Ik hou erg van stilte en rust (op zijn tijd) en menselijkerwijs is dat dan afhankelijk van omstandigheden. Als je het hebt over Stilte als kenmerk van Zijn dan is dat nergens van afhankelijk. Er wordt wel eens de vergelijking gemaakt met het filmdoek waarop een film verschijnt. Of de film nu stil is of rumoerig, voor het filmdoek waarop het verschijnt is dat niet van belang, het wordt er niet door aangetast, niet anders van. De herrie van de film kan de stille aanwezigheid van het doek niet aantasten of doen verdwijnen.

Het word net een beetje link als je de wagen en het paard niet goed kan onderscheiden,....voor je het weet beteugel je juist iets wat "los" zou moeten zijn,...

Ik vermoed dat het eerder waarnemen zonder de sturing moet zijn, weet net nog niet goed door wie of wat of hoe,...of,...

Stil-Zijn is op zichzelf nergens van afhankelijk. Het is en blijft aanwezig zoals het is: stil. Dit bewust-Zijn kan wel versluierd worden door afleiding lawaai, etc. Men wordt zich dan al snel onbewust te Zijn.
Ik zit graag thuis in mijn eigen wereldje. Thuis ervaar ik als mijn basis, omdat het hier rustig, stil en vredig is. Neemt niet weg, dat ik af en toe rumoer, drukte op zoek. Ik zit hier niet op geïsoleerd eiland.

Zie mijn reactie hierboven: beteugelen betekent niet forceren, onderdrukken.

Beteugelen houdt in, dat iemand als bewustzijnde/waarnemer/leider zijn eigen emoties, gedachten, egogerichtheid opmerkt. Hij kan daar dan sturing aan geven, maar ze ook loslaten.
Gedachten, emoties worden door de bewust-Zijnde ervaren als "bezoekers" die het bewustzijnsveld (aura) binnenkomen. Je kunt een bezoeker binnenlaten als hij bevalt, of wegsturen (loslaten) als hij niet bevalt.

Thks voor deze prachtige en heldere beschrijving/uitleg....

Be your service.