Gedachten

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Zou het echt je bevinding zijn, dan had je dit niet zo gesteld.
Je kunt alleen in de veronderstelling zijn gedachten te kunnen zien.. door je geloof erin, en de zogenaamde gedachten voeden op hun beurt weer het geloof een 'ik te zijn die in en uit die identificatie kan gaan, mijn god.. hoe gekker wil je het hebben.
Er is helemaal geen identificatie met een 'ik, dat is je wijs gemaakt, en geheugen en herinnering ondersteunen dat eenvoudig.

Klooien met geheugen en herinnering, veel meer is het hyperactieve menselijke gedoe allemaal niet..

Daar ga je al, beste Rob..
Wat is er nodig om om die zogenaamde gedachte, die niet voort komt uit geheugen/herinnering als zodanig te kunnen herkennen en te onderscheiden.. jawel, geheugen en herinnering.
Zou dat niet zo zijn, dan had je het verschil ook niet kunnen opmerken.
En er wordt veel meer opgeslagen in herinnering en geheugen dan waar je gebruikelijk bewust en bekend mee bent, allemaal geheugen en herinnering, er komt geen 'gedachte' aan te pas.

Eens te meer blijkt dat je (zogenaamde) inzichten niet zijn gebaseerd op onderzoek. Je hebt ooit een 'bijzonder moment' van inzicht gehad en daarna ben je zelf invulling gaan geven. Zo ga je ook om met begrippen, je geeft er zelf een invulling aan die past bij je (aangenomen) werkelijkheid.

Blijkbaar past het in je straatje om het fenomeen 'gedachte' te ontkennen en alles terug te brengen tot geheugen en herinnering.

Alles verschijnt in Bewustzijn dat we (in essentie) zijn.

En om het te kunnen delen (niet perse noodzakelijk, maar wel praktisch) geven we er woorden aan waarbij onderscheid wordt aangebracht. Zo onderscheid jij geheugen en herinnering (bestaan wel). En ontken je het bestaan van gedachten (bestaan niet). Terwijl dat op zich al een gedachte is die je onmogelijk kunt ontkennen, behalve door er hardnekkig aan vast te houden, en ze ooit te hebben toegevoegd (bedacht) aan je verzameling van geheugen en herinneringen.

Het gaan herkennen van de (onterechte) identificatie met een ik, is waar het onderzoek voor een belangrijk deel over gaat. Opvoeding draait voor een groot deel om dat 'leren identificeren'.

Wel 'grappig' dat je alles terugbrengt naar geheugen en herinnering en (terwijl je) ondertussen bezig bent om allemaal nieuwe invullingen van begrippen te maken (te bedenken!). Maar dat is dan blijkbaar nodig om je geloofssysteem te bouwen en in stand te houden.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Je kunt alleen in de veronderstelling zijn gedachten te kunnen zien.. door je geloof erin, en de zogenaamde gedachten voeden op hun beurt weer het geloof een 'ik te zijn die in en uit die identificatie kan gaan, mijn god.. hoe gekker wil je het hebben.
Er is helemaal geen identificatie met een 'ik, dat is je wijs gemaakt, en geheugen en herinnering ondersteunen dat eenvoudig.

Ik probeer je quote te begrijpen vanuit mijn eigen bevinding. namelijk dat je (ieders) complete werkelijkheid uit gedachten bestaat. Als er in jouw geval nog iets oorzakelijk zou zijn aan gedachten zou dat kunnen worden onderzocht. Er zijn namelijk eerder discussies gevoerd of er niet eerst een gevoel is waarop dan vervolgens een gedachte ontstaat, maar de relevantie van zo'n onderzoek ontgaat mij. Vervolgens draait het dan om het geloof in het waarheidsgehalte van de gedachte. Je geloofd je gedachten of doet dat niet. Correct is dat het gedachten zijn die een 'ik' hebben gevormd en ook is het correct dat gedachten op hun beurt het 'ik' weer onderhouden.

Echter deze gang van zaken vindt je kennelijk absurd.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Klooien met geheugen en herinnering, veel meer is het hyperactieve menselijke gedoe allemaal niet..

Ik neem aan dat ook jij gedachten hebt of kunt uitgaan van gedachten te hebben want indien dat niet het geval is waar leef je dan van. Wat je hier schrijft 'geheugen en herinnering' zijn evenzeer gedachten, maar dat zijn gedachten die zich hebben voorgedaan in het verleden.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Wat is er nodig om om die zogenaamde gedachte, die niet voort komt uit geheugen/herinnering als zodanig te kunnen herkennen en te onderscheiden.. jawel, geheugen en herinnering.

Wat een vreemde gedachtenconstructie is dit, de gedachte is er niet maar het hulpmiddel geheugen/herinnering om het te herkennen is er wel. Waarom is er een hulpmiddel voor het oproepen van de gedachte als die gedachte zelf er niet is. Waarom geheugen en herinnering als losstaand nergens op aangesloten of verband houdend fenomeen?

Zou dat niet zo zijn, dan had je het verschil ook niet kunnen opmerken.

Welk verschil? Als gedachten er niet zijn waarvoor zou er dan verschil nodig zijn. Wat valt er op te merken wanneer een pool van de dualiteit, de gedachten of iets anders waar de vergelijking mee kan worden gedaan ontbreekt?

En er wordt veel meer opgeslagen in herinnering en geheugen dan waar je gebruikelijk bewust en bekend mee bent, allemaal geheugen en herinnering, er komt geen 'gedachte' aan te pas.

Daar is onderzoek naar gedaan. Onder hypnose blijken mensen meer te hebben waargenomen dan er in het actuele bewustzijn kan worden terug gevonden, vandaar onderbewustzijn. Dat hoeft niet opgeslagen te zijn in de vorm van gedachten, maar de reproductie er van heeft toch weer de gedachten nodig. Ze zijn ook niet anders dan middels gedachten overdraagbaar.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Eens te meer blijkt dat je (zogenaamde) inzichten niet zijn gebaseerd op onderzoek. Je hebt ooit een 'bijzonder moment' van inzicht gehad en daarna ben je zelf invulling gaan geven. Zo ga je ook om met begrippen, je geeft er zelf een invulling aan die past bij je (aangenomen) werkelijkheid.

Ik heb geen enkele verwachting noch belang of datgeen wat ik hier op het forum onder de aandacht breng, op begrip of onbegrip stuit.. het is mij om het even.
Over het algemeen functioneer ik precies eender jan en alleman.
Dat jij hierboven een beschrijving geeft van hoe 'jij meent te functioneren, is niet overeenkomstig de bevindingen die ik zodanig heb kunnen constateren.
Sorry.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Blijkbaar past het in je straatje om het fenomeen 'gedachte' te ontkennen en alles terug te brengen tot geheugen en herinnering.

Luister, jij en velen, velen met jou, bent er van overtuigd dat er zoiets is als 'gedachten, ik daarentegen kan moeiteloos 'zien dat er mentaal, intellectueel en geestelijk alleen maar spraken is van geheugen en herinnering, en een constante combinatie variatie van die twee fenomenen.. maar de gedachten die er dus volgens jou moeten zijn, kan ik niet vinden, noch zien.
Voorstellingen bv, die kun je concreet maken, je kunt ze tellen etc, maar hoe doe je dat met gedachten? Ik krijg geen gedachte te pakken (Omdat ze niet bestaan..) om te tellen hoeveel het er zijn in 2 seconden bv. Als ik tot 3 tel, zou je zeggen, dan heb je al 3 gedachten geteld, maar dat klopt niet, want om te tellen maak ik gebruik van herinnering en geheugen, en die leveren op hun beurt allerlei voorstellingen..
Je kunt zeggen dat geheugen en herinnering is opgebouwd middels gedachten, maar dat is 'waan.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Alles verschijnt in Bewustzijn dat we (in essentie) zijn.

Dat is een dooddoener.
Als het je werkelijkheid is, en geen verinnerlijkt 'geloof.. dan kan je dat niet meer zo stellen.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

En om het te kunnen delen (niet perse noodzakelijk, maar wel praktisch) geven we er woorden aan waarbij onderscheid wordt aangebracht. Zo onderscheid jij geheugen en herinnering (bestaan wel). En ontken je het bestaan van gedachten (bestaan niet). Terwijl dat op zich al een gedachte is die je onmogelijk kunt ontkennen, behalve door er hardnekkig aan vast te houden, en ze ooit te hebben toegevoegd (bedacht) aan je verzameling van geheugen en herinneringen.

Wederom, en al zo vaak alreeds, ontgaat het je waar ik toe duid. Het is zo eenvoudig, maar je pakt het niet op. Jij komt op mij altijd 'belezen over, maar dat compenseert zo goed als niet je gemis aan 'feeling' voor deze materie'. Tegelijk wurg je elke spontane en vindingrijke expressie met een rommeltje verstandelijk beton.. dat schiet niet op Rob.
Mij heb je er niet mee, dat is jouw feestje.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het gaan herkennen van de (onterechte) identificatie met een ik, is waar het onderzoek voor een belangrijk deel over gaat. Opvoeding draait voor een groot deel om dat 'leren identificeren'.

We bespreken hier beschouwingen die compleet los staan van zoiets als opvoeden en jonge kinderen die zich nog met van alles en nog wat wel of niet kunnen identificeren. Waarom je dat erbij haalt is mij een raadsel.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Wel 'grappig' dat je alles terugbrengt naar geheugen en herinnering en (terwijl je) ondertussen bezig bent om allemaal nieuwe invullingen van begrippen te maken (te bedenken!). Maar dat is dan blijkbaar nodig om je geloofssysteem te bouwen en in stand te houden.

Er is alleen maar geheugen en herinnering, en de constante combinatie ervan. Jij noch ik of wie dan ook is de 'maker' van die combinaties, die combinaties veroorzaken allerlei sensaties in het lichamelijke functioneren en de psychische huishouding. Er is je wijs gemaakt dat het een 'ik betreft die de drager is daarvan. Ga je op zoek om dat 'ik te vinden, dan kom je nergens mee thuis.. het bestaat niet, alleen als herinnering dat zo'n verhaaltje al zeer jong aan je is overgedragen.. Prima hoor, illusie en begoocheling hebben tenslotte ook handen en voeten nodig. Ik ben zeker van wat ik allemaal zeg, maar tegelijkertijd ben ik de laatste die er ook maar enig geloof aan hecht.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Luister, jij en velen, velen met jou, bent er van overtuigd dat er zoiets is als 'gedachten, ik daarentegen kan moeiteloos 'zien dat er mentaal, intellectueel en geestelijk alleen maar spraken is van geheugen en herinnering, en een constante combinatie variatie van die twee fenomenen.. maar de gedachten die er dus volgens jou moeten zijn, kan ik niet vinden, noch zien.
Voorstellingen bv, die kun je concreet maken, je kunt ze tellen etc, maar hoe doe je dat met gedachten? Ik krijg geen gedachte te pakken (Omdat ze niet bestaan..) om te tellen hoeveel het er zijn in 2 seconden bv. Als ik tot 3 tel, zou je zeggen, dan heb je al 3 gedachten geteld, maar dat klopt niet, want om te tellen maak ik gebruik van herinnering en geheugen, en die leveren op hun beurt allerlei voorstellingen..
Je kunt zeggen dat geheugen en herinnering is opgebouwd middels gedachten, maar dat is 'waan.

Fascinerend dat je systematisch het bestaan van gedachten uitsluit en alles terugbrengt naar geheugen en herinnering. Terwijl ik ze, ook bij jou, aan de lopende band voorbij zie komen.

Eerst maar even de vraag: wat voor jou het verschil (als dat er is) is tussen geheugen en herinnering?

Als er geen gedachten zijn, en alles terug te brengen is tot geheugen en herinnering, dan leef je enkel en alleen in het verleden. Een voorbeeld om het duidelijker te maken. Je reist graag. Als je onderweg bent kun je denken aan de plekken waar al geweest bent; dat is geheugen en herinnering. Maar zodra je denkt aan plekken waar je nog niet geweest bent en naar toe wilt gaan zijn dat gedachten. Er is geen geheugen en herinnering aan dat wat nieuw is, onbekend en / of in de toekomst ligt.

En nu breng je iets nieuws in, het begrip 'voorstellingen'.
Je zegt dat je voorstellingen wel concreet kunt maken en kunt tellen.
Wat is een voorstelling anders dan een gedachte?

https://youtu.be/rWFVi1cPUZo

Audio Eckhart Tolle

De wetenschappers en de spirituele leermeesters denken er verschillend over.

Sta je er wel eens bij stil hoeveel gedachten we wel niet hebben?
Je denken gaat de hele dag door, vanaf dat je wakker wordt totdat je in slaap valt. En waar denk je dan allemaal aan? Wat er vandaag gebeurd is? Hoe het op je werk ging, de ruzie met je partner, het leuke cadeau dat je hebt gekregen. Het gaat maar door. Onophoudelijk. Ga maar eens zitten met je ogen dicht en probeer eens om tien seconden nergens aan te denken. En bedenk ook dat als je denkt 'ik denk nergens aan' dat dat ook een gedachte was.
Het aantal gedachten per dag wordt geschat op veertig- tot zestigduizend. Maar waar komen al die gedachten vandaan?

De wetenschap: je gedachten zitten in je brein.

Er zijn wetenschappers (zoals Dick Swaab, emeritus hoogleraar in de neurobiologie) die van mening zijn dat je gedachten een biologisch fenomeen zijn. Ze worden gecreëerd door je hersenen op basis van bijvoorbeeld je ervaringen, je DNA, wat je geleerd hebt op school en je karaktereigenschappen. Over alles wat je meemaakt denk je na. Je analyseert, associeert en combineert en je slaat het als ervaringen, herinneringen, oordelen, meningen, waarden op in je brein.
Als je dood gaat stoppen je gedachten dus ook. Er zijn geen gedachten meer. In deze optiek is er dan ook geen leven na de dood.

De spirituele leer: je gedachten komen uit een universeel veld van alle gedachten.

Spirituele leermeesters (zoals Eckhart Tolle, Edgar Cayce, Lynne McTaggart) verklaren het hebben van gedachten op een heel andere manier. Onze gedachten zitten niet in ons brein maar in een energetisch universeel veld van gedachten. Een vierde dimensie waarmee wij allemaal via onze ziel mee verbonden zijn en waar alle mogelijke gedachten aanwezig zijn. (Binnen het systemisch werken wordt dit ook wel het wetende veld genoemd.)
Edgar Cayce maakt nog een onderscheidt tussen tussen het universele veld en het veld van de ziel van ieder mens. Zij bevat een kroniek van alle gedachten en activiteiten die tot haar individuele ervaring behoren. Tegelijk behoren deze ook tot het universele veld van gedachten.
Door je ziel gericht af te stemmen op het veld van gedachten worden de hier bijbehorende gedachten uit het veld gefilterd. Het gericht afstemmen doe je door je intentie, je idealen neer te zetten. Net zoals je een radio afstemt op een zender.

Je zou jezelf als een computer kunnen zien die verbonden is met het internet waar alle informatie aanwezig is. Je eigen intentie en motivatie bepaald dan welke informatie je opzoekt en op je computer bewaard.

Je hersenen fungeren hierbij als intermediair tussen je bewustzijn (je ziel) en je lichaam. Als je je teen stoot laat het via je hersenen aan je bewustzijn weten wat er gebeurt is en dat het pijn doet. En als je wil gaan schrijven geeft je bewustzijn je hersenen de instructie om bijvoorbeeld pen en papier te pakken. Maar ook van nieuwe ideeën die als gedachten vanuit je het veld in je bewustzijn komen, kan je beslissen om je je hersenen de opdracht te geven om het om te zetten in actie.

Alle gedachten die zo in je bewustzijn komen zijn de basis waarmee jij je werkelijkheid creëert. Zoals Edgar Cayce zegt 'the Mind is the builder'.
Als je je gedachten de vrije loop laat wordt je een speelbal in het spel van het leven. Als je daarentegen je gedachten richting geeft gaat de bal de kant op die jij wil.

Bron

[Bassie]

Bij mij fungeren mijn hersenen/gedachten als een reactie op hetgeen ik waarneem. Bij mij werkt het dus weer net even anders als bij Edgar Cayce.

(Heb ik dat nou weer?)

Gedachten zitten ook niet in een of ander universeel veld.
Maar gewoon in mijn hoofd.

De moraal? Geloof al die goeroes niet. Het is gewoon een kwestie van logica: als ik Piet tegen kom (waarneming) zeg ik : "Hallo Piet". Daarna kan ik nog oordelende gedachten hebben over Piet. Misschien zelfs snode plannen beramen betreffende Piet.

Maar de waarneming is altijd voorafgaande aan de gedachte! En gedachten gaan doorgaans over verleden of toekomst. Zonder verleden kan ik Piet niet kennen en zonder toekomst kan ik geen snode plannen beramen.

Wat je werkelijk bent bevindt zich niet in verleden of toekomst. Dus laat die gedachten nou maar gaan. Ze verwaaien in de wind.......


https://www.youtube.com/watch?v=vWwgrjjIMXA

[Bassie]

Van Lynne McTaggart heb ik ooit nog een boek gekocht:


https://books.google.nl/books/about/...AJ&redir_esc=y

Was ook zonde van mijn geld, net zoals dat boek van Neale Donald Walsch.

[Bassie]

Wie gewoon de logica volgt die ziet dus dat gedachten voortkomen uit het waarnemen. En die ziet ook dat alles wat je bent in 'de wereld' een reflectie is van diezelfde wereld. Zonder buren kun je de buurman niet zijn (Etc).

Moet je dat onderzoeken? Welnee, je kunt toch logisch denken? N.a.v. je gedachten speel je een bepaalde rol. Je spéélt dat je buurman bent. Tenzij je op Rottumeroog woont natuurlijk.

De moraal? Laat dat gezwam over gedachten maar eens achterwege. Dat eindigt in fantasieën over een veld van gedachten. Wat wijst op het ontbreken van enige zelfkennis.

Van eerdere discussie:
Dit zegt God van zichzelf in een ongewoon gesprek met God. 'Ž

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Wat valt er op te merken wanneer een pool van de dualiteit, de gedachten of iets anders waar de vergelijking mee kan worden gedaan ontbreekt?

Voilà ..