Onrechtvaardigheid

[Esradha]

Even in een apart topic om het los te maken van de huidige situatie en breder te trekken:

Onrechtvaardigheid is voor veel mensen lastig om mee te dealen.
Hoe komt dat? Wat zegt onrechtvaardigheid?

Hoe ga jij om met onrecht? Wat zegt het over jou en wat doe je ermee?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Even in een apart topic om het los te maken van de huidige situatie en breder te trekken:

Onrechtvaardigheid is voor veel mensen lastig om mee te dealen.
Hoe komt dat? Wat zegt onrechtvaardigheid?

Hoe ga jij om met onrecht? Wat zegt het over jou en wat doe je ermee?

Onrecht is wat voor mij niet juist voelt. En dat is levende wezens en de natuur (ook levend) opzettelijk ( of ondoordacht) min of meer schade toe te voegen door je doen en laten. Voor zover je serieus bij machte bent om er iets aan te doen. Iets doen of laten kan m.i. altijd. En dat probeer ik zelf binnen mijn mogelijkheden zoveel mogelijk te verwezenlijken.

Door naar mezelf te kijken, wat ik nog anders kan doen of anders had kunnen doen, ( in het verleden), en eventueel alsnog wat aan te doen, anderen erop aan te spreken en wat ik zelf nog kan doen om de schade te beperken of om te buigen.

Zo heb ik laatst iets gedaan, waar ik eigenlijk verstandelijk (nog) helemaal niet aan toe was maar wat ik voor mijn gevoel ook niet kon laten. En wat tot nu toe ook goed uitpakt en uiteindelijk in de situatie zelf een verrijking blijkt te zijn. En mij nog meer mogelijkheden geeft om mede te kunnen helpen, omstandigheden te veranderen die ik als een groot en wreed onrecht ervaar.

Zoals alles op een gegeven moment goed uitpakt. waar ik dan soms nog "bedenkingen" bij kan hebben. In die zin volg ik gewoon mijn gevoel. En nu voelt het ook echt goed, moet er niet aan denken als ik dit niet had gedaan.

Bedenkingen houden eerder mijn angst in stand, om zelf iets te kort te komen. Belachelijk eigenlijk. Want zoveel verandert er niet eens en ik kan prima omgaan met de nieuwe situatie.

Los van dat je ook realistisch moet blijven en niet de hele wereld kunt
redden.

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Hoe ga jij om met onrecht? Wat zegt het over jou en wat doe je ermee?

Van pisnijdig worden tot er plezier aan hebben.
Op het moment niets en op het moment niets.

[Mars]

Hoewel pisnijdig ook lekker kan zijn.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Even in een apart topic om het los te maken van de huidige situatie en breder te trekken:

Onrechtvaardigheid is voor veel mensen lastig om mee te dealen.
Hoe komt dat? Wat zegt onrechtvaardigheid?

Hoe ga jij om met onrecht? Wat zegt het over jou en wat doe je ermee?

Om met je eerste vraag te beginnen. Het is lastig om met onrechtvaardigheid te dealen als je het geheel niet overziet. Wat voor de één onrechtvaardig is, is voor de ander rechtvaardig. Denk aan Hitler versus de joden, of de moslims (Twin Towers) versus de amerikanen, om maar even een paar extreme voorbeelden te noemen.

Als ik in mijn omgeving geconfronteerd word met onrecht, en ik kan er iets aan doen, dan zal ik dat niet nalaten. En soms kan ik er niets aan doen en dan is er acceptatie van dat gegeven. Of berusting, of welke term je er maar aan wilt geven.

[Esradha]

Onrechtvaardigheid heeft inderdaad te maken met wat je als recht ervaart.
Onrechtvaardigheid is denk ik ook wat voelt als niet verdiend.
Een belangrijk gegeven in het leven is dat acties consequenties hebben. Tot op zekere hoogte zijn die consequenties voorspelbaar of achteraf in ieder geval verklaarbaar. Er zit een zekere logica tussen de actie en de consequentie, de consequentie is verdiend.
Soms is die logica zoek. Is de consequentie niet zuiver een reactie op jouw actie, maar vooral het gevolg van belangen van de ander. De consequenties die de een ervaart, zijn dan meer het gevolg van de acties van anderen dan van de eigen acties.
Zo was de ban voor Jadi in mijn ogen rechtvaardig, omdat de regels van het forum duidelijk zijn. Wanneer je doelbewust regels overtreedt, weet je dat er consequenties kunnen zijn. Voor Mihaela had dit consequenties, zonder dat zij zelf iets gedaan had. Dat kan in haar kader onterecht voelen.
Voor mij zijn de regels van het forum en de consequentie bij dit gedrag acceptabel. Voor wie deze regels en de gekozen consequentie absurd zijn, zal de ban wel weer onrechtvaardig voelen. Er zijn landen waar je voor een klein vergrijp al erg hoge gevangenisstraffen kunt krijgen. Dat is in onze ogen onrechtvaardig, maar in de ogen van de bewoners daar misschien wel heel rechtvaardig. Wanneer dat het enige is wat ze kennen..
Dan zijn er ook nog persoonlijke grenzen, waarmee een veelal verzonnen recht overtreden kan worden.

Een heel verhaal, maar veelal is dit de buitenkant aangezien dat recht niet universeel is. En wat doet het nu werkelijk met ons? Waarom raakt het zo? Voor mijn gevoel zit er een heel universele angst en afwijzing achter. Wie jou onrechtvaardig behandelt, geeft je het gevoel jou niet te zien en niet te respecteren. Onrechtvaardigheid wijst naar oneerlijk en ongelijk. Ongelijk geeft het gevoel mogelijk minder waard te zijn dan de ander. De ander bevredigt de eigen behoeften ten koste van jou zonder dat jouw gedrag erom gevraagd heeft.

Wat het bij mij ook oproept is de strijd tussen goed en fout. Onrechtvaardigheid is vaak ook manipulatief, oneerlijk, niet volgens de regels. Alle grenzen voorbij gaan om de eigen zin te krijgen. Je ziet een ander zijn zin krijgen op een oneerlijke manier. Waar jij die het eerlijk speelt niet krijgt waar je behoefte aan hebt en misschien zelfs pijn gedaan wordt. Blijf je zelf wel eerlijk spelen ongeacht wat de ander je aandoet?

Je ervaart gevolgen van gedrag van een ander. Wat doet het met jou? Ga je genoegdoening bij een ander zoeken of blijf je actief en verantwoordelijk in je eigen leven? Dingen gebeuren, ongeacht of ze eerlijk zijn. Dingen gebeuren en veranderen niets aan wie je bent en wat je kan doen in je leven.

Daar komt ook het to stand alone terug. Zelf zorgen dat je geliefd en veilig bent, ongeacht het gedrag van anderen. Zelf goedkeuring bieden, ongeacht of de ander ermee instemt.Zelf zeggen, ik mag er zijn. Dan is de bevestiging van de ander door jou rechtvaardig te behandelen minder noodzakelijk.

In reactie op onrecht kun je van de ander eisen/vragen te stoppen met dat gedrag. Je kan echter maar tot een bepaalde hoogte dat gedrag beinvloeden. Een effectievere manier om onrecht te bestrijden zijn dan meer de acties die je wel kan doen dan blijven hangen bij dingen die je niet kan veranderen. Zo is iemand misschien niet in staat te stoppen met mishandelen, maar kan wel de mishandelde weggenomen worden van die persoon zodat deze wel moet stoppen. En kleiner, waar de ander niet geeft wat je wilt, kun je mogelijk zelf wel iets doen om op een andere manier te krijgen wat je wilt.

[Esradha]

Ik ben al een tijd werkzoekende. In de huidige tijd waarin werkgevers het nog voor het uitkiezen hebben, kunnen de afwijzingen bij het solliciteren nogal onrechtvaardig voelen. Het zegt niets over je functioneren. Soms speelt leeftijd mee in de afwijzing of andere dingen waar je niets aan kan doen. Het voelt alsof je geen eerlijke kans meer hebt. Ik ben veel mensen tegengekomen die ontzettend op de maatschappij en werkgevers konden afgeven. Hoe meer je echter daar je energie aan verspilt, hoe minder je je energie kan besteden aan het vinden van een baan. Het blijft onrechtvaardig, je krijgt niet wat je verdient. Maar hoe ga je er vervolgens mee om? Wat zegt het over jezelf?

Het kan mij met tijden ook zwaar moedeloos maken. Het gevoel geven dat mijn toekomst verloren is en niemand op me zit te wachten. En hoe onrechtvaardig bepaalde situaties dan mogen lijken, zit daar weer een grote essentie in? Vind ik mezelf waardevol? Gun ik mezelf een goede baan? Ben ik slachtoffer of meester van mijn leven? Soms mopper ik ook op de maatschappij. Om vervolgens terug te keren bij dat wat ik wel kan doen. Mezelf blijven oefenen in situaties onbevangen tegemoet te treden. In het verleden behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst .

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Onrechtvaardigheid heeft inderdaad te maken met wat je als recht ervaart.
Onrechtvaardigheid is denk ik ook wat voelt als niet verdiend.
Een belangrijk gegeven in het leven is dat acties consequenties hebben. Tot op zekere hoogte zijn die consequenties voorspelbaar of achteraf in ieder geval verklaarbaar. Er zit een zekere logica tussen de actie en de consequentie, de consequentie is verdiend.
Soms is die logica zoek. Is de consequentie niet zuiver een reactie op jouw actie, maar vooral het gevolg van belangen van de ander. De consequenties die de een ervaart, zijn dan meer het gevolg van de acties van anderen dan van de eigen acties.
Zo was de ban voor Jadi in mijn ogen rechtvaardig, omdat de regels van het forum duidelijk zijn. Wanneer je doelbewust regels overtreedt, weet je dat er consequenties kunnen zijn. Voor Mihaela had dit consequenties, zonder dat zij zelf iets gedaan had. Dat kan in haar kader onterecht voelen.
Voor mij zijn de regels van het forum en de consequentie bij dit gedrag acceptabel. Voor wie deze regels en de gekozen consequentie absurd zijn, zal de ban wel weer onrechtvaardig voelen. Er zijn landen waar je voor een klein vergrijp al erg hoge gevangenisstraffen kunt krijgen. Dat is in onze ogen onrechtvaardig, maar in de ogen van de bewoners daar misschien wel heel rechtvaardig. Wanneer dat het enige is wat ze kennen..
Dan zijn er ook nog persoonlijke grenzen, waarmee een veelal verzonnen recht overtreden kan worden.

Een heel verhaal, maar veelal is dit de buitenkant aangezien dat recht niet universeel is. En wat doet het nu werkelijk met ons? Waarom raakt het zo? Voor mijn gevoel zit er een heel universele angst en afwijzing achter. Wie jou onrechtvaardig behandelt, geeft je het gevoel jou niet te zien en niet te respecteren. Onrechtvaardigheid wijst naar oneerlijk en ongelijk. Ongelijk geeft het gevoel mogelijk minder waard te zijn dan de ander. De ander bevredigt de eigen behoeften ten koste van jou zonder dat jouw gedrag erom gevraagd heeft.

Wat het bij mij ook oproept is de strijd tussen goed en fout. Onrechtvaardigheid is vaak ook manipulatief, oneerlijk, niet volgens de regels. Alle grenzen voorbij gaan om de eigen zin te krijgen. Je ziet een ander zijn zin krijgen op een oneerlijke manier. Waar jij die het eerlijk speelt niet krijgt waar je behoefte aan hebt en misschien zelfs pijn gedaan wordt. Blijf je zelf wel eerlijk spelen ongeacht wat de ander je aandoet?

Je ervaart gevolgen van gedrag van een ander. Wat doet het met jou? Ga je genoegdoening bij een ander zoeken of blijf je actief en verantwoordelijk in je eigen leven? Dingen gebeuren, ongeacht of ze eerlijk zijn. Dingen gebeuren en veranderen niets aan wie je bent en wat je kan doen in je leven.

Daar komt ook het to stand alone terug. Zelf zorgen dat je geliefd en veilig bent, ongeacht het gedrag van anderen. Zelf goedkeuring bieden, ongeacht of de ander ermee instemt.Zelf zeggen, ik mag er zijn. Dan is de bevestiging van de ander door jou rechtvaardig te behandelen minder noodzakelijk.

In reactie op onrecht kun je van de ander eisen/vragen te stoppen met dat gedrag. Je kan echter maar tot een bepaalde hoogte dat gedrag beinvloeden. Een effectievere manier om onrecht te bestrijden zijn dan meer de acties die je wel kan doen dan blijven hangen bij dingen die je niet kan veranderen. Zo is iemand misschien niet in staat te stoppen met mishandelen, maar kan wel de mishandelde weggenomen worden van die persoon zodat deze wel moet stoppen. En kleiner, waar de ander niet geeft wat je wilt, kun je mogelijk zelf wel iets doen om op een andere manier te krijgen wat je wilt.

Herkenbaar verhaal, Esje.
Wat je zelf kunt doen om te stoppen wat je als oneerlijk kunt ervaren moet je toch bij jezelf zoeken. De pijn verwerken en berusting in vinden als je iets niet kunt veranderen, ook. Het is ook niet altijd nodig om het onrechte zelf te willen/moeten/hoeven veranderen, het kan ook gewoon je eigen les zijn er dat uit te halen wat op dat moment voor jou bestemd is. En diegene die deel uitmaakt van het zogenaamde onrecht heeft daarin (soms) ook weer zijn eigen les.

Met name als het gaat om kleine en minder extreme dingen.

[Esradha]

De vraag is of er echt veel verschil zit tussen grote en kleinere situaties van onrechtvaardigheid. Bij misbruik of levensbedreigende situaties is het belangrijk uit die situatie te komen. Je kan wachten tot de dader stopt of zelf eruit zien te komen (of iemand eruit halen). Het gaat dan dus ook om je eigen acties. Als de dreiging voorbij is, gaat het ook om acceptatie en de lessen leren die het gebeuren met zich meebrengt.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

De vraag is of er echt veel verschil zit tussen grote en kleinere situaties van onrechtvaardigheid. Bij misbruik of levensbedreigende situaties is het belangrijk uit die situatie te komen. Je kan wachten tot de dader stopt of zelf eruit zien te komen (of iemand eruit halen). Het gaat dan dus ook om je eigen acties. Als de dreiging voorbij is, gaat het ook om acceptatie en de lessen leren die het gebeuren met zich meebrengt.

Voor mij is er een duidelijk verschil in dat wat onrecht genoemd wordt.
Echter, de stappen die genomen moeten worden, om uit een situatie van onrecht te stappen, zijn niet altijd verschillend.