Hebben we wel of geen vrije wil.

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Sterker nog, de persoon IS het verschil.

Maar moet het wel doen.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

En toch kan de persoon het verschil maken.

Ik snap je wel Von maar dat is dezelfde kwestie als het kind dat lijkt gekozen te hebben om dokter te (willen) worden.
Het zijn subtiele zienswijzen in combinatie met subtiele woordgevoeligheid.
Zoals de gnosis "het verstaan" verstaat.

Dat wordt ook niet door eenieder "verstaan."

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Blikje

Ik snap je wel Von maar dat is dezelfde kwestie als het kind dat lijkt gekozen te hebben om dokter te (willen) worden.
Het zijn subtiele zienswijzen in combinatie met subtiele woordgevoeligheid.
Zoals de gnosis "het verstaan" verstaat.

Dat wordt ook niet door eenieder "verstaan."

Hoi Blikje, ik kwam deze tekst tegen:Men zou niet altijd kunnen zeggen wat het is dat je insluit, je ommuurt, je schijnt te begraven, maar je voelt toch ik weet niet welke tralies, welke hekken, welke muren. Is dat alles verbeelding, fantasie? Ik denk het niet, en je vraagt je af: mijn god, is het voor lang, is het voor altijd, voor de eeuwigheid? Weet je wat de gevangenis doet verdwijnen? Dat is elke diepe, ernstige genegenheid. Vrienden zijn, broeders zijn, liefhebben, dat opent de gevangenis met een soevereine macht, met een machtige betovering. Daar waar de genegenheid herleeft, herleeft het leven.
Ook heet de gevangenis soms: vooroordeel, misverstand, noodlottige onwetendheid betreffende het een of ander, wantrouwen, valse schaamte."

Ik vind dit een prachtige tekst!
Vooral dat genegenheid in al z'n vormen, vriendschap, broederschap, liefde, de gevangenis opent met een soevereine macht.
Zo vindt de verlossing in het hier en nu plaats, binnen normaal menselijke mogelijkheden. Door liefde en mededogen verlossen mensen elkaar. De dingen gaan dus zoals ze gaan, daar heb ik geen vrije wil in, maar doordat ik bijvoorbeeld goede vrienden heb, kan ik de werkelijkheid aan. En zo kan ik ook de ander verlossen, met mijn mededogen en begrip. Dit is m.i. de vrije wil die ik heb.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

genegenheid in al z'n vormen, vriendschap, broederschap, liefde, de gevangenis opent met een soevereine macht.
Zo vindt de verlossing in het hier en nu plaats, binnen normaal menselijke mogelijkheden. Door liefde en mededogen verlossen mensen elkaar. De dingen gaan dus zoals ze gaan, daar heb ik geen vrije wil in, maar doordat ik bijvoorbeeld goede vrienden heb, kan ik de werkelijkheid aan. En zo kan ik ook de ander verlossen, met mijn mededogen en begrip. Dit is m.i. de vrije wil die ik heb.

Zeker, dat begrijp ik.
Maar je vergeet dan dat er ook zoiets bestaat als onbegrip met de daaruit voortvloeiende dwingelandij, manipulatie, eisen, medogenloosheid en vijandschap.

En dan?

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Blikje

Zeker, dat begrijp ik.
Maar je vergeet dan dat er ook zoiets bestaat als onbegrip met de daaruit voortvloeiende dwingelandij, manipulatie, eisen, medogenloosheid en vijandschap.

En dan?

Maar het zijn toch zeker niet je vrienden die zich zo voordoen?
Vrienden kies je toch zelf uit!
Of worden die jou toegewezen?

[Ogenblik-sem]

Oh, alleen vrienden?
Maar er zijn toch zeker meer mensen dan alleen vrienden?
Onder vrienden is 't geen kunst.

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Blikje

Oh, alleen vrienden?
Maar er zijn toch zeker meer mensen dan alleen vrienden?
Onder vrienden is 't geen kunst.

Maar kies je ze zelf uit?

[Ogenblik-sem]

Dat heb ik even moet nagaan Von.

Mijn conclusie is; Neen.
Ik kies ze zelf niet uit.

Er is aantrekking of afstoting en op grond van die verschijnselen lijk ik te kiezen.
Maar ik kan niet anders kiezen dan voor aantrekking.
Of zal er iemand zijn die zal kiezen voor afstoting?
Lijkt me niet.

Bovenstaande is voor mij dan weer 'n gezegde waarbij het ene het andere opheft.
Er is dus idd geen keuze maar een gebeuren.
De z.g. 'keuze' is gewoon wat er gebeurt en de mind maakt er een verhaal van gevuld met eventuele mogelijkheden/keuzes die in werkelijkheid niet bestaan.

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Blikje

Dat heb ik even moet nagaan Von.

Mijn conclusie is; Neen.
Ik kies ze zelf niet uit.

Er is aantrekking of afstoting en op grond van die verschijnselen lijk ik te kiezen.
Maar ik kan niet anders kiezen dan voor aantrekking.
Of zal er iemand zijn die zal kiezen voor afstoting?
Lijkt me niet.

Bovenstaande is voor mij dan weer 'n gezegde waarbij het ene het andere opheft.
Er is dus idd geen keuze maar een gebeuren.
De z.g. 'keuze' is gewoon wat er gebeurt en de mind maakt er een verhaal van gevuld met eventuele mogelijkheden/keuzes die in werkelijkheid niet bestaan.

Ok?, ik begrijp dat je zeggen wilt dat alles spontaan gebeurt. Je gaat niet uit vrije wil om een hondendrol heen, maar omdat dat het meest voor de hand liggende is. Zoiets.
En vrienden komen gewoon aangewaaid. Wet van aantrekkingskracht.
Klinkt voor mij allemaal erg mechanisch.

Maar dat er geen persoon en hieruit voortvloeiende geen vrije wil bestaat wil dat m.i. niet zeggen dat er helemaal niets te doen is. M.i. kun je zolang je het nog niet volledig gezien hebt, er voor kiezen waar je je aandacht op richt. Ook al is dat zoals jij zo dadelijk zeer waarschijnlijk gaat antwoorden, ook geen echte vrije keuze.
(Ik lijk wel helderziend. )

Of heb je het al volledig gezien, kan natuurlijk ook?

M.i. ben je als persoon ook verantwoordelijk voor je keuze, dat wij zowel schepper als schepsel zijn. Dus goddelijk. Wij zijn Dat.
Het schepsel is de schepper, dus er is altijd één geweest.
(Zijt gij niet als Goden, heeft Gij niet al het licht in u?)

Je bent geen speelbal van het lot.
Je kunt het lot niet veranderen, maar wel hoe je ermee omgaat.
Daarin heb ik m.i. een vrije wil.
En daarin kunnen vrienden je steunen.

M.i. is vriendschap is iets van mensen, en als jij een niemand wordt, zonder eigen mening, zonder vrije wil, totaal onthecht, heb je dan nog vrienden? En zoja, zal die vriendschap jou dan nog waardevol zijn? Zul je er dan nog van kunnen genieten?

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Ok?, ik begrijp dat je zeggen wilt dat alles spontaan gebeurt. Je gaat niet uit vrije wil om een hondendrol heen, maar omdat dat het meest voor de hand liggende is. Zoiets.
En vrienden komen gewoon aangewaaid. Wet van aantrekkingskracht.
Klinkt voor mij allemaal erg mechanisch.

Da's gek.
Mij klinkt 't allemaal erg wonderlijk.

Maar dat er geen persoon en hieruit voortvloeiende geen vrije wil bestaat wil dat m.i. niet zeggen dat er helemaal niets te doen is. M.i. kun je zolang je het nog niet volledig gezien hebt, er voor kiezen waar je je aandacht op richt. Ook al is dat zoals jij zo dadelijk zeer waarschijnlijk gaat antwoorden, ook geen echte vrije keuze.
(Ik lijk wel helderziend. )

Ik zal je hier een zeer recentelijk voorbeeld van geven.
Ik had pas een heel goed gesprek met iemand gehad over de essentie (van de mens).
Dat verhaal is natuurlijk een beetje lang om weer te geven maar het ging erom om bewust naar de mens te kijken en zijn afweermechanisme te zien en zo dan min of meer bewust te kunnen zijn dat dit afweermechanisme niet is wat hij IS.
So far so good.
Nou nam ik mij helemaal voor om de gelegenheid die daarna stond te gebeuren - een bijeenkomst waar wij naartoe zouden gaan - dat z? eens te doen (aandacht richten)

Ik kan je vertellen Von...van dat gehele voornemen en gesprek is mij op geen ?nkel moment maar iets opgekomen..
Toen alles al lang en breed voorbij was viel mij te binnen dat ik dat had moeten doen.

Nou jij weer..