De schepping & dualiteit.

[Vagebond]

Uit een ander draadje hier naar toe geknipt wegens te veel off topic maar toch de moeite waard iets over te zeggen m.i.

Hoe zie je dat wanneer bewustzijn 'niets' is waar komt dan die ziel vandaan?. Maw is die ziel dan geen bewustzijn, al dan niet in gefrustreerde vorm, of iets in die geest?

Misschien beste uit te leggen middels paradijsverhaal?
Adam en Eva leefden als ziel in paradijs (eenheidsbewustzijn). Zij werden uit eenheid verdreven en kwamen in stofgebied (aarde, dualiteit). Doel hiervan was om d.m.v. tegenstelling eenheid/dualiteit hun ware aard
eenheidsbewustzijn te ontdekken.
Tijdens incarnatie/geboorte in stof, treedt de ziel (als samenstelling energieën) een fysiek lichaam binnen, zodat dit lichaam levend wordt. Tijdens dood, treedt ziel uit lichaam en vervalt het lichaam in andere samenstelling.

Voor mij is het zo, wanneer we uitgaan van het scheppingsverhaal, dat op het moment dat God het universum begon te scheppen er al dualiteit was met als slotakkoord de schepping van van Adam en Eva. In feite barst het hele scheppingsverhaal van dualiteit op dualiteit. Het gaat pas mis met die dualiteit op het moment dat Adam en Eva van de boom van kennis van goed en kwaad eten. Zij beseffen dat ze naakt zijn, waar zij zich daar voorheen niet van bewust waren, schaamte doet zijn intrede. In feite is het m.i. de schepper zelf die hen in de vorm van de slang verleid te eten van die boom waarvan hij eerder in de vorm van de Vader hen had verboden er van te eten. Maw de schepper heeft vanwege het gegeven dualiteit ook onmiddelijk zijn tegendeel geschapen. Wanneer er nog eenheidsbewustzijn was geweest dan was duidelijk geweest dat de slang en God 1 en de zelfde waren en dat God gelijk stond aan Adam en Eva en dus in feite zichzelf verbood van de boom van Goed en Kwaad te eten, die hijzelf geschapen had. Die lijn door trekkend heeft God zichzelf verleid tot....En zouden we kunnen concluderen dat zijn schepping hem uiteindelijk tot schaamte bracht. M.i. was dus niet het doel om eenheidsbewustzijn te ontdekken maar de schaamte van het scheppen van dualiteit ca het scheppen van het universum te overwinnen.

[Vagebond]

Wiki

Samenvatting van Genesis.

Schepping en zondeval (Gen. 1 - 4)

De Bijbel begint met twee verschillende scheppingsverhalen. Het tweede verhaal gaat als volgt: nadat God de aarde met planten en dieren heeft geschapen, creëert hij uit aarde ('adama') ook de eerste mens, Adam, en plaatst hem in een prachtige tuin, het paradijs (de Hof van Eden). Adam en ook de dieren mogen eten van alle plantengroei in de Hof, (Gen.1:29,30) behalve van de Boom van de kennis van goed en kwaad'. God brengt Adam alle dieren en hij geeft ze hun namen. God geeft Adam heerschappij over heel de aarde en al wat daarin is. God zag dat het niet goed was dat de mens alleen was, waarop Hij hem in een diepe slaap laat vallen en uit een van zijn ribben de vrouw (mannin) Eva schept. Eva wordt door een slang verleid om een vrucht te eten van de verboden boom en brengt Adam ertoe om dat ook te doen. Op dat moment beseffen ze dat ze naakt zijn en schamen zich daarvoor, waarna ze zich bedekken met vijgenbladeren. God straft hen voor hun ongehoorzaamheid, waarmee Adam zijn heerschappij over de aarde kwijtraakt. Om te vermijden dat ze ook van de levensboom zouden eten en zo het eeuwig leven zouden verwerven, worden ze verdreven uit de tuin van Eden. Adam en Eva krijgen twee zonen: Ka?n en Abel. Ka?n wordt jaloers op zijn broer, omdat God Abels offer wel aanvaardt en het zijne niet. Hij doodt Abel. Ka?n moet voortaan rondzwerven over de aarde. Hij vestigt zich tenslotte in het land Nod, ten oosten van Eden. Hij bouwt een stad en noemt die naar zijn zoon Henoch. Eva krijgt nog een zoon, Seth, die de vader zou worden van Enos. Hoofdstuk 4 besluit met de woorden: 'Toen begon men de naam des Heren aan te roepen.'

[Lily]

Je ondervindt dus wat noodzakelijk is.
Dankjewel.

[Vagebond]

Ook een boeiende toevoeging m.i.

Wiki

De scheppingsweek.

Genesis begint met de woorden In het begin schiep God de hemel en de aarde, wat als een inleidende samenvatting kan worden gezien of als een beschrijving van gebeurtenissen die voorafgingen aan de scheppingsweek. Hierop volgt een beschrijving van zes scheppingsdagen. Elke scheppingsdaad begint met een scheppingswoord van God, "God zei: ...". Op de 1ste, 2de, 4de en 5de dag vindt steeds één scheppingsdaad plaats, alleen op de 3de en 6de dag vinden twee scheppingsdaden plaats op één dag. Elke scheppingsdag eindigt met de woorden "Het werd avond en het werd morgen. De eerste (tweede, derde, ...) dag". Dat de avond vóór de morgen genoemd wordt, is typisch joods, aangezien in de joodse traditie het nieuwe etmaal bij de avond begint.
Vers 2 beschrijft de aarde als een onherbergzame woestenij, "woest en doods" - een watervloed waarover Gods adem of Gods Geest (roeach) zweefde. Het Hebreeuwse woord voor adem is hetzelfde als het woord voor geest.
De schepping heeft als volgt plaatsgevonden:
Dag 1
God scheidde licht en duisternis. Het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht.
Dag 2
God schiep het hemelgewelf, het uitspansel, dat de watermassa onder het gewelf scheidde van het water erboven.
Dag 3
God liet het water samenvloeien. Het droge noemde hij aarde, het samengestroomde water noemde hij zee. Voorts liet God zaadvormende planten en bomen ontkiemen.
Dag 4
God schiep de lichten aan het hemelgewelf, zon, maan en sterren als markering voor seizoenen, dagen en jaren. Het grote licht (de zon) om over de dag te heersen, het kleine (de maan) om over de nacht te heersen.
Dag 5
God liet het water wemelen van levende wezens, en boven de aarde liet hij vogels vliegen. En God zegende hen, opdat de vogels en de vissen talrijk zouden worden.
Dag 6
God schiep de landdieren: het vee, kruipende dieren en wilde dieren. Vervolgens besloot God de mens te maken, naar zijn evenbeeld, om heerschappij te voeren over alle andere schepselen. God schiep eerst de mens (als hem) en in tweede instantie als man en vrouw (hen). Hij zegende ze met de woorden, "Wees vruchtbaar en wordt talrijk" en heers over de vissen, vogels en alle dieren die op aarde rondkruipen. Aan het eind van deze dag, na de schepping van de mens, staat er "God keek naar alles wat hij had gemaakt en zag dat het zeer goed was. "
Behalve op dag twee staat er telkens geschreven "En God zag dat het goed was". NB: op dag 1 staat "En God zag dat het 'licht' goed was" (Genesis 1:4)
Dag 7
Op de zevende dag was Gods schepping voltooid, en rustte hij. Die dag wordt door God heilig verklaard. In Exodus 20:11, in de Tien geboden, wordt deze gebeurtenis aangehaald bij het verbod om op de sabbat werk te verrichten.


Systematiek.

In totaal komen er 10 scheppingsdaden voor in Genesis 1 die allemaal aangekondigd worden met de woorden ?en God zei..?. De schepping vindt plaats in 2 maal drie dagen waarin op de eerste en tweede dag steeds één scheppingsdaad plaatsvindt en op de derde twee scheppingsdaden. De scheppingsdaden in de tweede cyclus van 3 dagen is een verdere uitwerking van de scheppingsdaden tijdens de eerste cyclus van 3 dagen.
Schematisch:
Dag 1 licht en duister
Dag 2 wateren onder en boven de aarde
Dag 3 a. wateren en vaste land
b. zaadvormende planten en bomen
Dag 4 zon, maan en sterren
Dag 5 leven boven de aarde (vogels) en in het water (vissen)
Dag 6 a. dieren
b. mens

Hierbij is er een analogie met de scheppingsfilosofie die aan Pythagoras wordt toegeschreven: Vóór de schepping bestaat alleen de schepper, de al-één, de 1. Tijdens het scheppen ontstaat uit de 1 de 2, de tegenpolen (bijvoorbeeld + en ?) en op dat moment van scheppen zijn dus 3 situaties bekend, de situaties vóór de schepping (= 1) en die na de schepping (= 2 tegenpolen). Als de 2 bekend is ontstaat tevens de 4, want met de 2 tegenpolen zijn 4 combinaties te maken (in het voorbeeld +/?, +/+, ?/? en ?/+). In deze logica is het duidelijk dat bij de 2 cycli van 3 scheppingsdagen dus 2 maal 4 scheppingsdaden horen. Bij het ontstaan van de 4 is het totaal van de dan bekende getallen 10 (1 + 2 + 3 + 4 = 10), het totaal aantal scheppingsdaden.
Alleen de eerste 6 scheppingsdagen worden afgesloten met de woorden ?En God zag dat het goed was?, de zevende dag wordt niet afgesloten. Volgens sommigen impliceert dit dat wij mensen leven op de zevende dag. Volgens anderen bestaan alle 7 dagen uit letterlijke dagen en is dus ook de zevende dag gewoon voorbij gegaan toen het avond werd en morgen werd.

[Lily]

Hier heb ik een boek van Giordano Bruno en de hermetische traditie (nog niet helemaal uitgelezen) en in dit boek wijkt het scheppingsverhaal wel af van wat in de bijbel staat. Ik vind het niet meteen terug, maar ga het zoeken.
Wat is de waarheid?
Dat er iets is wat goddelijk en heilig is, daar kunnen we niet buiten. Tenminste zo ervaar ik het.
De Waarheid ontdekken is een bijzondere opgave.

[Lily]

Hiervoor werd hij in 1600 door de Inquisitie in Rome tot de brandstapel veroordeeld.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Giordano_Bruno

Blijkbaar hebben we iedereen die op zoek was, op de brandstapel geplaatst. Pfff.
Ergerlijk.

"Misschien spreken jullie, mijn rechters, dit vonnis met meer angst uit dan waarmee ik het onderga."

[Lily]

Ik schaam me echt als ik in een vorig leven hier iets mee te maken heb. Weerzinwekkend.
De vrijheid is zo belangrijk, wat maakt het toch dat we tot die dingen in staat zijn? Wat drijft ons om het andere zo te doen lijden?

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Uit een ander draadje hier naar toe geknipt wegens te veel off topic maar toch de moeite waard iets over te zeggen m.i.

Voor mij is het zo, wanneer we uitgaan van het scheppingsverhaal, dat op het moment dat God het universum begon te scheppen er al dualiteit was met als slotakkoord de schepping van van Adam en Eva. In feite barst het hele scheppingsverhaal van dualiteit op dualiteit. Het gaat pas mis met die dualiteit op het moment dat Adam en Eva van de boom van kennis van goed en kwaad eten. Zij beseffen dat ze naakt zijn, waar zij zich daar voorheen niet van bewust waren, schaamte doet zijn intrede. In feite is het m.i. de schepper zelf die hen in de vorm van de slang verleid te eten van die boom waarvan hij eerder in de vorm van de Vader hen had verboden er van te eten. Maw de schepper heeft vanwege het gegeven dualiteit ook onmiddelijk zijn tegendeel geschapen. Wanneer er nog eenheidsbewustzijn was geweest dan was duidelijk geweest dat de slang en God 1 en de zelfde waren en dat God gelijk stond aan Adam en Eva en dus in feite zichzelf verbood van de boom van Goed en Kwaad te eten, die hijzelf geschapen had. Die lijn door trekkend heeft God zichzelf verleid tot....En zouden we kunnen concluderen dat zijn schepping hem uiteindelijk tot schaamte bracht. M.i. was dus niet het doel om eenheidsbewustzijn te ontdekken maar de schaamte van het scheppen van dualiteit ca het scheppen van het universum te overwinnen.

Ik vermoed zo, dat we hier wel paar daagjes mee bezig zijn. Er is ontzettend veel over te vertellen.
Om te beginnen bestaat scheppingsverhaal uit 3 nog al slordig aan elkaar geplakte en versnipperde versies, te herkennen aan drie beginregels.
Gn.1.1: In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
Gn.2:4: dit is de geschiedenis van de hemel en de aarde...
Gn.2:4: Ten tijde dat de HERE God aarde en hemel maakte...

Twee versies gaan uit van de hemel en de aarde (dus bepaald).
Laatste versie gaat uit van aarde en hemel (onbepaald en omgekeerd).
De veronderstelling is dat deze schepping oorspronkelijk werd voorgesteld in drie cycli, waarbij het onbepaalde vooraf gaat aan het bepaalde.
Dit verschil speelt ook bij schepping van licht, dag, nacht wateren en het licht, de dag, de nacht en de wateren. Helaas is de oorspronkelijke tekst/bedoeling nauwelijks meer te achterhalen.
Verder is er onderscheid tussen 2 scheppingsgoden, voortkomend uit 2 verschillende bronnen: God (El) en HERE God (JHWH, de Zijnde en El).
Het hele verhaal is m.i. zeker bedoeld dat er al dualiteit was. Probleempje is, dat God schiep, en Hij er volgens bijbel dus eerder was dan dualiteit. Dualiteit is hier duidelijk bedoeld om orde in de oorspronkelijke chaos te scheppen. Je begint e.e.a. namelijk in te delen middels dualiteit. Vakje voor licht, vakje voor duisternis. Na de indeling van chaos in kosmos, komt schepping mens. Er onstaat hetzelfde verschil tussen bepaald en onbepaald. Eerst laat Ons mensen maken naar ons beeld. Daarna: En God schiep de mens naar Zijn beeld. Vervolgens: toen formeerde de HERE God de mens. Tot slot het verhaal over Adam en Eva.
Inzake het paradijs zijn opnieuw meerdere versies aan elkaar geknoopt.
Gn.2:9: hier staat de boom des levens midden in de hof.
Gn.3:3: hier staat de boom van goed en kwaad midden in de hof.
In paradijs zijn Adam en Eva naakt (d.w.z. zuiver in eenheid).
Door intrede dualiteit (eten van, identificeren met goed en kwaad) ontstaat schaamte. Het Hebreeuwse woord hiervoor betekent bedekken. M.a.w de zuivere eenheid werd bedekt door dualiteitsdenken. Het hele verhaal duidt m.i. op de afdaling van de ziel/mens naar stofgebied/dualiteit, waar hij ondervinding opdoet om weer terug te keren naar eenheid maar dan in bewuste zin.
Dat God ontevreden was over Zijn schepping van de mens, blijkt bij zondvloed. Het berouwde God dat Hij de mens geschapen had. Dus vernietigt Hij die schepping.
Tot slot nog de slang. Als hij over de grond kruipt symboliseert hij dualiteit en stofgebied. Opgerichte slang (cobra) duidt op kennis, bewustzijn.
Ik ben wel eens bezig geweest om zinnetjes in juiste volgorde te zetten, maar 't is me nooit gelukt.

[Lily]

En wat is dit Lia?
Kopie van wie?

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Wiki

Samenvatting van Genesis.

Schepping en zondeval (Gen. 1 - 4)

De Bijbel begint met twee verschillende scheppingsverhalen. Het tweede verhaal gaat als volgt: nadat God de aarde met planten en dieren heeft geschapen, creëert hij uit aarde ('adama') ook de eerste mens, Adam, en plaatst hem in een prachtige tuin, het paradijs (de Hof van Eden). Adam en ook de dieren mogen eten van alle plantengroei in de Hof, (Gen.1:29,30) behalve van de Boom van de kennis van goed en kwaad'. God brengt Adam alle dieren en hij geeft ze hun namen. God geeft Adam heerschappij over heel de aarde en al wat daarin is. God zag dat het niet goed was dat de mens alleen was, waarop Hij hem in een diepe slaap laat vallen en uit een van zijn ribben de vrouw (mannin) Eva schept. Eva wordt door een slang verleid om een vrucht te eten van de verboden boom en brengt Adam ertoe om dat ook te doen. Op dat moment beseffen ze dat ze naakt zijn en schamen zich daarvoor, waarna ze zich bedekken met vijgenbladeren. God straft hen voor hun ongehoorzaamheid, waarmee Adam zijn heerschappij over de aarde kwijtraakt. Om te vermijden dat ze ook van de levensboom zouden eten en zo het eeuwig leven zouden verwerven, worden ze verdreven uit de tuin van Eden. Adam en Eva krijgen twee zonen: Ka?n en Abel. Ka?n wordt jaloers op zijn broer, omdat God Abels offer wel aanvaardt en het zijne niet. Hij doodt Abel. Ka?n moet voortaan rondzwerven over de aarde. Hij vestigt zich tenslotte in het land Nod, ten oosten van Eden. Hij bouwt een stad en noemt die naar zijn zoon Henoch. Eva krijgt nog een zoon, Seth, die de vader zou worden van Enos. Hoofdstuk 4 besluit met de woorden: 'Toen begon men de naam des Heren aan te roepen.'

Volgens mij: als ze van de levensboom hadden gegeten waren ze in paradijselijke eenheid gebleven, maar door van boom goed en kwaad te eten (eten is zich ermee te identificeren) geraakten ze in dualiteit en werden ze verbannen naar aarde, waar hen een zwaar leven stond te wachten.
Het gaat hier trouwens niet om 1 persoon Adam, maar om aantal generaties die zich wisten te herinneren van Adam af te stammen. Zie leeftijd Adam 930 jaar (Gn5:5). Als de naam Adam in de vergetelheid raakte, stond er een ander persoon op als oudvader.