Je vraagt er om take 2,.....

[Hans]

In hoeverre vraag je erom, om geraakt te worden, gekwetst, genegeerd, uitgescholden,....
Nog even niet te zware voorbeelden,...die komen vast vanzelf!

Bij mijzelf ben ik erachter gekomen dat mijn zelfbeeld ook(LEES OOK!!!, niet alleen) invloed heeft hoe er met mij omgegaan word.
De ene leraar word wel gepest en dezelfde klas is als een lammetje bij een andere leraar die daar schijnbaar weinig moeite voor doet,...

Natuurlijk overwicht? of misschien wel onnatuurlijke disbalans?
Dit is alleen mogelijk te zien als je ook je zelfbeeld duidelijk hebt, met alle minnen daaraan, niet weg gestopt, maar de naakte waarheid.
Want heb je een laag zelfbeeld, maar nog niet voldoende onderkend dan zal je dit verhaal snel als aangevallen aanvoelen, en vragen als "stellingen" aannemen.

Als je het kan zien als "gevolg" van je lage zelfbeeld, en niet als "schuld" dan kan je er echt mee aan de slag.
Je kan je verzonnen waarheid van jezelf beetje voor beetje ontmaskeren en tegelijkertijd merken dat alles lichter word.
Omdat je het niet meer of minder aantrekt, of je het niet meer zo opvat,....maakt niet uit.

Excuus voor de genomen moeite in de vorige poging, ik zag een aantal opmerkingen die ik zeker vond bijdragen gezien het onderwerp.
Het kan dingen erg helder maken denk ik,.....

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ik heb het er vanmiddag nog over gehad.

Hoeveel ruimte neem je in en hoe goed zorg je voor die ruimte?
Hoe minder ruimte je inneemt, hoe sneller anderen je omver lopen.
Hoeveel ruimte sta je jezelf toe om in te nemen?
Als de ander je de ruimte niet gunt, neem je hem dan zelf nog wel?

Zonder die ruimte in te nemen hebben anderen gelegenheid je te kwetsen.
Ze ervaren niet dat er 'iemand' staat, iemand om rekening mee te houden.

Wanneer iemand wel voldoende ruimte inneemt en hier ook voor staat, zullen anderen er anders op reageren.

Is goed te voelen in experimentjes samen met iemand anders.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dat er op een dieper, vaak onbewust niveau, iets gevraagd wordt waaraan je als sensitief mens, soms ook onbewust, voldoet.

Bijvoorbeeld, zo maar een willekeurig voorbeeld (het is allesbehalve gezegd dat het zo is)...

Een Mihaela die op een onbewust dieper niveau middels strijd zichzelf pas ervaart, het gevoel te bestaan (of optimaal te bestaan) pas heeft, of zichzelf door middel van strijd pas bestaansrecht geeft, en dat fijne gevoel optimaal te bestaan geef jij haar door strijd met haar te leveren.

Ze krijgt waarom ze vraagt maar gelijktijdig hoort strijd leveren met elkaar niet dus krijg je de wind van voren terwijl je onbewust aan haar verlangen hebt voldaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Een volwassene met een gezond gegroeid zelfvertrouwen zal niet zo gauw gepest worden. Tot deze moet je dan wel op kunnen groeien. Ook vergeet je in je verhaal diegene die pest. En ook de situatie waardoor pesten überhaupt ontstaat. Dat begint dus vaak bij kinderen die zich nog moeten ontwikkelen en gewoon ook een bepaalde mate aan veiligheid nodig hebben voordat ze zo ver zijn dat ze voldoende ontwikkeld zijn om pesters het hoofd te kunnen bieden. En ondertussen geschiedt dat leed wel. Want een kind ontwikkelt zich gestaag en heeft tijd nodig om zich veilig te gaan voelen en steeds meer zelfvertrouwen te ontwikkelen. Wat vandaag nog een probleem is over een paar jaar geen item meer. Maar daarvoor is wel een bepaald veilig klimaat nodig. Daarom heeft men niet voldoende aan deze wijsheden. Daarvoor is de situatie meestal te acuut en te langdurig. Want je komt je pester elke dag tegen, je krijgt geen rust en moet naar school.

En juist de pesters zouden zelf ook geholpen en gestopt moeten worden. Zij hebben zelf een of ander beeld van zichzelf waardoor ze het blijkbaar nodig hebben om te pesten. En natuurlijk zoeken ze niet diegene uit, waar ze zelf huivering voor zijn. Dus wordt het iemand die gevoelig is en zelf niet meteen van zich afbijt. Het gebeurt ook dat er kinderen (en volwassenen) gepest worden waar men eigenlijk tegen opziet. Jaloers op is of bangig maar dan op een andere manier. Er wordt ( bv hier op Ameland) ook gepest omdat je anders bent, gevoeliger, of je op de een of andere manier onderscheidt.

Zeker als je de verkeerde treft en bewust of onbewust de strijd aangaat omdat je (nog) niet sterk genoeg in je schoenen staat. Het is een wisselwerking. Het is daarom teveel verwacht van opgroeiende kinderen daar altijd de juiste houding in te kunnen nemen. Het kan niet zo zijn dat je alsmaar moet blaken van zelfvertrouwen en angstig zijn not done is. Elk mens is anders en onze maatschappij is dusdanig ingewikkeld en veeleisend geworden dat het niet meer vanzelfsprekend is dat iedereen daar altijd maar gemakkelijk zijn weg in vind. Het lijkt mij daarom meer een gezamenlijk probleem van alle betrokkenen.

Dus lijkt het mij beter dat pesten op alle fronten wordt aangepakt. Want het gaat op beide kanten fout. Ga het ook eens na bij jezelf, waarom zou je behoefte moeten hebben aan iemand pesten?

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Laat ik het zo zeggen, wanneer je vaak abnormale reacties krijgt zonder de aanleiding te weten zou je eens naar een 'onbewuste vraag' moeten zoeken.

Het is heel logisch en in de rede om vanuit een normale perceptie geoordeeld aan een vrouw die steeds terug keert naar een man (c.q. vrouw) die haar (hem) slaat (omgekeerd gebeurd dat ook) te zeggen voor zichzelf op te komen en deze man (vrouw) te verlaten.

Je vergeet zo makkelijk de mogelijkheid dat er zo'n onbewust werking van onwaardigheid werkzaam kan zijn die zo'n situatie waarin dat uitgeleefd kan worden schept.

Het is allemaal liefde mensen voldoen zo volgaarne aan elkaars behoeften.

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

100%.

Alles is energie en alles is een logisch gevolg van.

Je roept alles over jezelf af.

En dat enkel maar om volledig vanuit vrijheid te 'kunnen gaan' leven.

Het leven biedt enkel die mogelijkheid en waarom zou je dat als 8 jarig verkracht meisje niet kunnen gaan doen.

Ik gun het niemand maar toch heeft ze ooit ergens dat 'gedurfde' besluit, die ervaring te willen ondergaan genomen (nee, nu effe geen humor), wetende dat de mogelijkheid bestond daarvan volledig vrij te geraken.

Maar ja, ik ga dat niet tegen dat meisje en haar omgeving zeggen dat wordt toch niet zo gezien.

Als volwassene hier kunnen we wel overzien waarom ons dingen gebeuren mits we naar onszelf durven te kijken en enige zelfreflectie hebben.

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Nu we d'r toch allemaal zijn, laten we d'r gelijk een dolle boel van maken. Ik zeg beentjes van de vloer. Wie volgt?

Excuus als ik iets vergeten ben!

[Esradha]

Actie lokt reactie uit. Ik vind het zeker een interessante insteek om in plaats van te kijken waarom de ander zo irritant doet en niet wil veranderen, te kijken naar wat je zelf uitstraalt wat de ander uitlokt. Wat roep je op je af? Wat vraag je van de mensen om je heen om te ervaren.

Ik heb momenteel iemand in mijn omgeving, die me erg ondergeschikt laat voelen en me intimideert. In reactie daarop ga ik me echter kleiner maken en ontwijken. Zo versterk ik enkel mijn eigen gevoel en de reactie van de ander. Er zit voor mij veel pijn achter dat ik niet in een intimiderende situatie mijn ruimte blijf nemen. Door mijn gedrag daarop aan te passen vraag ik op een bepaalde manier mij zo te blijven behandelen en mijn pijn te blijven bevestigen. En ja, die pijn is niet wat ik ben, maar krijgt nu wel die macht.
Correctie, geef ik die macht.
Stop dan met geven, sjah, waarom kan het zo simpel niet zijn...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Excuus als ik iets vergeten ben!

Mijn naam staat in de gequote teksten, wees je bewust dat dat als een uitnodiging gevat kan worden!

[Freerider]

Je zult eerst dualiteit moeten ervaren voordat je Nondualiteit kunt doorgronden.
Strijd is een van de vormen om dualiteit te ervaren. Deze strijd hoeven buitenstaanders niet bij een bepaald persoon (bewust) te triggeren. De persoon in kwestie zelf is het immers die in de fase van "strijd" zit. Het leven zal net zo lang op die (on)bewuste persoon inbeuken totdat hij/zij het begrijpt?.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Actie lokt reactie uit. Ik vind het zeker een interessante insteek om in plaats van te kijken waarom de ander zo irritant doet en niet wil veranderen, te kijken naar wat je zelf uitstraalt wat de ander uitlokt. Wat roep je op je af? Wat vraag je van de mensen om je heen om te ervaren.

Ik heb momenteel iemand in mijn omgeving, die me erg ondergeschikt laat voelen en me intimideert. In reactie daarop ga ik me echter kleiner maken en ontwijken. Zo versterk ik enkel mijn eigen gevoel en de reactie van de ander. Er zit voor mij veel pijn achter dat ik niet in een intimiderende situatie mijn ruimte blijf nemen. Door mijn gedrag daarop aan te passen vraag ik op een bepaalde manier mij zo te blijven behandelen en mijn pijn te blijven bevestigen. En ja, die pijn is niet wat ik ben, maar krijgt nu wel die macht. Correctie, geef ik die macht. Stop dan met geven, sjah, waarom kan het zo simpel niet zijn...

Hoi Esradha,
Dit is een duidelijk verhaal.
Heb je al een keer gewoon een gesprek geprobeerd met deze persoon?
Het is goed om bij jezelf te kijken wat je anders kan doen.
Maar het lijkt erop dat de lastigheid net zo goed ook bij de ander ligt.
Je kunt je afvragen of door jouw gedragsverandering je de intimiderende persoon echt bereikt.
Kweetniet hoor...
Soms kan een gesprek heel verhelderend werken.
Nu lijkt het alsof het alleen jouw moeilijkheid is, maar er is een stukje waar jullie samen in zitten.
Sterkte iig!

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Actie lokt reactie uit. Ik vind het zeker een interessante insteek om in plaats van te kijken waarom de ander zo irritant doet en niet wil veranderen, te kijken naar wat je zelf uitstraalt wat de ander uitlokt. Wat roep je op je af? Wat vraag je van de mensen om je heen om te ervaren.

Ik heb momenteel iemand in mijn omgeving, die me erg ondergeschikt laat voelen en me intimideert. In reactie daarop ga ik me echter kleiner maken en ontwijken. Zo versterk ik enkel mijn eigen gevoel en de reactie van de ander. Er zit voor mij veel pijn achter dat ik niet in een intimiderende situatie mijn ruimte blijf nemen. Door mijn gedrag daarop aan te passen vraag ik op een bepaalde manier mij zo te blijven behandelen en mijn pijn te blijven bevestigen. En ja, die pijn is niet wat ik ben, maar krijgt nu wel die macht. Correctie, geef ik die macht. Stop dan met geven, sjah, waarom kan het zo simpel niet zijn...

Zoals ik het zie, voor wat dat waard is, zoek je de oplossing voor de pijn in de verkeerde hoek. Er staan nogal wat aannames in je reactie. Ik zou beginnen met die eens te onderzoeken. De 4 vragen van Byron Katie zijn hierin altijd heel helpend.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Het leven zal net zo lang op die (on)bewuste persoon inbeuken totdat hij/zij het begrijpt?.

Vraag je daar om?

[Cynthia]

Take 2

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

Nu lijkt het alsof het alleen jouw moeilijkheid is, maar er is een stukje waar jullie samen in zitten.
Sterkte iig!

Ik denk dat dit een denkfout is,....."samen" is een afhankelijk "kind" gevoel.
Niet dat je niet kan overleggen met iemand, en daar prettig uit weet te komen.
Maar jij bepaald of jij het kwetsend vind dat ik je een grote lul vind, al blijf ik dat zeggen.
Als ik merk dat je dat raakt, is het voor mij een mooi middel om je "eronder" te houden.
Jouw geloof dat je misschien idd een grote lul bent, veroorzaakt jouw eigen rotte gevoel.

Voor de duidelijkheid, dit was een voorbeeld,..tot nu toe heb ik niet de neiging gehad om je voor wat dan ook uit te maken, Glans!