De laatste illusie

[Nathan]

Her en der wordt er geschreven binnen spirituele fora over het ego.
Ja, wat is het ego?
Men verschuilt zijn of haar eigen gedrag achter het zogenaamde feit dat er nog sprake zou zijn van een ego in zijn of haar leven.
Er is helemaal geen ego. Je gedraagt je blijkbaar gewoon nog lullig, vreemd of verschrikkelijk en dat is blijkbaar gewoon een bewuste of zogenaamde onbewuste keuze.
Er valt beslist geen ego te overwinnen omdat er helemaal geen ego bestaat. Hoogstens zit je nog ergens in, maar dat ben je gewoon zelf.
Je verandert ergens in of niet, niemand die je daarin werkelijk tegen kan houden.
Met andere woorden: Je bent altijd gewoon jezelf geweest. Het 'ego' is onze beste excuus, net zoiets als de duivel.
Voel je woede, dan voel je woede. Geef je daar uiting aan, dan geef je daar uiting aan. Het kan ook zijn dat je op een dag daar min of meer klaar mee bent.
Je bent altijd gewoon jezelf.

Zo kun je vlees eten of niet.
Zo kun je roken of niet.
Zo kun je stelen en liegen of niet.
Wat we ook doen of laten, we gaan altijd de weg die we gaan. We zijn niets anders dan het product van onze eigen gedachten en handelingen.

[Nathan]

... maar in het geheel geen ego.

Je bent altijd al gewoon jezelf, hoe ongelukkig dat soms gaat.
Je volgt bepaalde gedachten of niet. Je hebt bepaalde verlangens of niet. Je handelt zus of zo of niet.
Je leert van je leven in mindere of meerdere maten.

Er is geen tweede ik, dat ego heet.
Mensen denken een ego in zichzelf te moeten overwinnen. Dat noem ik roeren in je eigen stront.
Richt je op wat je wel wil en niet op wat je niet wil.

Verlichting, realisatie, moksha, nirvana,... zijn niet anders dan heelheid. Het geloof in een ego schept een innerlijke verdeeltheid.
Het ego heeft nooit in werkelijkheid bestaan, net zoiets als Sinterklaas. Je hoeft niet alle Sinterklazen in de wereld af te schieten om je ervan te bevrijden, je hoeft enkel in te zien, dat Sinterklaas in werkelijkheid niet bestaat.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

... maar in het geheel geen ego.

Je bent altijd al gewoon jezelf, hoe ongelukkig dat soms gaat.
Je volgt bepaalde gedachten of niet. Je hebt bepaalde verlangens of niet. Je handelt zus of zo of niet.
Je leert van je leven in mindere of meerdere maten.

Er is geen tweede ik, dat ego heet.
Mensen denken een ego in zichzelf te moeten overwinnen. Dat noem ik roeren in je eigen stront.
Richt je op wat je wel wil en niet op wat je niet wil.

Verlichting, realisatie, moksha, nirvana,... zijn niet anders dan heelheid. Het geloof in een ego schept een innerlijke verdeeltheid.
Het ego heeft nooit in werkelijkheid bestaan, net zoiets als Sinterklaas. Je hoeft niet alle Sinterklazen in de wereld af te schieten om je ervan te bevrijden, je hoeft enkel in te zien, dat Sinterklaas in werkelijkheid niet bestaat.

dat heb je mooi gezegt....nathan.
dus de kerstman, de paashaas, het zandmannetje, en politieke leiders bestaan ook niet.....?

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door gazelle

dat heb je mooi gezegt....nathan.
dus de kerstman, de paashaas, het zandmannetje, en politieke leiders bestaan ook niet.....?

Sinterklaas blijkt bijvoorbeeld gewoon je buurman te zijn.
Een politieke leider heeft geen valse baard maar wel vaak verkeerde ideeen. Hahaha.

[Nathan]

He ego is onze laatste hoop om niet te hoeven veranderen. Want je kunt je verschuilen achter je ego, dat je daar last van hebt. Hahaha.

Ik ben gewoon wie ik ben.
Als ik me vergis, is dat mijn onwetendheid.

Je kunt niet van iets afkomen wat nooit heeft bestaan. Je kunt wel je verkeerde ideeen loslaten over het ego.

We leven overeenkomstig onze eigen gedachten en verlangens.

[Nathan]

Waarom we geloven in een ego (betekent ik)?
Ik ontken niet mijn eigen bestaan maar wel het bestaan van een ego in mij.
We gebruiken het 'ego' om een excuus te hebben voor alle gedachten en daden, voor alle verlangens en activiteiten, die we zullen afkeuren.
Geef het ego maar de schuld.
Van de Boeddha en de Christus hebben we mythologische wezens gemaakt, mensen zonder ego maar wijzelf gaan natuurlijk nog wel gebukt onder het ego.
Je bent zo wijs als je bent en je bent zo dom als je bent. Volmaaktheid bestaat niet. Onze kennis is nimmer volledig. Wat vroeger beweerd werd hoeft nu niet langer beweerd te worden. Bepaalde zaken worden eenvoudig achterhaald.
We zijn en blijven het product van ons eigen denken en handelen.
Ik kan onmogelijk alles weten van de Boeddha, want ik leefde toen niet in zijn tijd naast hem en zelfs had ik dat gedaan, dan kunnen toch nog zaken niet door mij goed zijn waargenomen.
Het gebruiken van een zogenaamd ego binnen ons denken is handig. Een soort van stop: nu hoef ik niet verder te onderzoeken want het ego zit er achter. Het geloof in een ego blokkeert onze waarneming op een bepaalde manier. We zijn minder open. Ja, scherp naar het zogenaamde ego.
Bepaalde gedachten en verlangens in onszelf kunnen we bestempelen als het ego maar het zijn gewoon gedachten en verlangens. Net zo goed vuil water nog altijd water is.
Ook kan het zijn dat we niet die kwalijke gedachten zijn maar de waarnemer ervan. Dat we dat geloven. Ik zeg dan: de denker en het denken zijn een. En het is ook daarom dat er geen ruimte is voor een zogenaamd (tweede) ik/ego.

[Nathan]

Alles is okee.
Jij bent zoals je bent.
Anders was je wel anders geweest.

De foto link is verbroken (noot forumbeheer)

[Nathan]

De slachtofferrol heeft alles te maken met ons geloof in een ego.
Want anders nam je voor 100% verantwoordelijkheid.
Wat we denken zijn wezelf.
Onze afwachtende houding naar onze eigen gedachtes en verlangens vertegenwoordigt een geloof, een overtuiging dat er een ego bestaat. Je neemt automatisch verantwoordelijkheid voor je gemoed bij het doorzien van de hersenschim dat ego heet.

[Nathan]

Hoe groot is jouw ego?
Omdat er geen sprake is van een ego in onszelf, kan mijn zogenaamde ego ook niet groter of kleiner zijn. En wat is dan het verschil tussen jou en mij, in geestelijk opzicht?
Misschien ben je aardiger dan ik, misschien heb je meer kennis van advaita, misschien... We zijn innerlijk anders, de een nog worstelende met diverse gevoelens en verlangens en de ander niet of minder.
Onze uitstraling zal anders zijn, omdat we innerlijk heel erg van elkaar kunnen verschillen.
Onze daden kunnen enorm van elkaar verschillen, omdat onze denkbeelden dat misschien ook doen.
We zijn innerlijk in beweging, verandering, ook al verandert er misschien ergens niets.
Wanneer ik verander en daarmee mijn gedrag, dan is dat gewoon overeenkomstig mijn gedachtes en verlangens. De ene gedachte volgt de ander op... Er is geen sprake van een verborgen ego, want we zijn immers wat we denken. De denker en het denken zijn een.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

We leven overeenkomstig onze eigen gedachten en verlangens.

En dat noemen we dan ego.