Wat is verdriet en rouw?

[Virgo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Angst is hierin een basis emotie die je bestaan raakt.
Liefde is hierin ook een basis emotie die je wezen raakt.

En hieruit kunnen weer allerlei gevoelens voortkomen als je angstig of liefdevol geraakt wordt.

Ooit heb ik ergens gelezen dat alle emoties voortkomen uit deze twee: Liefde en Angst. Ik heb het voor mezelf proberen te onderzoeken en heb er veel waarheid in kunnen ontdekken....

Mooi om het in jouw woorden weer tegen te komen Ulla.

[Virgo]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Verdriet en andere gevoelens zijn raadgevers. Maar ik ben mijzelf nu aan het herhalen vrees ik. Als je geen gevoelens ervaart, hoe kan je dan weten of het geen trucje van het ego is?

De herberg van Rumi die je pas hebt geplaatst is een mooi gedicht wat aansluit bij wat je hier zegt.

Gevoelens en emoties zijn er imo om onderzocht te worden: het zijn reizigers die bij jou (de herberg) een plek zoeken om hun 'verhaal' te kunnen doen. Waar komen ze vandaan, waar willen ze naar toe? Zo ervaar ik het in ieder geval...

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Wat grappig.
Ik ervaar dat zo heel anders.
Ik zie emoties juist niet als raadgevers.
Ik laat ze ook liever even uitrazen alvorens te handelen.
Als ik geraakt ben, en dus geemotioneerd, en ik zou van daaruit direct op een ander reageren, dan zou ik met die reactie de plank behoorlijk mis kunnen slaan.
Niet dat dat fout zou zijn, maar de geraaktheid heeft veelal niets met de ander te maken en des te meer met mezelf.

Maar misschien bedoel je het hier wel heel anders..

Ja, ik bedoel het idd heel anders. Ik hoef met die emoties niet direct naar de buitenwereld toe, maar ze geven aan waar ik sta.

Als ik bijvoorbeeld boos zou worden, dan is dat voor mij een signaal dat er iets is waar ik mee aan de gang moet. Misschien speelt mn ego wel op of zo?
Ik heb de indruk dat mensen denken dat ze van hun ego af moeten. Dit is niet zo. Je kan je ego gebruiken, anders gaat hij jou gebruiken.

Ik hoor goeroes beweren dat alles een is en jij bent er onderdeel van, dus hoef je je nergens meer druk om te maken. Op zich is dat misschien zo, maar je ego vindt dat ook heel erg fijn. Die hoeft geen strijd aan te gaan.

Nondualiteit geeft geen kadootjes weg. Daarom moet je je emoties zien als je oren en ogen.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

De herberg van Rumi die je pas hebt geplaatst is een mooi gedicht wat aansluit bij wat je hier zegt.

Gevoelens en emoties zijn er imo om onderzocht te worden: het zijn reizigers die bij jou (de herberg) een plek zoeken om hun 'verhaal' te kunnen doen. Waar komen ze vandaan, waar willen ze naar toe? Zo ervaar ik het in ieder geval...

Rumi was een wijs man. Van hem kan je leren dat je je emoties neutraal moet benaderen. Als je ze gewoon binnen laat kan je ze rustig observeren.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Ik hoef met die emoties niet direct naar de buitenwereld toe, maar ze geven aan waar ik sta.

Ah.
Op deze manier een raadgever.
Ik had niet begrepen, dat je het zo bedoelde.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Ah.
Op deze manier een raadgever.
Ik had niet begrepen, dat je het zo bedoelde.

Emoties, gevoelens hebben altijd je wat te vertellen. Laat ze binnen en wees lief voor ze. Ach, als je het eenmaal gaat zien is het zo eenvoudig.