Wat is verdriet en rouw?

[Aart]

MOURNING and GRIEVING explained by Hans Wilhelm

It is all about us, we feel left behind, we feel lonely and afraid, etc, etc.

Mijn inziens kan verdriet en rouw enkel ontstaan vanuit de afhankelijke kindenergie/onheelheid/onvolwassenheid/verkeerd beeld van onszelf.

Niets mis mee maar het kan maar duidelijk zijn, toch?

[Aart]

Wat is rouw, wat is verdriet.

Waar komt het vandaan, wat is de oorzaak.

Heeft niets met het heden te maken.

Heeft niets met voelen te maken.

Heeft enkel met DENKEN/herinnering te maken.

Rouw/verdriet ontstaat als gevolg van DENKEN iets te missen.

Rouw/verdriet zijn BEDACHT.

In het moment kan er niets gemist worden dan kan er hooguit de handeling zijn om; te eten, te drinken, happen naar zuurstof of rillen van de kou of in slaap sukkelen.

De rest van wat er gemist wordt is ontstaan vanuit de mind, geheugen, een onjuiste kijk op de dingen.

Hoe echt rouw en verdriet ook voelen er is eerst een gedachte geweest, een herinnering en heeft niets van doen met voelen, een sensitief/invoelend/betrokken persoon te zijn.

Zonder DENKEN zou er geen verdriet of rouw kunnen bestaan.

En sodemieter op met die olifanten aub.

M.a.w. mocht per ongeluk je de ellende der bewustheid overkomen ,onderzoek dan eens wat rouw/verdriet is, zie in welke situatie het ontstaat, zie waarom het er is en kijk in welke energie je zit.

Het draait enkel om EIGENBELANG.

Het belang van een klein afhankelijk wezentje.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Wat is rouw, wat is verdriet.

Waar komt het vandaan, wat is de oorzaak.

Heeft niets met het heden te maken.

Heeft niets met voelen te maken.

Heeft enkel met DENKEN/herinnering te maken.

Rouw/verdriet ontstaat als gevolg van DENKEN iets te missen.

Rouw/verdriet zijn BEDACHT.

In het moment kan er niets gemist worden dan kan er hooguit de handeling zijn om; te eten, te drinken, happen naar zuurstof of rillen van de kou of in slaap sukkelen.

De rest van wat er gemist wordt is ontstaan vanuit de mind, geheugen, een onjuiste kijk op de dingen.

Hoe echt rouw en verdriet ook voelen er is eerst een gedachte geweest, een herinnering en heeft niets van doen met voelen, een sensitief/invoelend/betrokken persoon te zijn.

Zonder DENKEN zou er geen verdriet of rouw kunnen bestaan.

En sodemieter op met die olifanten aub.

M.a.w. mocht per ongeluk je de ellende der bewustheid overkomen ,onderzoek dan eens wat rouw/verdriet is, zie in welke situatie het ontstaat, zie waarom het er is en kijk in welke energie je zit.

Het draait enkel om EIGENBELANG.

Het belang van een klein afhankelijk wezentje.

Zeker, daar komt het vandaan.
De vraag is, waarom schenk je er aandacht aan als niets goed of fout is?
Het gaat toch vanzelf weer over, als je het verder niet voed.
Je ervaart dat je het overleeft, het wezenlijke is niet kapot te krijgen.
Waarom dit alles als het er toch niet toe doet?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Zeker, daar komt het vandaan.
De vraag is, waarom schenk je er aandacht aan als niets goed of fout is?
Het gaat toch vanzelf weer over, als je het verder niet voed.
Je ervaart dat je het overleeft, het wezenlijke is niet kapot te krijgen.
Waarom dit alles als het er toch niet toe doet?

Ulla, ik begrijp dat jij je luier van toen nog draagt?

Als een mens zich daadwerkelijk van iets bewust is, wat gebeurd er dan, loopt tie dan nog tegen lantaarnpalen op?

Of gaat tie op een forum slap zitten lullen (bedoel ik jou niet mee Ulla) dat dingen gewoon menselijk zijn, een verschijnsel, is zoals het is, er is niemand, het gebeurd allemaal vanzelf, etc, etc of ziet tie de lantaarnpaal al van mijlen ver opdoemen en zich vanzelf een stap opzij doen?

M.a.w. als jij daadwerkelijk ziet/voelt dat verdriet/rouw enkel ontstaat vanuit de energie van kleine afhankelijke wezentje dat er nog in je huist dan bestaat de kans toch dat er iets anders geschied dan 'vasthouden/koesteren' van al die zogenaamde mooie gevoelens/gedachten die enkel maar dat ego voeden en in stand houden.

Maar prijzenswaardig dat jij ziet waar verdriet en rouw vandaan komen.

Kan Sem nog iets van leren.

[Ogenblik-sem]

'T lijkt Sem toch allemaal maar 'n truc(je) van het ego om het Leven maar niet hoeven te ondergaan. (ervaren)

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

'T lijkt Sem toch allemaal maar 'n truc(je) van het ego om het Leven maar niet hoeven te ondergaan. (ervaren)

Sem, het is JUIST het leven ondergaan maar wel een ondergaan hebben/zijn en niet een blijven hangen of het niet daadwerkelijk ondergaan zijn.

Natuurlijk bestaat er ook vanuit het ego wat jij omschrijft maar dat is niet wat ik bedoel.

Verdriet/rouw zal eerst ervaren/gevoeld dienen te worden zodat vanzelf (natuurlijk proces) de rest ontstaan kan.

Juist het willen ervaren van verdriet en rouw is het truckje van het ego.

Het ego houdt namelijk daarmee zichzelf in stand.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Juist het willen ervaren van verdriet en rouw is het truckje van het ego.

Het ego houdt namelijk daarmee zichzelf in stand.

Rouw is de herinnering van het ego. En er is niets mis mee om dat te ervaren.
Ergo: door het op de juiste manier te ervaren (wetende dat het je ego is die rouwt) ervaar je ook dat achter je persoonlijke liefde een onvoorwaardelijke, universele Liefde schuilt. Juist door het ervaren van de pijn kan je dat ontdekken. Want die pijn is de illusie die ons ego ons voorschotelt...

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Rouw is de herinnering van het ego. En er is niets mis mee om dat te ervaren.
Ergo: door het op de juiste manier te ervaren (wetende dat het je ego is die rouwt) ervaar je ook dat achter je persoonlijke liefde een onvoorwaardelijke, universele Liefde schuilt. Juist door het ervaren van de pijn kan je dat ontdekken. Want die pijn is de illusie die ons ego ons voorschotelt...

Moet ik in de hondestront trappen om te weten wat het is om niet in de hondestront te staan?

Hou toch op met onvoorwaardelijke universele Liefde.

Er is ego of het is er niet.

Wat er rest als het ego er niet is daar gaat het niet om.

Letterlijk valt er niets te ontdekken, je kunt hooguit merken wat het verschil is tussen een vernauwing te zijn of dat natuurlijke onbegrensde.

Voor dat onbegrensde maakt dat (universele doppenset) geen flaus aus zoals onze ooster buren dat zo mooi zeggen.

Dat onbegrensde spreekt niet over onvoorwaardelijke universele Liefde.

Ego of geen ego that`s the question.

Maar een ieder zijn/haar fase, ik kan daar niet verdrietig of rouwig om worden.

Ervaren maar jongens en meisjes, tot je er universele Liefde van wordt.

Alhoewel Niets heeft daar wel een punt natuurlijk.

Ik zie daar net een vlieg zich tegen de ruit aan te pletter vliegen, ik voel de pijn van de inslag, ik kijk in zijn ogen en wat er door me heen gaat is niet te beschrijven, dat moet universele onvoorwaardelijke Liefde zijn.

Onvoorwaardelijke universele Liefde op het eerste en tevens ook laatste gezicht.

Ik schiet gelijk in de rouw, ik zie alles zwart, het wordt zwart om me heen, ohhh, ik voel, ik voel. PIJN, ik dacht wat voel ik nou maar gelukkig kon ik het me herinneren het was PIJN.

Ohhh vreselijke PIJN, oh, oh oh, wat heb ik een PIJN.

In mijn hoofd.

Nou, mijn hoofd.

Ik heb het maar geleend, tis een verschijnsel.

Een verschijnsel in die onmetelijke universele onvoorwaardelijke Liefde.

Ik word er verdrietig van.

Ik laat het er maar even zijn.

Zal wel weken gaan duren, ik verzet me niet, ik laat het er zijn, niet goed of fout, ik hou niets tegen, ik omarm het en ook weer niet, ik laat het er zijn, ohhh het is er, ik voel het, ik voel het.

[Bigbear]

In het filmpje wordt beweerd dat we blij mogen zijn als iemand doodgaat want de ziel heeft ervoor gekozen. Ik geloof er niet in dat dit opgaat bij mensen die worden omgebracht. Dus als mensen hierom rouwen kan ik dat heel goed begrijpen. Mijn hoop is dat het doden van andere mensen en het gebruik van macht af gaat nemen. Of er dan nog mensen zijn die rouwen maakt me eigenlijk niet uit. Iedereen mag van mij zo lang rouwen als hij/zij wenst.

[Freerider]

Ego of geen ego that`s the question.

Hier op het ondermaanse zijn 7 miljard ego's/illusies.
En bij rouw, rouwt de ene illusie om de andere.
Ik zie het probleem niet.

De hele dag houdt de zon de illusie voor dat de zon om de aarde heen draait.
En nou kan ik mijn hoofd wel de hele dag richting de zon houden, zodat ik de werkelijkheid waarneem dat de zon stilstaat.

Maar das knap lastig hoor. Echter, als het jou kan behagen?wie ben ik dan om jou de illusie binnen de illusie te ontnemen?