Wat is een normaal mens?

Nathan · 30 July 2011, 09:47

Je moet je helemaal losmaken van zowel het verleden als de toekomst om een normaal mens te kunnen worden.

Een eerste vereiste voor inzicht in de werkelijkheid is dat je een normaal mens wordt. De meeste van jullie zijn als mens niet normaal, niet gezond. Voor mij ben je geen normaal mens als je angstig bent, als je het leven uit de weg bent gegaan, je in een klooster of kerk hebt teruggetrokken, als je erediensten bijwoont of als je aan de oever van een rivier gaat zitten en je de weelde van vergetelheid permitteert. Of als het je volledig ontbreekt aan achting voor een ander, als je wreed bent en er voortdurend op uit bent je over te geven aan wellust en hebzucht of aan je ontelbaar vele verlangens naar macht, uiterlijk vertoon of rijkdom. Dat soort mensen noem ik niet normaal.

Je moet een normaal mens zijn, je kunt je geen persoonlijke eigenaardigheden en geen valse verwachtingen veroorloven. Zulke verwachtingen beschouw ik als een belemmering, omdat ze ertoe leiden dat je het nu uit de weg gaat. In het nu ligt voor mij alle tijd besloten. Het is nu dat je je schaduw werpt, het is nu dat je lijdt, het is nu dat je je kunt bevrijden van je verdriet. Dus je moet je bewust worden van het nu, wat betekent dat je een normaal mens wordt en je niet overgeeft aan de een of andere prettige toekomstverwachting of aan mooie dromen die je fantasie je voorspiegelt. Maar dat vraagt grote vastberadenheid en de wens in het nu de heelheid te beleven.

Het is dus een eerste vereiste dat je je bewust wordt van wat je nu bent, dat is de eerste steen voor de fundering van dat onvergankelijke besef van heelheid. Jezelf kennen zoals je bent, met al je zwakheden, al je problemen, je hartstocht, je afgunst en je wreedheid, dat is de eerste stap. Zolang er nog ikbesef aanwezig is, blijft ook verdriet; alleen in het besef van heelheid ligt geluk. Doordat je inzicht wilt hebben in die heelheid, zul je een normaal mens worden en jezelf de juiste discipline opleggen. Wat ik normaal noem is jezelf kennen door je van jezelf bewust te zijn, door vrij te zijn van angst, van bedrog, van hunkerend verlangen en van hebzucht; jezelf kennen zoals je bent, niet zoals je zou willen zijn of zoals je hoopt te zijn of vroeger bent geweest. Je moet je helemaal losmaken van zowel het verleden als de toekomst om een normaal mens te kunnen worden.

Van het begin af aan heb ik dat idee van heelheid, van waarheid, voor ogen gehad en daar intens en onafgebroken naar verlangd. Het was geen heelheid als tegengestelde van menselijkheid, maar een heelheid door inzicht in mijn eigen conflicten, mijn eigen wensen, mijn eigen hartstocht, ijdelheid, verdringingen, angsten, gehechtheden en gevoeligheden. Zodra ik dat alles in mijzelf begrepen had, bevrijdde ik me van mijn ikbesef en werd mijn energie gericht op diepe overpeinzing. Dat begrip is de allerhoogste waarheid en iedereen kan zo ver komen. Maar je zult niet zo ver komen als je het niet alleen kunt, als je angstig bent, als je aan iets gehecht bent. Om ver te kunnen gaan, moet je dichtbij beginnen.

Dus, omdat je niet gezond bent, moet je eerst gezond worden en alleen door een normaal mens te zijn kun je inzicht hebben in de waarheid.

Je vraagt misschien: "Wat heeft het voor zin over de waarheid te spreken tegen mensen die niet normaal, gezond zijn?" Ik zal het je vertellen. Als in hen het verlangen gewekt wordt te allen tijde de waarheid te zoeken, dan zullen ze, ook al zijn ze niet gezond, zich niet langer aanpassen aan de omstandigheden van het ogenblik, die hen noch gezondheid, noch tot die ultieme heelheid zullen leiden.

Het gaat mij er dus niet om dat de individuele mens zich volledig zal ontplooien of dat hij zich aan iets of iemand zal onderwerpen. Ik heb het over waarheid als heelheid in de mens, iets wat hij alleen kan vinden door zich te bevrijden van het ikbesef. Ik spreek over waarheid en om die te vinden moet je een normaal mens zijn, vrij van angst, vrij van de behoefte op een ander te leunen of iets of iemand vereren, vrij van hebzucht, van macht, wreedheid, kwaadwilligheid en van alle tegengestelden.

(Bron: http://www.jiddu-krishnamurti.net/nl...wat-is-waar-16)

Rennie · 30 July 2011, 12:07

Ik ben niet normaal en hoop dat ook nooit te worden. Angst is functioneel en kan levensreddend zijn, het zit in mijn natuur. Ik ga een deel van het leven uit de weg, politiek bijvoorbeeld, omdat ik er geen afiniteit mee heb. Ik kan me indenken dat ik de belangstelling in het gehele maatschappelijk gebeuren kan verliezen, de wereld is zo onderhand een compleet gekkenhuis geworden. Niet zelden heb ik overwogen als een clochard te gaan leven of me terug te trekken in een klooster.

Wanneer er iets ontbreekt of wanneer je je overgeeft aan iets dan ben je bezig de nietsheid die je 'deep down' ervaart te ontvluchten. Dat kan met succes maar zal je uiteindelijk nooit iets opleveren. Al het hier genoemde verfoeilijke gedrag is het gevolg van onwetendheid, waarvan de belangrijkste is 'niet te weten wat je werkelijk bent'.

Je hoeft dus niet met vastberadenheid heel te worden, los te maken van je verleden, of je te bevrijden maar waar je goed aan doet is bewust worden, abnormaal maar bewust is een prima keuze. Weten wat je bent lijkt omslachtig maar ligt het meest voor de hand.

Het is helemaal niet nodig om aan allerhand voorwaarden te voldoen om waarheid te vinden. Abnormaliteit kan best je waarheid zijn, waarheid is geen ideaal, waarheid is inzien dat er dingen zijn waar je niet om heen komt. Denk aan waarheid als zijnde het onveranderlijke en sommige abnormaliteiten zijn daarin dan een gegeven.

Waarheid zit niet specifiek in juist die individuele mens, niet in heelheid. Je hoeft er niet normaal voor te zijn, hetgeen je niet bent vanwege de krankzinnigheid van de wereld. Wanneer je doordrengd bent van weten 'wat' je bent is de veroorzaker van dat alles er simpelweg gewoon uit vertrokken.

Bron:

Ulla · 30 July 2011, 23:45

Ik kan me indenken dat ik de belangstelling in het gehele maatschappelijk gebeuren kan verliezen, de wereld is zo onderhand een compleet gekkenhuis geworden. Niet zelden heb ik overwogen als een clochard te gaan leven of me terug te trekken in een klooster (Renoir)

Herkenbaar. als ik aan de wal ben "mis" ik de natuur en voel de binding niet met onze overgeorganiseerde wereld. Terug tot de basic kan maar tot een bepaalde hoogte, door niet mee te doen aan de keuzegekte van onze wereld.
Ik weet niet wat een normaal mens moet voorstellen, maar zelf houd ik van een bepaalde soberheid, wat niet betekent dat ik bepaalde luxe niet ook prettig vind. Iets wat anderen niet eens meer als luxe zien.

Ik hoef niet terug naar de middeleeuwen of de neandertaler tijd maar het is allemaal een beetje te verpakt en te ver weg van de natuur.
Geen wonder als mensen zich hieraan willen onttrekken. Ik woon dan niet in een klooster, maar mijn keuze om op een eiland te gaan wonen heeft daar wel mee te maken. Al is er in 10 jaar veel veranderd en heeft alle luxe en drukte ook het eilandleven gevonden. Toch is het hier nog net even anders.
Maar goed daar ben je verder zelf bij, rust kun je hier ondanks alle drukte nog steeds vinden. En ook is het ook zo dat alles valt en staat met eb en vloed en het leven afhankelijk is van of de boot snel of langzaam kan varen.

De laatste tijd houd ik mij zelf passief wel wat meer bezig met politiek, in die zin dat je daar toch veel van kunt afleiden wat betreft de diepere betekenis van ons leven.

Nathan · 31 July 2011, 08:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik ben niet normaal en hoop dat ook nooit te worden.

Ooit las ik op een T-shirt: Ooit een normaal mens ontmoet en beviel het?

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Angst is functioneel en kan levensreddend zijn, het zit in mijn natuur.

Jiddu Krishnamurti maakte een onderscheid tussen lichamelijke angst en psychologische angst.
Hij veroordeelde de psychologische angst.

Rennie · 31 July 2011, 11:16

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Herkenbaar. als ik aan de wal ben "mis" ik de natuur en voel de binding niet met onze overgeorganiseerde wereld. Terug tot de basic kan maar tot een bepaalde hoogte, door niet mee te doen aan de keuzegekte van onze wereld.

Rennie · 31 July 2011, 11:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Jiddu Krishnamurti maakte een onderscheid tussen lichamelijke angst en psychologische angst.
Hij veroordeelde de psychologische angst.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jiddu Kishnamurti

Je moet een normaal mens zijn, je kunt je geen persoonlijke eigenaardigheden en geen valse verwachtingen veroorloven.

Over vrijwel de hele lijn van het verhaal ben ik het met Jiddu oneens.
Wat beoog je met een veroordeling van een eigenschap die iemand vertoond ? Moet die iemand zich dan door Jiddu ongelukkig gaan voelen, misgunde Jiddu mischien iets wat ie zelf niet bezat ?

Hij komt op mij qua uitstraling niet bepaald als een levensgenieter over, het lijkt wel of ie onder iets gebukt gaat.

Nathan · 31 July 2011, 12:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

het lijkt wel of ie onder iets gebukt gaat.

Misschien zeg je hier nu wel: Het lijkt wel of ik onder iets gebukt ga.

Beste Renoir, vertel het eens, waaronder ga je gebukt?

Rennie · 31 July 2011, 12:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Misschien zeg je hier nu wel: Het lijkt wel of ik onder iets gebukt gaat.

Waaronder dan, beste Renoir. Vertel het eens, waaronder ga je gebukt?

Ja dat kan natuurlijk ook, mijn eigen gebukt gaan de wereld in projecteren, maar ik wilde het even bij Krishnamurti laten. Ik was immers hem aan het bekritiseren en niet mijzelf.

Maar wat mij bedrukt is dat zo iemand als Krishnamurti, met veel aanhang, mensen gaat bezwaren met het idee dat je niet psychologisch angstig mag zijn.

Maria · 31 July 2011, 12:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Hij komt op mij qua uitstraling niet bepaald als een levensgenieter over, het lijkt wel of ie onder iets gebukt gaat.

Grappig, ik zie juist een ontzettend mooi en vredig gezicht. Ook in de filmpjes vind ik zijn uitstraling mooi.

Rennie · 31 July 2011, 12:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Grappig, ik zie juist een ontzettend mooi en vredig gezicht. Ook in de filmpjes vind ik zijn uitstraling mooi.

Ja ieder heeft z'n eigen interpretatie, iets gelatens, wat je zou kunnen aanzien voor vredig, kan ik er ook nog wel in zien.
Ik zie de ogen als ietswat afwezig en ik zie ook verbetenheid door de stand van z'n lippen.

30 July 2011, 09:47	#1
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Wat is een normaal mens? Je moet je helemaal losmaken van zowel het verleden als de toekomst om een normaal mens te kunnen worden. Een eerste vereiste voor inzicht in de werkelijkheid is dat je een normaal mens wordt. De meeste van jullie zijn als mens niet normaal, niet gezond. Voor mij ben je geen normaal mens als je angstig bent, als je het leven uit de weg bent gegaan, je in een klooster of kerk hebt teruggetrokken, als je erediensten bijwoont of als je aan de oever van een rivier gaat zitten en je de weelde van vergetelheid permitteert. Of als het je volledig ontbreekt aan achting voor een ander, als je wreed bent en er voortdurend op uit bent je over te geven aan wellust en hebzucht of aan je ontelbaar vele verlangens naar macht, uiterlijk vertoon of rijkdom. Dat soort mensen noem ik niet normaal. Je moet een normaal mens zijn, je kunt je geen persoonlijke eigenaardigheden en geen valse verwachtingen veroorloven. Zulke verwachtingen beschouw ik als een belemmering, omdat ze ertoe leiden dat je het nu uit de weg gaat. In het nu ligt voor mij alle tijd besloten. Het is nu dat je je schaduw werpt, het is nu dat je lijdt, het is nu dat je je kunt bevrijden van je verdriet. Dus je moet je bewust worden van het nu, wat betekent dat je een normaal mens wordt en je niet overgeeft aan de een of andere prettige toekomstverwachting of aan mooie dromen die je fantasie je voorspiegelt. Maar dat vraagt grote vastberadenheid en de wens in het nu de heelheid te beleven. Het is dus een eerste vereiste dat je je bewust wordt van wat je nu bent, dat is de eerste steen voor de fundering van dat onvergankelijke besef van heelheid. Jezelf kennen zoals je bent, met al je zwakheden, al je problemen, je hartstocht, je afgunst en je wreedheid, dat is de eerste stap. Zolang er nog ikbesef aanwezig is, blijft ook verdriet; alleen in het besef van heelheid ligt geluk. Doordat je inzicht wilt hebben in die heelheid, zul je een normaal mens worden en jezelf de juiste discipline opleggen. Wat ik normaal noem is jezelf kennen door je van jezelf bewust te zijn, door vrij te zijn van angst, van bedrog, van hunkerend verlangen en van hebzucht; jezelf kennen zoals je bent, niet zoals je zou willen zijn of zoals je hoopt te zijn of vroeger bent geweest. Je moet je helemaal losmaken van zowel het verleden als de toekomst om een normaal mens te kunnen worden. Van het begin af aan heb ik dat idee van heelheid, van waarheid, voor ogen gehad en daar intens en onafgebroken naar verlangd. Het was geen heelheid als tegengestelde van menselijkheid, maar een heelheid door inzicht in mijn eigen conflicten, mijn eigen wensen, mijn eigen hartstocht, ijdelheid, verdringingen, angsten, gehechtheden en gevoeligheden. Zodra ik dat alles in mijzelf begrepen had, bevrijdde ik me van mijn ikbesef en werd mijn energie gericht op diepe overpeinzing. Dat begrip is de allerhoogste waarheid en iedereen kan zo ver komen. Maar je zult niet zo ver komen als je het niet alleen kunt, als je angstig bent, als je aan iets gehecht bent. Om ver te kunnen gaan, moet je dichtbij beginnen. Dus, omdat je niet gezond bent, moet je eerst gezond worden en alleen door een normaal mens te zijn kun je inzicht hebben in de waarheid. Je vraagt misschien: "Wat heeft het voor zin over de waarheid te spreken tegen mensen die niet normaal, gezond zijn?" Ik zal het je vertellen. Als in hen het verlangen gewekt wordt te allen tijde de waarheid te zoeken, dan zullen ze, ook al zijn ze niet gezond, zich niet langer aanpassen aan de omstandigheden van het ogenblik, die hen noch gezondheid, noch tot die ultieme heelheid zullen leiden. Het gaat mij er dus niet om dat de individuele mens zich volledig zal ontplooien of dat hij zich aan iets of iemand zal onderwerpen. Ik heb het over waarheid als heelheid in de mens, iets wat hij alleen kan vinden door zich te bevrijden van het ikbesef. Ik spreek over waarheid en om die te vinden moet je een normaal mens zijn, vrij van angst, vrij van de behoefte op een ander te leunen of iets of iemand vereren, vrij van hebzucht, van macht, wreedheid, kwaadwilligheid en van alle tegengestelden. (Bron: http://www.jiddu-krishnamurti.net/nl...wat-is-waar-16)

30 July 2011, 12:07	#2
Rennie Missionaris Geregistreerd: 18 April 2010 Berichten: 275	Ik ben niet normaal en hoop dat ook nooit te worden. Angst is functioneel en kan levensreddend zijn, het zit in mijn natuur. Ik ga een deel van het leven uit de weg, politiek bijvoorbeeld, omdat ik er geen afiniteit mee heb. Ik kan me indenken dat ik de belangstelling in het gehele maatschappelijk gebeuren kan verliezen, de wereld is zo onderhand een compleet gekkenhuis geworden. Niet zelden heb ik overwogen als een clochard te gaan leven of me terug te trekken in een klooster. Wanneer er iets ontbreekt of wanneer je je overgeeft aan iets dan ben je bezig de nietsheid die je 'deep down' ervaart te ontvluchten. Dat kan met succes maar zal je uiteindelijk nooit iets opleveren. Al het hier genoemde verfoeilijke gedrag is het gevolg van onwetendheid, waarvan de belangrijkste is 'niet te weten wat je werkelijk bent'. Je hoeft dus niet met vastberadenheid heel te worden, los te maken van je verleden, of je te bevrijden maar waar je goed aan doet is bewust worden, abnormaal maar bewust is een prima keuze. Weten wat je bent lijkt omslachtig maar ligt het meest voor de hand. Het is helemaal niet nodig om aan allerhand voorwaarden te voldoen om waarheid te vinden. Abnormaliteit kan best je waarheid zijn, waarheid is geen ideaal, waarheid is inzien dat er dingen zijn waar je niet om heen komt. Denk aan waarheid als zijnde het onveranderlijke en sommige abnormaliteiten zijn daarin dan een gegeven. Waarheid zit niet specifiek in juist die individuele mens, niet in heelheid. Je hoeft er niet normaal voor te zijn, hetgeen je niet bent vanwege de krankzinnigheid van de wereld. Wanneer je doordrengd bent van weten 'wat' je bent is de veroorzaker van dat alles er simpelweg gewoon uit vertrokken. Bron:

30 July 2011, 23:45	#3
Ulla Jubilaris Geregistreerd: 30 January 2011 Berichten: 178	Ik kan me indenken dat ik de belangstelling in het gehele maatschappelijk gebeuren kan verliezen, de wereld is zo onderhand een compleet gekkenhuis geworden. Niet zelden heb ik overwogen als een clochard te gaan leven of me terug te trekken in een klooster (Renoir) Herkenbaar. als ik aan de wal ben "mis" ik de natuur en voel de binding niet met onze overgeorganiseerde wereld. Terug tot de basic kan maar tot een bepaalde hoogte, door niet mee te doen aan de keuzegekte van onze wereld. Ik weet niet wat een normaal mens moet voorstellen, maar zelf houd ik van een bepaalde soberheid, wat niet betekent dat ik bepaalde luxe niet ook prettig vind. Iets wat anderen niet eens meer als luxe zien. Ik hoef niet terug naar de middeleeuwen of de neandertaler tijd maar het is allemaal een beetje te verpakt en te ver weg van de natuur. Geen wonder als mensen zich hieraan willen onttrekken. Ik woon dan niet in een klooster, maar mijn keuze om op een eiland te gaan wonen heeft daar wel mee te maken. Al is er in 10 jaar veel veranderd en heeft alle luxe en drukte ook het eilandleven gevonden. Toch is het hier nog net even anders. Maar goed daar ben je verder zelf bij, rust kun je hier ondanks alle drukte nog steeds vinden. En ook is het ook zo dat alles valt en staat met eb en vloed en het leven afhankelijk is van of de boot snel of langzaam kan varen. De laatste tijd houd ik mij zelf passief wel wat meer bezig met politiek, in die zin dat je daar toch veel van kunt afleiden wat betreft de diepere betekenis van ons leven.