Toerekeningsvatbaar?

[Anne]

Binnen advaita geen geweten.

Geweten heeft alleen maar betekenis in de twee. Want dan verwijst geweten naar eerder weten. Geweten is een voltooid deelwoord. Dus er is een tijdsapect. En als tijd, dan concept, dan dus twee.

Niet in het nauw gezet geformuleerd:
- Een dader valt samen met het slachtoffer? In de niet- twee.
- In hoeverre kan je een persoon ( want in de twee) een daad toerekenen. Een voor bedachte rade. Ver - anti- woord - lijk stellen. Heeft een slachtoffer het zelf laten gebeuren, heeft een dader het wel zelf gedaan.
- Kan de dader denken over hetgeen wat er gedaan is door de dader. Nadenken is tijd. Want erna.

Hoe verhoud zich moreel in de adwaita?
Niet ...? Alleen maar getuige?

[Kweetniet]

Is er een binnen en een buiten advaita? Dat lijkt mij een tweedeling?.

Er is nergens een tweedeling te bekennen. Die is er alleen in de visie van een aantal mensen. Dat is eigenlijk alles. In het directe zien is er geen tweedeling.

En wat geweten betreft: dat is het startpunt om tot niet-weten te komen.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Binnen advaita geen geweten.

Geweten heeft alleen maar betekenis in de twee. Want dan verwijst geweten naar eerder weten. Geweten is een voltooid deelwoord. Dus er is een tijdsapect. En als tijd, dan concept, dan dus twee.

Niet in het nauw gezet geformuleerd:
- Een dader valt samen met het slachtoffer? In de niet- twee.
- In hoeverre kan je een persoon ( want in de twee) een daad toerekenen. Een voor bedachte rade. Ver - anti- woord - lijk stellen. Heeft een slachtoffer het zelf laten gebeuren, heeft een dader het wel zelf gedaan.
- Kan de dader denken over hetgeen wat er gedaan is door de dader. Nadenken is tijd. Want erna.

Hoe verhoud zich moreel in de adwaita?
Niet ...? Alleen maar getuige?

Advaita is een praktische filosofie. Het is leren in de praktijk van het leven. Kennis uit vele bronnen wordt toegepast en ervaren als het innerlijk van 'zijn', een toestand van niet-twee, een harmonie met zichzelf en omgeving.

?Binnen advaita geen geweten? is onnauwkeurig geformuleerd en beter zou zijn te zeggen: ?Zelf-zijn is geweten?.

Advaita is slecht een omhulsel om tot ontdekking van zelf-zijn te komen. Het geweten, ethische kwesties of moraal maken een ervaring als ?het innerlijk van zijn? menselijk herkenbaar.
De formuleringen in de quote zijn sofistische uitdrukkingen om de afscheiding te markeren, daar waar het eigenlijk bij leven en welzijn om harmonie gaat.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Binnen advaita geen geweten.



Hoe verhoud zich moreel in de adwaita?

Op mij komt afhankelijk over als jij je vragen zo stelt.
Men kan alleen zijn eigen gevormde mening geven, over hoe men denkt, dat binnen de Advaita gedacht wordt.

Dit forum is geen Advaita- Oracel, ook al doet men zich graag voor als alwetende...

[Anne]

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

Is er een binnen en een buiten advaita? Dat lijkt mij een tweedeling?.

Er is nergens een tweedeling te bekennen. Die is er alleen in de visie van een aantal mensen. Dat is eigenlijk alles. In het directe zien is er geen tweedeling.

En wat geweten betreft: dat is het startpunt om tot niet-weten te komen.

Gegeven advaita, dan is er geen geweten. ...

Gegeven nergens een tweedeling, dan per direct geen geweten?

Vanuit weten, geweten gegeven het concept startpunt naar gewetenloosheid?

[Kweetniet]

Ik heb geen idee waar je het over hebt, Anne. Ik vrees dat je advaita als een concept zie, anders kan ik je reactie niet verklaren.

[Anne]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Advaita is een praktische filosofie. Het is leren in de praktijk van het leven. Kennis uit vele bronnen wordt toegepast en ervaren als het innerlijk van 'zijn', een toestand van niet-twee, een harmonie met zichzelf en omgeving.

?Binnen advaita geen geweten? is onnauwkeurig geformuleerd en beter zou zijn te zeggen: ?Zelf-zijn is geweten?.

Advaita is slecht een omhulsel om tot ontdekking van zelf-zijn te komen. Het geweten, ethische kwesties of moraal maken een ervaring als ?het innerlijk van zijn? menselijk herkenbaar.
De formuleringen in de quote zijn sofistische uitdrukkingen om de afscheiding te markeren, daar waar het eigenlijk bij leven en welzijn om harmonie gaat.

Het was ook niet nauwgezet geformuleerd. Zo bedoeld.
Zelf-zijn gegeven de twee is geweten? Er is zijn in de niet-twee en geweten in de twee. Geweten heeft geschiedenis, dus tijdsgebonden.

Advaita is omhulsel. Omhulsel is een concept, duaal.

Maar ...
Een moordenaar,crimineel kan wellicht ook adwaita kennen. Het weten is niet voorbehouden aan alleen 'brave burgers'.
De confessionelen onder ons vinden ms dat dat zou moeten zijn. Maar adwaita kent niet-oordeel.

Adwaita is niet-harmonieus. Harmonieus is een concept gegeven dualiteit.

Adwaita is kennen. Filosofie is wijsheid. Kennen heeft zeker overlap met wijsheid. Wijsheid heeft een oordeel of onderscheid in zich, is dus dualiteit.
Praktische filosofie al helemaal.
Want is adwaita toepasbaar of toch alleen maar kennen, weten?
Mi , het laatste ...

Adwaita is gewetenloos. Gewetenloos gegeven niet-weten?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Het was ook niet nauwgezet geformuleerd. Zo bedoeld.
Zelf-zijn gegeven de twee is geweten? Er is zijn in de niet-twee en geweten in de twee. Geweten heeft geschiedenis, dus tijdsgebonden.
Advaita is omhulsel. Omhulsel is een concept, duaal.

Wanneer je redeneert vanuit bewustzijn (geest) dan zijn twee en niet-twee hetzelfde maar onder verschillende modi. De twee verhoudt zich tot het concrete (dat wat weet en geweten heeft) en het niet-twee verhoudt zich tot het absolute (dat wat zelf-zijn is).

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Maar ...
Een moordenaar, crimineel kan wellicht ook adwaita kennen. Het weten is niet voorbehouden aan alleen 'brave burgers'.
De confessionelen onder ons vinden ms dat dat zou moeten zijn. Maar adwaita kent niet-oordeel.
Adwaita is niet-harmonieus. Harmonieus is een concept gegeven dualiteit.
Adwaita is kennen. Filosofie is wijsheid. Kennen heeft zeker overlap met wijsheid. Wijsheid heeft een oordeel of onderscheid in zich, is dus dualiteit.
Praktische filosofie al helemaal.
Want is adwaita toepasbaar of toch alleen maar kennen, weten?
Mi , het laatste ...
Adwaita is gewetenloos. Gewetenloos gegeven niet-weten?

Hier druk je uit dat de logische verhouding ophoudt wanneer het ene (twee) hetzelfde zou zijn als het andere (niet-twee). Je hebt gelijk, het kan niet omdat je hier vanuit een ander kader spreekt over twee en niet-twee dan de referentie bewustzijn.
Hier staan de begrippen naast elkaar zoals de werkelijkheid ?ervaren? wordt en het ene (twee) niet het andere kan zijn (niet-twee). Om tot kennen of weten te komen stel je een keuze voor; ofwel het ene (harmonie) of het andere (niet-harmonie).

Het gedegen zelfonderzoek is geen keuze maken maar doordringen tot wat weten is en wat dat betekent voor het ik en de omgeving.

[Mihaela]

Leuk gesprek zo, tussen Renoir en Maria

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Hoe verhoud zich moreel in de adwaita?
Niet ...? Alleen maar getuige?

Dat zou je van een schildpad mogen verwachten.