Waarom ging Osho naar Oregon?

[Darsho]

Osho, ook bekend als Bhagwan Shree Rajneesh, verliet in 1981 zijn ashram in Poona, India en verhuisde naar de Verenigde Staten, waar hij zich uiteindelijk vestigde in Antelope, Oregon. De reden voor zijn vertrek waren juridische en immigratieproblemen waarmee hij werd geconfronteerd, zoals visumovertredingen en problemen met plaatselijke autoriteiten vanwege zijn uitspraken. Een verhuizing naar de VS zou de gelegenheid bieden om zijn idee over een universeel bewustzijn, het zogenaamde Boeddha-veld, vorm te kunnen geven. Dit door vrijheid te bieden voor andere inzichten, het losmaken uit de conditioneringen van de gevestigde orde van kerk en staat en het accepteren en laten stromen van het grootse vrije leven. Voor vele sannyasins ging het alleen maar om de lol.

De Rajneesh commune in Poona kreeg namelijk te maken met een overweldigende populariteit en groei terwijl het gebied was beperkt tot ongeveer 1 hectare. Het was er extreem dichtbevolkt en dit had zijn weerslag op de omgeving. Ze waren dan wel erg creatief in het gebruik van de ruimte, maar er was gewoon niet genoeg voor wat ze wilden doen. Ze hadden al jarenlang tevergeefs geprobeerd om land te kopen voor een nieuwe commune in India, nadat uitbreiding van de huidige lokatie in Poona niet lukte. Voordat Rajneesh zelfs maar dacht India te verlaten hadden ze in Duitsland al een wet aangenomen om te voorkomen dat hij zich daar zou settelen. Ze hadden daarom geen reden te denken dat ze waar dan ook welkom zouden zijn. Ze hadden dus een zeer dringende behoefte om uit te breiden en konden dat niet in India doen, terwijl Rajneesh zelf daar de voorkeur aan gaf. Het kan zijn dat Sheela, die de Amerikaanse nationaliteit had, hier invloed op heeft uitgeoefend. Wellicht dat ze daarom en om redenen van vrijheid hun blik op Amerika richtten en in tegenstelling tot vele andere plekken waren er grote open stukken land die konden worden aangekocht.

In 1981 ging Osho naar New Jersey voor een medische behandeling. Zijn secretaresse Sheela, die India haatte, hoorde dat de Big Muddy ranch in Oregon te koop stond. Ze zamelde het geld in en kocht het als plek voor de nieuwe commune. Osho verhuisde daarheen samen met vele sannyasins. De commune in Oregon was dus Sheela's voldongen feit. Sommige wijze sannyasins vreesden terecht dat het opzetten van Osho's commune in de VS tot een ramp zou leiden; maar veel sannyasins gingen erin mee.

Oorspronkelijk geplaatst door ervaringen van een sannyasin

Ik was daar vijf jaar. In het kort - heel kort - ging het als volgt:


Eerste winter: extreem koud, ijs op de baarden, gewatteerde overalls en met vilt gevoerde laarzen, bevroren grond. We dansten rond een groot kampvuur en aten in het vuur gebakken aardappelen om warm te blijven. Een glimp van Osho die voorbij reed. Lange uren. Hard werken. Veel plezier.


Lente: Grote cafetaria, gezellig. Modderige laarzen bij de deur achtergelaten. In de rij voor zelfbedieningseten. Overheerlijke vegetarische gourmet. Overal vrienden. Vol leven en disco-dans en zang. Moeilijkheden binnen, speelsheid buiten. Een glimp van Osho die voorbijrijdt. Lange uren. Hard werken. Veel plezier.


Eerste zomer: extreem heet, woestijnklimaat. AC in elk verblijf; koelkast, wasmachine en droger in elk verblijf; verse salades op elk bord. Vrienden op elke hoek. Een glimp van Osho die voorbij rijdt. Vol leven en disco-dans en zang. Lange uren. Hard werken. Veel plezier.


Er waren paarden, koeien, kippen; moestuinen van meerdere hectaren; magazijnen, opslagfaciliteiten, medische centra, tandartsen, restaurants, pizzeria's, ijssalons, modeboetieks, koffieshops, boekwinkels, souvenirwinkels, juweliers, fietsreparaties, autogarages, een discotheek, een casino, een bloemenwinkel, een vliegveld, D8's, John Deere bulldozers, voorladers, graders, vuilniswagens, een vloot bussen, taxi's, juridische kantoren, een stadhuis, een uitgeverij, een krant... en natuurlijk een gigantische meditatiehal waar Osho drie keer per jaar op feestelijke dagen kwam.

Met andere woorden, alles wat je in een gewone stad zou hebben was er - behalve misschien een zwembad... Maar dan was er altijd nog de glijdende John Day River...


Het was intens omdat we elkaar vrijelijk beminden en er soms harten werden gebroken. En vanwege de extreem zware omstandigheden, de snelle voortgang van het werk en de noodzaak om alles meteen af te krijgen. En omdat onze banen en woonruimtes vaak veranderden - vooral in het eerste jaar. Daarbij kwamen nog de lange werkdagen - soms wel 16 uur per dag.


Er waren geen mobiele telefoons, geen tv, geen internet, weinig nationale kranten en sowieso geen tijd om ze te gebruiken, omdat de meeste nog niet bestonden en we het sowieso veel te leuk hadden!


In het kort: pijnlijk, subliem, mooi, moeilijk, rijk, zwaar, vreugdevol, ellendig, hemels, komisch, diep onthullend... En natuurlijk veel plezier.

Oorspronkelijk geplaatst door ingezonden stuk

Osho plande geen bioterroristische aanval in Oregon.


Het was een plan om saladebars te besproeien met salmonellabacteriën in een poging om de verkiezingen in Dalles te beïnvloeden door de kiezers de hele dag op het toilet te laten zitten zodat ze niet naar buiten konden om te stemmen. Blijkbaar was de eerste keer bedoeld als proef.


Er was ook een plan om de watervoorziening te vergiftigen.


Het was Osho die de autoriteiten inschakelde, waaronder de politie en de FBI om deze misdaad te onderzoeken, evenals een groot aantal andere misdaden die aan het licht kwamen, waaronder poging tot moord nadat Sheela en de meeste leden van haar groep, die de kernadministratie vormden, Rajneeshpuram verlieten en in september 1985 naar Duitsland vluchtten.


Ma Anand Sheela had haar eigen kamp, Jesus Grove, in een ander gebied van de Ranch dan het huis van Osho.


Ma Anand Sheela, en Ma Anand Puja, hadden geëxperimenteerd met vergiften, zowel langzaam als snel werkend, en Sheela had drankjes vergiftigd van mensen die ze niet mocht, waaronder Osho's vorige secretaresse, Ma Yoga Laxmi, Osho's verzorger Nirvano (Vivek), evenals Osho's dokter, Swami Amrito (Devaraj), De eerste aanslag op zijn leven was in de zomer van 1984, die hij had overleefd, voordat de commune werd afgeluisterd, en toen had hij een mysterieuze spijsverteringsziekte, veroorzaakt door leden van Sheela's groep die zijn lunch gedurende ongeveer twaalf maanden vergiftigden - de volgende moordpoging in de zomer van 1985 was een injectie van pure adrenaline.

Een van Sheela's groepsleden, Ava, gaf later in haar getuigenis voor de FBI toe dat ze had deelgenomen aan deze vergiftigingen:


“Ik heb meerdere keren deelgenomen aan het vergiftigen van Devaraj, die Osho's arts was. Ik nam deel aan vergiftigingspogingen op Vivek, die Osho's assistent was, een aantal keren. Ik nam deel aan de vergiftiging van rechter Hull. Ik nam deel aan de salmonellavergiftiging van de Dalles.”


( Uit Ava's getuigenis aan de FBI )

Ma Anand Puja had, zonder enige medische supervisie, de Rajneesh Medical Corporation gebruikt om flesjes met salmonella typhimurium te bestellen en apparatuur die nodig was voor de behandeling ervan. Deze apparatuur en de flesjes werden gestolen van RMC en op een geheime locatie geplaatst die onbekend was voor de reguliere medische staf. Later werd ontdekt dat ze had geëxperimenteerd met andere vergiften, in een geheim laboratorium op een afgelegen locatie op de Ranch.

“Toen ze later hoorde over de massale uitbraak van salmonellavergiftiging in The Dalles, vroeg Jagruti aan Puja wat er gebeurd was, waarop Puja antwoordde dat zij, Puja, salmonellabacteriën in de saladebars had geplaatst en zich voor de gelegenheid had vermomd met een pruik. Volgens Jagruti leek Puja erg blij met zichzelf en pochte ze over haar “succes”. Bovendien herinnert Dr. Indivar zich dat Puja hem in de lente van 1984 vroeg wat voor soort vergif je iemand kon geven om hem ziek te maken, maar niet te doden, en wat voor soort vergif je iemand kon toedienen, maar dat artsen niet ontdekten bij een routine medisch onderzoek.”

( Uit “Osho Boeddha voor de toekomst”)

Sheela pleitte later schuldig aan de salmonella-aanval in Dalles.

Overheidsfunctionarissen die de commune bezochten klaagden over buikpijn en krampen uren nadat ze kopjes koffie hadden gedronken tijdens ontmoetingen met Sheela.

“Mike Sullivan, de officier van justitie van Jefferson County, was aan het onderhandelen over een schikking tussen lokale burgers en ons. Op 16 februari 1983 werd hij ziek. Eerst was hij alleen slaperig en lusteloos, maar later begon hij te braken en diarree te krijgen die zo hevig werd dat hij moest worden opgenomen in het St. Charles Hospital in Bend (waar Devaraj twee jaar later zou worden opgenomen). Er werd hem verteld dat hij slechts “één procent kans had om te overleven” en de voorlopige diagnose luidde dat hij een pneumokokkenpneumonie had. Blijkbaar had Sullivan voedsel gekregen van Sheela's mensen; bovendien zou het niet moeilijk zijn geweest om een substantie in zijn koffie te doen, omdat hij de gewoonte had om zijn koffiekopje rond zijn kantoor te laten staan.”


“Het was een feit dat degenen die openlijk tegen Sheela waren, haar zelfs in twijfel trokken of een idee voorstelden dat anders was dan het hare, daaronder leden. Op zijn minst konden ze een standje verwachten; ze kwamen misschien weg met een milde dosis vergif in hun thee bij Jesus Grove, maar de belangrijkste straf was dat ze te horen kregen dat ze Rajneeshpuram moesten verlaten. En dat was niet alleen een dreigement; mensen vertrokken ook op bevel van Sheela.”


( Uit “Osho De Boeddha voor de Toekomst” )

Ma Anand Bhagawati , die als reisleidster werkte in Rajneeshpuram , of een 'Twinkie' [1]

zoals ze bekend stonden, herinnert zich in dit stuk dat ze vergiftigd werd in een kop koffie die ze kreeg in Sheela's huis, Jesus Grove , tijdens de laatste paar maanden van het bestaan van de Ranch:


Terugkeer naar de Ranch .


Sheela en leden van haar groep wilden ook Vivek (later bekend als Nirvano) , Osho's naaste metgezel en verzorger en Devageet, een ander lid van Osho's huishouden, vermoorden. Leden van Sheela's groep braken op een nacht in 1985 in Osho's huishouden in en probeerden Vivek in haar bed te vermoorden met chloroform en een spuit vol pure adrenaline. Gelukkig had Vivek een sterk intuïtiegevoel en wantrouwde hij Sheela al, en had hij het slot op haar deur veranderd en van binnenuit vergrendeld, waardoor de bende niet in haar slaapkamer kon komen en het plan mislukte.

“Samya herinnert zich een discussie die werd bijgewoond door Sheela, Puja, Shanti Bhadra, Su en Krishna Deva: Hoe vergiftig je Vivek? Samya herinnert zich dat iemand zegt dat het moeilijker zal zijn om Vivek te vergiftigen omdat ze nooit buiten het Lao Tzu Huis eet of drinkt. Een ander van de groep stelt voor om iets in het watersysteem van Osho's huis te doen, maar dit idee wordt verworpen: iedereen in het huis zou dan ziek kunnen worden, en dat zou verdacht lijken. Vervolgens, zoals verteld door Patipada, die op het terrein van Lao Tzu House de wacht houdt in de nacht van dezelfde dag, wordt er een poging gedaan om Vivek te vermoorden door middel van een injectie; wanneer dit mislukt, een week later, wanneer Vivek toevallig Jesus Grove bezoekt, wordt ze vergiftigd. Ze krijgt een acute aanval van paroxysmale atriale tachycardie, die pas na enkele uren afneemt.”


( Uit “Osho: De Boeddha voor de toekomst” )

Ze luisterde ook de hele commune af, inclusief Osho's kamer.


Nadat Sheela vertrok, kwamen enkele sannyasins naar voren die misdaden tegen Osho begonnen te onthullen.


Uit het verslag van Osho's advocaat Swami Prem Niren:

” Zodra Sheela de Ranch verliet, kwamen een aantal mensen die met haar gewerkt hadden naar voren met informatie over haar criminele activiteiten. Als onderdeel van mijn werk nam ik deel aan interviews met die getuigen samen met onze externe raad. Alle getuigen met belangrijke persoonlijke kennis verklaarden dat ze niet eerder naar voren waren gekomen omdat ze wisten dat Sheela vergelding zou eisen, waarvan ze vreesden dat het lichamelijk letsel zou omvatten. ”

( Toelkes Verklaring , Key Docs 1.1 ) [2]

Osho besloot een persconferentie [3]

en de autoriteiten uit te nodigen om de misdaden op dit punt te onderzoeken.


Alle informatie over de vermeende en vervolgde misdaden , inclusief de vergiftiging, kan worden gevonden in het boek ''USA vs OSHO” , door Niren Philip Toelkes:


Home | OSHO: Wat er echt is gebeurd


Het boek wordt ook ondersteund door een archief van meer dan 1700 gerelateerde documenten die vrij te lezen zijn op de website.

Maneesha James was een langdurig lid van Osho's huishoudens in Pune en Rajneeshpuram, en werd gevraagd om een historisch verslag te schrijven van de gebeurtenissen in Rajneeshpuram , tijdens zijn arrestatie , en, zijn Wereldtournee. Deze boeken namen de vorm aan van een trilogie , “Bhagwan: De Boeddha voor de toekomst” , ”Bhagwan: Twaalf Dagen Die De Wereld Schudden” , en ”Bhagwan: One Man Against The Whole Ugly Past Of Humanity” , dat oorspronkelijk eind jaren tachtig werd gepubliceerd.

Maneesha James is bezig geweest met het bijwerken van deze boeken , het eerste boek :

Osho: The Buddha for the Future , is gepubliceerd als ebook.


“Het is hypocriet om Rajneeshpuram te bestempelen als een `bed van terrorisme`, omdat de ineptische pogingen tot schadelijke acties van de fascistische bende die aan de macht was grotendeels mislukt zijn. Wat ze deden of probeerden te doen met de buitenwereld, deden ze ook met ons in de gemeenschap, de vergiftigingen, de moordpogingen, de leugens en manipulaties en het illegaal afluisteren. Bijna de hele bevolking van de commune was TEGEN die mensen, en slachtoffer van hen, en ontzettend blij dat ze weggingen.


Ter vergelijking: elke dag van de week worden er mensen vermoord door drones, geheime gevangenissen en clandestiene moorden, gemaskeerd als 'zelfmoord' door de staat van terreur die de machthebbers op dit moment in stand houdt, door het werk van de CIA, de NSA, Homeland Security, economische huurmoordenaars, allemaal armen en benen van hetzelfde Deep State-apparaat dat zich voordoet als een democratie. Op een vergelijkbare manier, en toch vermenigvuldigd, zijn deze acties niet bekend of goedgekeurd door de algemene bevolking, en toch gebeuren ze constant.”


(Uit “In The Eye Of The Hurricane - The Inside Story of a Disciples Journey” door Swami Devakant:

In het oog van de orkaan


Osho spreekt over de misdaden :


” En toen plotseling op een dag, slechts één dag ervoor, verlieten Sheela en haar hele bende gewoon Amerika, zonder ook maar enige reden te geven waarom ze weggingen. Het was vreemd. En op het moment dat ze vertrokken, begonnen andere sannyasins dingen te vertellen die lelijk en triest waren, maar ik moet ze tegen jullie zeggen omdat ik niet wil dat zulke dingen weer gebeuren in deze commune of ergens anders. Op het moment dat hun vliegtuig vertrok, begonnen er meteen mensen te komen die zoveel dingen zeiden die ze hadden gedaan terwijl ik in stilte was, dat het leek, als ik naar ze luisterde, dat ze in plaats van een meditatiecommune, er een fascistisch concentratiekamp van hadden gemaakt.


Eerst probeerden ze drie mensen te vermoorden, drie mensen die heel dicht bij me stonden: mijn arts, mijn tandarts en mijn verzorger. Want dat waren de drie mensen die de kans hadden om mij te ontmoeten, behalve Sheela. Zij wilde dat niemand mij zou ontmoeten, om de eenvoudige reden dat zij mij zouden kunnen vertellen wat er in de commune gebeurt en wat zij daar doet. Uiteindelijk besloten ze dat deze drie mensen langzaam vergif moesten krijgen. Nu zijn er getuigen die hebben deelgenomen aan hun bijeenkomsten, maar ze waren bang dat als deze mensen mijn arts kunnen doden, ze iedereen kunnen doden. Een vrouw die heeft gerapporteerd dat ze bij de bijeenkomst was en halverwege wegging, walgde, voelde zich ziek, dat wat voor soort mensen dit zijn? En de onschuldige sannyasins vertrouwden hen absoluut. Maar zelf werd ze zo bang dat ze al zes maanden geen eten meer at in het restaurant van de commune. Ze haalde eten van buiten.


En het gebeurde echt. Mijn verzorger ging eens naar Jesus Grove waar Sheela en haar bende woonden. Ze nam een kopje thee en werd meteen ziek. En de ziekte was absoluut vreemd. Ze is gezond, jong, er was geen reden voor. De artsen konden geen reden vinden waarom haar hart zo snel sloeg. Drie uur lang ging haar hart als een gek tekeer. Al hun medicijnen hielpen niet veel. Maar niemand dacht eraan dat ze een kopje thee had genomen en dat iemand haar had kunnen vergiftigen.


Maar het overkwam Devaraj, mijn arts. Na een paar dagen nam hij een kop koffie in Jesus Grove en kwam daar vandaan. Omdat hij arts is en de hoogste kwalificaties uit Engeland heeft, vermoedde hij meteen dat hij vergiftigd was. Hij werd opgenomen in het verpleeghuis hier, en ook daar kreeg hij weer vergif ingespoten. En nu zijn er veel mensen die zeggen dat Sheela onderzoek deed naar een vergif dat in langzame doses iemand kan doden, zodat niemand het vermoedt.

De derde keer werd Devaraj hier in deze meditatiehal opnieuw geïnjecteerd. Hij liet meteen aan de mensen om hem heen zien dat hij zijn broek uittrok en bloed liet zien op de plek waar de injectie was gegeven. Ze lieten de ambulance hierheen komen. Al deze informatie kwam binnen twee dagen. De ambulancemedewerkers hebben laten weten dat ze te horen kregen dat ze het zo lang mogelijk moesten uitstellen en hem dan zo langzaam mogelijk hierheen moesten brengen, omdat hij weigerde naar het medisch centrum hierheen te gaan. Hij moest naar Bend worden gebracht. Dus “Breng hem langzaam naar het vliegveld.” En de piloten werd verteld dat er geen haast bij was: “Ga zo langzaam mogelijk.”

En dit waren de giffen die niet detecteerbaar zijn. Hij bleef ziek, werd oké. Hasya was zijn vrouw, zorgde voor hem. De dokters in Bend vertelden Hasya dat er geen ziekte was, het lijkt gewoon een geval van bepaalde vergiftiging die niet kan worden gedetecteerd.


Ze zeiden dat precies hetzelfde een jaar eerder was gebeurd met de procureur van Jefferson County, Sullivan. Hij werd op dezelfde manier vergiftigd. Niemand weet het, misschien vergiftigden dezelfde mensen die Devaraj hadden vergiftigd ook Sullivan, want het land van deze commune ligt voor de helft in Wasco County en voor de helft in Jefferson County, en het heeft veel te maken met de procureur van Jefferson County.


Er zijn nog veel meer dingen boven water gekomen. We doen aangifte bij de politie, bij de overheid, want de hele bende is meteen verdwenen en ze moeten al maanden van plan zijn geweest. Er is informatie binnengekomen dat Sheela en haar groep van zes, zeven mensen vorig jaar tijdens de verkiezingen hebben geprobeerd om chemicaliën in alle voertuigen van de politie en agenten in Dalles te stoppen, zodat de voertuigen niet konden rijden. En ze hadden succes. Niet alleen dat, wat ik me niet eens kan voorstellen, ze probeerden het watersysteem in Dalles te vergiftigen. Daar zijn ze niet in geslaagd, maar ze hebben alles geprobeerd.

Welnu, deze mensen zijn absoluut misdadigers, onmenselijk, wreed, fascistisch in hun opvattingen. Hier in de commune sorteerden ze iedereen met een onafhankelijke geest. En mijn hele leer is om een onafhankelijke geest te hebben! Geloof niets tenzij je het weet. Wees sceptisch. Maar omdat ik stil was, deden ze precies het tegenovergestelde. Ze zeiden: “Geloof en geef je over. En al deze instructies komen van Osho.” Ze maakten hun instructies, mensen schreven me brieven, maar ze bereikten me nooit. Ze hadden hier een kleine fascistische staat gecreëerd, zoveel mensen vertrokken alleen maar omwille van hen die hier bij mij wilden zijn, die van ver gekomen waren, die hun alles verkocht hadden alleen maar om hier bij mij te zijn. Met tranen in hun ogen moesten ze vertrekken, omdat ze zich niet konden overgeven aan stomme dingen. Als je bijvoorbeeld tegen iemand zegt: “Ga en vergiftig” of “Spuit iemand vergif in”, dan kunnen ze niet geloven dat dit mijn instructie kan zijn. En ze zijn hier gekomen voor mij, niet voor Sheela. ”


(OSHO - 'Het laatste testament')

Oorspronkelijk geplaatst door ingezonden

Veel druk van de VS-autoriteiten op veel kleinere landen die de Osho-commune graag in hun land hadden zien gedijen, zoals Uruguay, werden volledig gechanteerd en gevraagd om de financiële steun die ze van de VS hadden gekregen onmiddellijk terug te geven, met rente, of Osho uit hun land te laten deporteren.


Osho bewees dat er geen beschaving bestaat maar alleen een barbaarse samenleving.


Dus uiteindelijk moest hij in India blijven...maar waarom India? Vanwege de sterke Indiase grondwet, omdat Osho in India geboren was en de belangrijkste Indiase geest, hoe verrot ook, ergens diep wist dat wat Osho spreekt de waarheid is. Ook in India stuurden de buitenlandse autoriteiten mensen om Osho's lichaam verder te verzwakken en dat leidde tot een veel pijnlijkere duur voor Osho om in het lichaam te blijven.


De VS hebben de grootste kans gemist om van de wereld een paradijs te maken, maar alle politici en priesters buiten de hele massa uit binnen hun grenzen en staan de mensen niet toe om één te zijn en de mensen worden zo dom gehouden dat hun intelligentie niet mag groeien zodat deze priesters en politici de massa zullen blijven regeren en uitbuiten.


Er zijn nog veel meer aspecten, maar onthoud dat alle religieuze ideologieën ketens zijn van de vrijheid van het individu. Alle onderdrukking van de natuurlijke neigingen is een tactiek om de mens meer en meer achterlijk te maken.