegd, geen zelf is. Ik kan wel blijven herhalen dat ik iedereen hier graag zou willen ontmoeten in het niet zien zijn van een 'persoonlijke' entiteit. Ik zie graag het verdwijnen van een 'jij' uit je woorden, jouw afwezigheid is mijn grootste voldoening omdat ik dan mezelf in het gemeenschappelijk 'niet zijn' weet en ervaar. Het enige genoegen dat ik hier beleef is door de enkeling die door zijn schrijven te kennen geeft niet met zich zelf te zijn ingenomen, alleen maar IS of alleen maar dienstbaarheid is. Ik ben het specifieke zo geroemde en beschreven 'jou' met zijn egocentriciteit eigenlijk spuugzat. Ik heb niet de lust me te vervelen me jouw gedachten en je geweldige ideeën, het is allemaal hetzelfde als je een '(p)ik' hebt gezien heb je ze allemaal gezien. Even nog ben je geïmponeerd door grootte en dikte maar vervolgens is het niet meer de moeite waard om er nog een blikje op te werpen. Maar daar zul jij als zijnde Naadje, onder de indruk van de verschijnselen, wel heel anders over denken en daar kunnen we dan vervolgens weer eindeloos over blijven stoeien. De interpretatie dat ik mijn onvrede over de gang van zaken op het forum op 'jullie' bordje leg is een verkeerde. De indruk bestaat dat dat gesoebat, het uitdagen, insinueren en de betweter uithangen niet door mij bedoelde mogelijk nieuwe bezoekers aantrekt dan krijg ik gasten die het om iets anders gaat dan het doel van ZELFkennis, waarheidsvinding en bewustwording. Je zou dat kunnen nalaten of als dat je behoefte is een ander forum zoeken. Ik heb een bedoeling met deze. Tja daar gaan we weer over het er al of niet zijn van een goede weg. Voor mij is de manier zoals het op het forum toegaat niet de goede weg. Het zal in het grote geheel niet uitmaken of dit een goede of verkeerde weg is maar naar mijn persoonlijke opvatting is dit niet de goede weg. Ook gaan we weer over die verfoeide interpretatie, ik heb mijn korte termijn denken en Bewustzijn vindt daar niets van, Bewustzijn heeft alle tijd maar ik in mijn subjectieve beleving heb die tijd niet. Ik heb een persoonlijk bewustzijn binnen dat Bewustzijn en daar kan ik mee doen wat mij goeddunkt. Ha een 'ego' roept de onbenul en zet daar dan weer een boom over op. Hij kan niet verlicht zijn roept de andere onbenul. Iedereen is verlicht roept weer andere onbenul. We weten het allemaal al toch ? Wat doen we eigenlijk hier anders dan blaaskaken dat we het weten. Jij zegt (nu toch ook) 'je kunt niet weten wat je bent' nou dat is fijn voor je, tot ziens maar weer want daar gaat, wat mij betreft dit forum over, namelijk te weten te komen wat je bent. Waarom je het wilt weten is de meest elementaire vraag in je leven, maar die stel je niet omdat je dat al DENKT te weten. Het DENKEN te weten weerhoud je ervan, voor de 1000ste keer nu gezegd. Maar morgen en overmorgen en volgende week zeg ik weer precies hetzelfde omdat je niet onderzoekt, je interpreteert maar op basis van wat je meent te weten. Ouwehoeren is wat we doen. Dus nee we zijn niet hier om wat te halen of om wat te brengen. Er valt niks te halen want dan moet het bezeten worden en een bezitter die is er niet !! Ook valt er iets te brengen want er is niemand die het kan aannemen. Aannemen is kennis en het gaat om weten, om diep intrinsiek weten. Ja alles is er al en als je om je heen kijkt naar de wereld, echt kijkt en niet met die gekleurde bril van je zelfgenoegzaamheid ziet het er dan nog zo fantastisch uit. De wereld lijdt zwaar en is op weg naar de kloten te gaan maar de open haard brand, je leest lekker je boek en morgen kalkoen eten.