Groepsbewustzijn.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Ik zou bv niet willen zien hoe het nou komt dat ik boos of verdrietig wordt.

Het lijkt me vreselijk om te ontdekken hoe dingen ontstaan en dat daardoor de mogelijkheid ontstaat ze te zien verdwijnen, het lijkt me zo saai, zo onmenselijk, zo bedacht, zo onnatuurlijk.

Ik hou het er liever bij dat alles komt en gaat en dat dat gene wat je bent gewoon de dingen waarneemt zonder dat er iemand thuis is.

Zo ben ik dol op 1dagsvliegen, ik geniet van hun aanwezigheid en kan dan heerlijk dagen rouwen om hun dood. Die vreugde en dat verdriet dat maakt me mens, ik voel, ik leef.

Ik draai mijn hoofd weg als iemand me vraagt; hoe komt dat nou dat je verdrietig wordt als een 1dagsvlieg er niet meer is. Zo iemand weet dan niet wat houden van is, heeft nog nooit een verbondenheid met het geheel gehad, weet niet wat liefde is, zit nog in een ontkennende fase, durft niet werkelijk te voelen, leeft niet echt, verzint smoesjes om alles wat er gewoon vanzelf plaatsvind maar niet te laten gebeuren.

Zat je hier op te wachten Mars?

Ik zou bijvoorbeeld Sem in haar blootje in het geheel niet willen zien.

Steiner schrijft ergens, dat dieren (dus ook 1dagsvliegen) verenigd zijn als "groepswezen", waarvan wij uiterlijk slechts de afzonderlijke levensvormen waarnemen. Het is alsof je je vingers door vijf gaten in een muur steekt. Aan de ene kant van de muur zie je afzonderlijke vingers bewegen. Aan de ander kant zie je dat vingers verbonden zijn aan hand. Elke diersoort zou zijn eigen groepswezen bezitten.
Ik voel wel wat voor deze theorie, omdat het in menselijk lichaam vergelijkbaar werkt. Afzonderlijke cellen gaan dood, er worden nieuwe aangemaakt, en door dit proces wordt het gehele lichaam in stand gehouden.
Misschien kan Aart er ook iets mee? Het is toch sneu als je om elke dode vlieg zit te huilen. Kun je om elke dode cel wel gaan wenen. Zo is de aarde inderdaad een tranendal.

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Steiner schrijft ergens, dat dieren (dus ook 1dagsvliegen) verenigd zijn als "groepswezen", waarvan wij uiterlijk slechts de afzonderlijke levensvormen waarnemen. Het is alsof je je vingers door vijf gaten in een muur steekt. Aan de ene kant van de muur zie je afzonderlijke vingers bewegen. Aan de ander kant zie je dat vingers verbonden zijn aan hand. Elke diersoort zou zijn eigen groepswezen bezitten.
Ik voel wel wat voor deze theorie, omdat het in menselijk lichaam vergelijkbaar werkt. Afzonderlijke cellen gaan dood, er worden nieuwe aangemaakt, en door dit proces wordt het gehele lichaam in stand gehouden.
Misschien kan Aart er ook iets mee? Het is toch sneu als je om elke dode vlieg zit te huilen. Kun je om elke dode cel wel gaan wenen. Zo is de aarde inderdaad een tranendal.

Bij apen is geconstateerd dat de hele groep een kwantumsprong maakt als er een lid van de groep iets nieuws ontdekt heeft.

Aansprekend voorbeeld trouwens dat van die hand.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

Bij apen is geconstateerd dat de hele groep een kwantumsprong maakt als er een lid van de groep iets nieuws ontdekt heeft.

Aansprekend voorbeeld trouwens dat van die hand.

Een soort gemeenschappelijk bewustzijn als achterliggend groepswezen zou veel kunnen verklaren. Signalen zien we o.a. bij insecten (zwerm vliegen, mieren die ieder gelijk cellen een speciale taak hebben), maar in het bijzonder ook bij vogeltrek, dolfijnen en orka's.

[Pionne]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Steiner schrijft ergens, dat dieren (dus ook 1dagsvliegen) verenigd zijn als "groepswezen", waarvan wij uiterlijk slechts de afzonderlijke levensvormen waarnemen. Het is alsof je je vingers door vijf gaten in een muur steekt. Aan de ene kant van de muur zie je afzonderlijke vingers bewegen. Aan de ander kant zie je dat vingers verbonden zijn aan hand. Elke diersoort zou zijn eigen groepswezen bezitten.
Ik voel wel wat voor deze theorie, omdat het in menselijk lichaam vergelijkbaar werkt. Afzonderlijke cellen gaan dood, er worden nieuwe aangemaakt, en door dit proces wordt het gehele lichaam in stand gehouden.
Misschien kan Aart er ook iets mee? Het is toch sneu als je om elke dode vlieg zit te huilen. Kun je om elke dode cel wel gaan wenen. Zo is de aarde inderdaad een tranendal.

Lia, waarom zou voor mensen iets anders gelden dan voor eendagsvliegen, dieren in het algemeen? (Ik vind dat onderdeel van uw theorie dan weer getuigen van menselijke grootheidswaanzin, meneer Steiner!)

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Lia, waarom zou voor mensen iets anders gelden dan voor eendagsvliegen, dieren in het algemeen? (Ik vind dat onderdeel van uw theorie dan weer getuigen van menselijke grootheidswaanzin, meneer Steiner!)

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Ik voel wel wat voor deze theorie, omdat het in menselijk lichaam vergelijkbaar werkt.

Toch?

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

Bij apen is geconstateerd dat de hele groep een kwantumsprong maakt als er een lid van de groep iets nieuws ontdekt heeft.

Bonobo's hoop ik,....

[Pionne]

Hans, Lia stelt dat het menselijk lichaam aldus werkt. Als een geheel, waarin soms celletjes sterven. Het menselijk lichaam is dus hier het 'collectief', het geheel, terwijl door Steiner een gehele diersoort als collectief wordt gezien, als één lichaam. Alle apen behoren tot het 'collectief aap', ze bestaan a.h.w. niet als individu.

Waarom alle mensen bij elkaar opgeteld dan ook niet 'slechts' als een collectief zien, en niet als allemaal losse, 'goddelijke', individuen Een mens is niet meer dan een door geëvolueerde aap, nietwaar? (Of is dit laatste slechts een idee en moet ik mij bescheidener opstellen?! WiNk)

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Steiner schrijft ergens, dat dieren (dus ook 1dagsvliegen) verenigd zijn als "groepswezen", waarvan wij uiterlijk slechts de afzonderlijke levensvormen waarnemen. Het is alsof je je vingers door vijf gaten in een muur steekt. Aan de ene kant van de muur zie je afzonderlijke vingers bewegen. Aan de ander kant zie je dat vingers verbonden zijn aan hand. Elke diersoort zou zijn eigen groepswezen bezitten.
Ik voel wel wat voor deze theorie, omdat het in menselijk lichaam vergelijkbaar werkt. Afzonderlijke cellen gaan dood, er worden nieuwe aangemaakt, en door dit proces wordt het gehele lichaam in stand gehouden.
Misschien kan Aart er ook iets mee? Het is toch sneu als je om elke dode vlieg zit te huilen. Kun je om elke dode cel wel gaan wenen. Zo is de aarde inderdaad een tranendal.

Lia, ik kan letterlijk nergens iets mee, ik doe ook nergens wat mee, ik zit hier enkel wat te geinen en te promoten dat het leven uitermate simpel en vredig is zonder dat daar voorwaarden aan verbonden zijn.

Dat het enkel het beeld wat we van onszelf hebben en het niet vanuit het NU leven maar vanuit onze belevingswereld de oorzaak is van geen ontspannen en simpel leven te ervaren.

Maar SEM zal dat wel weer een smoesje van mij vinden, het onderdrukken van gevoelens, etc, etc, dat ik DENK een simpel en vredig leven te hebben.

Het feit is enkel dat het LEVEN mij ook gelooft en me werkelijk totaal geen onvredigheid en onsimpelheid toebedeelt.

Okay op wat onnozele forumidioten na dan.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Bonobo's hoop ik,....

Die ook, dunkt me want corruptie is al snel gemeengoed geworden.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Hans, Lia stelt dat het menselijk lichaam aldus werkt. Als een geheel, waarin soms celletjes sterven. Het menselijk lichaam is dus hier het 'collectief', het geheel, terwijl door Steiner een gehele diersoort als collectief wordt gezien, als één lichaam. Alle apen behoren tot het 'collectief aap', ze bestaan a.h.w. niet als individu.

Waarom alle mensen bij elkaar opgeteld dan ook niet 'slechts' als een collectief zien, en niet als allemaal losse, 'goddelijke', individuen Een mens is niet meer dan een door geëvolueerde aap, nietwaar? (Of is dit laatste slechts een idee en moet ik mij bescheidener opstellen?! WiNk)

Pionne, ik schrijf dat het in menselijk lichaam vergelijkbaar werkt. Ik schrijf niet dat het hetzelfde werkt als bij dieren. Er zijn overeenkomsten en verschillen. Veelal zien we mensen als kuddedier optreden. Zeg maar vanuit een lager groepsbewustzijn en vergelijkbaar met dierlijk niveau. Op klakkeloze wijze kan de beer dan los gaan, en een heel voetbalstadion raakt op tilt. Achteraf begrijpt niemand waarom er zo is gereageerd. Men is weer afgekoeld, en tot zichzelf gekomen.
De mens dient zich te onderscheiden van dieren, als een zelfstandig, onafhankelijk en bewust individu. Het middel daartoe zijn o.a het bewustzijn en denkvermogen, waarmee opkomende emoties beteugeld worden, gelijk een ruiter zijn paard een bepaalde richting opstuurt.