Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ChatGTP
Citaat
"Jaren van niksen" wordt soms als kritiek geuit tegen neo-advaita, omdat deze stroming vaak sterk de nadruk legt op het idee dat er niets gedaan hoeft te worden om verlichting te bereiken. Voor sommige critici lijkt het alsof deze benadering passiviteit aanmoedigt, waarbij geen aandacht wordt besteed aan persoonlijke ontwikkeling, ethiek of de waarde van traditionele spirituele disciplines zoals meditatie en zelfonderzoek.
|
Dat klopt, dat het passiviteit aanmoedigt. Immers waarom zou je iets doen als je het al bent. Het is echter niet geuit als kritiek naar neo advaita sec maar dat het als feit wordt gesteld vanuit een hoedanigheid waarin vrijwel niemand verkeert. Het feit op zichzelf is bezien vanuit Waarheid volkomen correct maar (in Waarheid) daar zijn de meesten van ons niet. In de geleefde realiteit verkeren we in een hoedanigheid van geloof en maakbaarheid. Dat zijn de aspecten waarin de aansluiting moet worden gezocht en kan worden gedaan.
Je hoeft niks te doen zeggen vanuit het oogpunt van Waarheid zou een nogal egocentrische aandoende aanbeveling zijn omdat er niet wordt uitgegaan van een toestand waarin nagenoeg iedereen verkeert. Al is het van uit Waarheid bezien beter te spreken van 'denkt' te verkeren.
Het is duidelijk dat je dit niet aan ChatGTP moet vragen want die heeft daar overduidelijk helemaal geen kaas van gegeten want het gaat helemaal niet over persoonlijke ontwikkeling, ethiek of de waarde van traditionele spirituele disciplines zoals meditatie en zelfonderzoek . Allesbehalve dat.
Citaat:
Tegelijkertijd zijn er ook aanhangers van neo-advaita die het "niksen" juist zien als een natuurlijke uitdrukking van de realisatie dat er geen persoonlijke doener is, wat overeenkomt met jouw visie op het doorzien van de illusie van persoonlijke doener-schap.
|
Dat is allemaal leuk om te horen maar dat er geen persoonlijke doener is is geen intellectueel overdraagbare aandoening maar iets dat ont'dekt wil worden. Dat vraagt gedegen zelfonderzoek. Normaliter zou je vanuit Waarheid niet adviseren af te gaan op je ervaring (je bestaat immers niet echt en kunt niets bezitten vanwaar dan jouw ervaring) maar het is nou eenmaal je ervaring dat je wat kunt doen, dus het geloof daarin geeft je de daarvoor benodigde vleugels.