|
We ervaren afgescheidenheid maar zijn 1 Zo is dat bedoeld te zijn maar is niet wat we zijn. |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
15 March 2012, 22:17 | #1 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 30 September 2011
Berichten: 11
|
Wat dient wat? Wie is wie?
Wat dient wat? Wie is wie?
Doel en middel Dat we weten dat we leven, hebben we te danken aan onze overtuiging dat alles duaal is. Donker, licht; boven, onder; links, rechts. Feitelijk zijn we begaafde ?dualisten?. Eén van de meest fundamentele tweedelingen die we kennen, is de verdeling in doel en middel. Alles in ons dagelijks leven valt binnen deze tweedeling. Iets wat op het ene niveau doel is, ervaren we op een ander niveau als middel. Denk aan een auto. Het middel is een stuur. Het doel is de auto besturen. Het middel is de auto besturen. Het doel is van A naar B reizen. Het middel is van A naar B reizen. Het doel is klanten kunnen bezoeken. Het middel is klanten bezoeken. Het doel is een product verkopen. Enzovoort. We kunnen dit trede-systeem tot in het oneindige voortzetten, tot het moment dat we, spiritueel gesproken, het Absolute Doel bereiken. Dan verenigen zich doel en middel. De eerste dimensie We kunnen vanuit de middel ? doel gedachte naar onszelf kijken. Zoals bekend, hebben we onszelf ook gesplitst. Eén van die splitsingen is de verdeling in lichaam en bewustzijn (of ?vlees? en ?geest?). Welke van die twee is nou middel en welke zien we als doel? Kijkend naar de natuur, dan ligt het antwoord voor de hand. Overal zien we hoe organismen zichzelf in stand proberen te houden door gebruik te maken van hun zintuiglijke en fysieke kwaliteiten. Deze kwaliteiten worden aangestuurd of ?gemanaged? door een brein, dat dan weer bestaat uit één molecuul, dan weer uit welhaast ontelbare cellen. De conclusie is duidelijk: Doel: = overleven van het lichaam/de soort Middel = brein (instinctief) Bewustzijn is in dit stadium ongekend. De tweede dimensie Bij de mens is er natuurlijk iets vreemds aan de hand. Via taal heeft het lichaam een andere dimensie gekregen. Van vlees en bloed is het veranderd in geloof en model. Dit tweede lichaam noemen we 'ik'. Zeker, dit ?ik-lichaam? of identiteit voelt heel anders dan het fysieke lichaam. Het voelt veel waardevoller! Natuurlijk! Dat 'ik' is ons ware doel! Want iedereen heeft een eigen, unieke 'ik'. Daarom ook verdient iedere 'ik' een aparte naam. En de oorspronkelijke middel ? doel indeling werd aangepast: Doel = overleven van de unieke identiteit Middel 1 = het lichaam Middel 2 = brein (instinctief, intellectueel, emotief) En het bewustzijn? Ook dat is geregeld. Als de 'ik' weet dat 'ik' een 'ik' is, dan noemen we dat ?bewust zijn?. De 'ik' die bewust 'ik' is. Derde dimensie Intussen laat de werkelijkheid ons niet met rust. Natuurlijk niet. Oerwet is immers dat alles dat in onbalans is, in balans wil komen. We noemen dit genezing of groei. Geest of Bewustzijn roert zich. Met het functioneren van de 'ik' begint de waarneming te kantelen. Vragen borrelen op. Wie of wat is 'ik'? Wat omvat de ik-gedachte? Waarom wil 'ik' overleven? Diepgaande determinering van het 'ik' leidt tot een ontdekking die ons diep raakt: alle ?ikken? funderen op hetzelfde model! Dit naar analogie van de gelijkenis van lichaam. De verschillen zijn ?slechts? cosmetisch. En de ego-mechanica is een feit. Herkenning van de ego-mechanica biedt een verdergaand perspectief op de doel ? middel indeling. Is overleven van het ?ik-lichaam? dan niet ons ultieme doel? Wat gebeurt er als we dat ?ik-lichaam? als middel beschouwen? Welk doel komt dan in zicht? Laten we de opsomming erbij pakken: Middel 1 = het ?ik-lichaam? (identiteit) Middel 2 = het lichaam (vlees en bloed) Middel 3: = brein (instinctief, intellectueel, emotief) Een welhaast onoplosbaar raadsel komt ons tegemoet. We zijn allemaal dezelfde ?ikken?. We zijn allemaal dezelfde lichamen en hebben allemaal hetzelfde brein. Wie of wat zijn we dan? We kijken opnieuw naar het woord ewustzijn'. Het is niet de 'ik' die bewust 'ik' is. Tenzij ?. Nu hapert het. Heel ver weg zingt de Waarheid. Een Waarheid zo ongelofelijk, dat opschrijven ervan het grootste taboe ter wereld doorbreekt. Tenzij al die ?ikken? één IK zijn. Eén Geest, één Intelligentie, één Bron van Absolute Kennis. Een Bron die ZichZelf gesplitst of gebroken heeft. In ontelbare stukken en stukjes. Is Bewust Zijn niet anders dan de IK die zich bewust wordt van ZichZelf? Het lijkt logisch. Door ZichZelf te splitsen wordt Zelf Zich Bewust als gevolg van de spiegeling aan ZichZelf. Natuurlijk: dát is het Doel waar alles naar toe werkt. Dat is wat bedoeld wordt met de eeuwenoude splitsing in Vader en Zoon. Hun Eenheid komt tot Bewustzijn door ze te splitsen. Pas als de Zoon ZichZelf Bewust wordt, is de Vader onafwendbaar gekend. Dit Bewustzijn van de Zoon wordt door velen het Christusbewustzijn genoemd. Wat betekent dit nou voor jou? Voor jou die wil, is dit de essentie van je leven: Middel 1 = het ?ik-lichaam? (tijdelijke identiteit) Middel 2 = het lichaam (vlees en bloed) Middel 3: = brein dat lichaam en 'ik' laat functioneren Doel = bewust zijn van je ware Identiteit Methode: bewust worden van de mechanica van je tijdelijke 'ik': jouw 'ik' als middel erkennen. http://www.bronbewustzijn.eu/index.p...CONTENT&pID=80
__________________
Alles gaat voorbij |
16 March 2012, 08:49 | #2 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 11 February 2012
Berichten: 0
|
Bronbewustzijn?
Is er dan transcendentie? "The content of consciousness is consciousness" (J. Krishnamurti) Bewustzijn is zijn inhoud. Geen inhoud=geen bewustzijn! Is er iemand op dit forum die durft beweren dat hij 'bronbewustzijn', 'eenheidsbewustzijn' beleeft? Je bent je altijd bewust van iets: gewaarwording, waarneming, gevoel, denken. Als er niets is om van bewust te zijn is er geen bewustzijn. Er is niets dat de inhoud van het bewustzijn transcendeert. Dat is wishfull thinking... een mentale constructie. |
16 March 2012, 09:39 | #3 |
Sterrestof
Geregistreerd: 15 February 2012
Berichten: 216
|
In je ervaring zit geen scheiding, dus dat zou je "eenheidsbewustzijn" kunnen noemen.
"Bronbewustzijn" is wat mij betreft het richten naar de leegte die je ook bent, het kale feit van het zijn, maar ik ervaar dat niet constant. En het voelt wat unheimisch aan om dat te omschrijven, maar je moet toch wat. |
16 March 2012, 09:43 | #4 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 11 February 2012
Berichten: 0
|
Citaat:
|
|
16 March 2012, 10:01 | #5 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 11 February 2012
Berichten: 0
|
Alle speculatie is vruchteloos. De waarheid is.
Alles wat ervaren en bedacht kan worden is het product van levende mensen. Het bewustzijn dat ik ken is verbonden met mijn lichaam en zijn vermogens. Als dat lichaam sterft en desintegreert verdwijnt dat bewustzijn. Er is geen transcendentie. Er is geen bewustijn zonder inhoud, zonder naam en vorm dat zich van zichzelf bewust is. Dat is een fictie van de menselijke geest. |
16 March 2012, 11:44 | #6 |
Sterrestof
Geregistreerd: 15 February 2012
Berichten: 216
|
|
16 March 2012, 11:47 | #7 |
Sterrestof
Geregistreerd: 15 February 2012
Berichten: 216
|
|
17 March 2012, 13:01 | #8 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 30 September 2011
Berichten: 11
|
Citaat:
Bron Bewustzijn suggereert alsof het iets anders zou zijn dan datgene wat waargenomen wordt. Het punt is misschien dat de "jij" dat niet doet. Lees Krishnamurti nog eens duizend keerWiNk: "The content of consciousness IS consciousness.
__________________
Alles gaat voorbij |
|
17 March 2012, 13:02 | #9 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 30 September 2011
Berichten: 11
|
__________________
Alles gaat voorbij |
17 March 2012, 13:10 | #10 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 30 September 2011
Berichten: 11
|
Citaat:
Maar elke nacht is er bij iedereen een fase van diepe droomloze slaap, zonder enige inhoud. Kennelijk is bewustzijn dan niet gedesintegreerd. Alleen ben "jij" je daar niet bewust van. Want 's morgens sta je toch meestal met een redelijk in stand gebleven bewustzijn op? Het ligt er natuurlijk ook aan of je de avond ervoor nogal zwaar getafeld hebt.
__________________
Alles gaat voorbij |
|