Wat is jouw vraag aan mij precies, Rob? Waarom ik een mens als een dier zie, met als enige verschil het zelfbewustzijn? Ik zou de vraag haast omdraaien en willen vragen waarom jij dat niét als zodanig ziet. Biologisch gezien is een mens gewoon een zoogdier, zo lijkt me. Het gedrag en de levensdriften van dieren vertonen enorm veel overeenkomsten met het gedrag en de levensdriften van mensen. Ik zie alleen dat zelfbewustzijn als een essentieel verschil.

Hoe zie jij dat dan, Rob? Oprechte vraag, ben benieuwd naar jouw visie hieromtrent.

Ik heb daarover al wat vertelt in mijn reactie aan Lia. Dit is een forum voor zelfonderzoek. Ik ontken niet dat er een hele wereld aan interessante verschijnselen zijn die het onderzoeken waard is. Afgelopen week in Portugal heb ik me o.a. vermaakt met vogeltjes die ons balkon kwamen bezoeken op zoek naar eten, wat ik ze dan ook gegeven heb. Leuk onderhoudend spel. Broodkruimels steeds iets dichter bij leggen om te kijken hoe dicht ze zich bij mensen durven te wagen om hun hapje op te halen. En als er eentje vrolijk fluit op tjilpt dan fluit of tjielp ik vrolijk terug. Vermakelijk spel.

Maar dit is een forum bedoelt voor zelfonderzoek. De eerste stap is m.i. om die eindeloze blik naar buiten en ver weg nu eens naar binnen en dichtbij te richten. In hoeverre ben je bereid om je eigen gedrag, handelen, denken, voelen aan een onderzoek te onderwerpen? En in hoeverre kom je toe aan het stellen van wezenlijke vragen die dicht bij huis liggen of die gaan over de wezenlijke aard der dingen (i.c. de vraag wie / wat ben ik)?

Wat is dat trouwens, in jouw kijk, dat zelfbewustzijn?

Rob, bovenstaande schreef jij n.a.v. mijn fascinatie (zo zal ik het maar even noemen WiNk) voor de overeenkomst tussen mens en dier. Mag ik uit jouw reactie opmaken dat je niet zozeer ontkent dat die overeenkomst er is, maar dat dit niet relevant is in het kader van zelfonderzoek? (Misschien staat er meer in jouw reactie op Lia waar je over schrijft, die zal ik ook nog even opzoeken en lezen.)

(Voor nu wil ik je slechts laten weten dat ik over je reactie ga nadenken. Ik kom er nog op terug, op de vragen die je me stelt (waarvoor dank). Ik heb barstende koppijn op dit moment?)

Sterkte met je hoofdpijn.

Wat maakt dat ineens de vraag hier omhoog komt of dieren ook wel eens last van hoofdpijn hebben. Of is dat aan mensen voorbehouden? GlAd

Mijn reactie begon doordat ik zag dat er vergelijkingen tussen mens en dier gemaakt werden hier en ik vroeg me af wat daar de bedoeling van is. Als je goed zoekt zullen er overeenkomsten en verschillen te vinden zijn. En wat zegt dat dan?

Klopt, in het kader van zelfonderzoek is het m.i. niet relevant.

Verder denk ik (maar dat is een veronderstelling) dat er vooral gezocht wordt naar een bevestiging van aannames.

Wie/wat bepaalt welke richting we op moeten? Wil jij werkelijk die ruiter zijn die het paard een bepaalde richting opstuurt? Of kun je ook het paard de weg laten kiezen? Wie/wat zegt/bepaalt dat (opkomende) emoties beteugeld moeten worden? En met welk doel dan? Ik ben een mens en daarmee onderscheid ik me van een dier. Hoef ik niks voor te doen. Dat is zo. Hoewel dierlijke trekjes me niet vreemd zijn. Ik kan brullen als een leeuw, zingen als een nachtegaal, neuken als de konijnen, grommen als een beer enfin...vul in en kleur zelf de plaatjes. M.a.w. hoe kom je bij dit soort uitspraken? En wat vertegenwoordigen die voor jou?

Nadje, voorzover je een doel hebt, bepaalt jouw doel de richting. Het doel hier op dit forum is zelfkennis. Zelfkennis houdt nauw verband met bewustwording te Zijn, en Zijn is Stilte en Rust.
Niemand is zich ooit bewust geworden te Zijn in lawaai en veel bombarie.
Punt is dat lawaai, bombarie, kortom oplaaiende emoties als hoge golven het stille Zijn versluieren.
Vandaar dus die beteugeling.

Ik vind kinderen ook altijd zo emotioneel, ze brullen over alles,...
Nee,....geef mij maar een stil en rustig kind!

Heerlijk!


Beteugelen die hele handel,.....

Beteugelen betekent niet forceren, dwingen, onderdrukken.

Misschien handig om eerst jouw definitie van beteugelen te horen?

Zie in mahabaratha verhaal over Arjuna, die als ruiter/wagenmenner wagen en paard beteugelt.
Wagen + wielen symboliseren vormleven en levensrad.
Paard staat voor emoties/gedachten.
Arjuna heeft als ruiter/wagenmenner de leiding op weg naar het doel: zelfrealisatie.

Arjuna is waarnemer van zijn emoties en gedachten, en geeft er sturing/leiding aan.
De pointe is, dat wij ons niet moeten laten besturen/leiden door onze emoties en gedachten, en daar willoos slachtoffer van worden.