De waargenomen wereld

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Is dat hetzelfde als geen ego meer hebben?

Ik gebruik het woord ego niet graag. Wat er gerealiseerd kan worden is het weten wat bewustzijn is. Bewustzijn is per definitie zonder zelf. Dus op enige wijze dient men met dat zelf af te rekenen.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik gebruik het woord ego niet graag. Wat er gerealiseerd kan worden is het weten wat bewustzijn is. Bewustzijn is per definitie zonder zelf. Dus op enige wijze dient men met dat zelf af te rekenen.

Er moet met niemand afgerekend worden.
Het einde van alle problemen is simpelweg: ego herkennen vanuit niet-ego.

Dit is ons ego: een gigantische verzameling voorwaarden en omstandigheden die ons tijdens onze jeugd ingeprent zijn als 'dragers' van een goed gevoel, en waar we dus aan moeten voldoen om ons goed, waardevol of gelukkig te voelen.

In evolutionair opzicht heeft deze ego-omweg naar geluk ons grote voordelen gebracht: we zijn daardoor steeds beter geworden in het creëren van gunstige omstandigheden, zoals nieuwe auto's, koffiemachines en computers. We hebben ziektes genezen en de natuurkrachten getemd in allerlei machines. Ik zeg dit beslist niet laatdunkend, onze omstandigheden zijn echt veel gunstiger dan enkele duizenden jaren geleden. Of we daardoor gemiddeld ook gelukkiger zijn geworden is een vraag die moeilijk te beantwoorden is. Het lijkt namelijk dat naarmate we succesvoller zijn in het creëren van welvarende omstandigheden, ons lijden zich verplaatst naar onze binnenwereld. Depressies en angst- en dwangneuroses plus de zelf-afwijzing erover komen bij natuurvolkeren veel minder voor en maken in onze moderne samenleving een steeds groter deel uit van het lijden. Je hoort tegenwoordig soms stemmen die deze ontwikkeling veroordelen en verlangen naar een 'terug-naar-de-natuur-samenleving'. Dat is eigenlijk een ego-reactie, een collectieve vorm van dissociatie en zelf-afwijzing.

Vanuit een spiritueel perspectief is de neurotisering van onze samenleving eerder een gunstige ontwikkeling die benut kan worden: het wordt hierdoor immers steeds duidelijker dat het eigenlijk onze geest zelf is die ons lijden veroorzaakt. De groei en bloei van ons ego is de laatste decennia kennelijk in een kritische fase gekomen, in een neurotische crisis die dringend uitnodigt tot het overstijgen van het hele ego-bewustzijn. Onze materiële omstandigheden zijn nu - althans in ons welvarende Westen - zó gunstig dat het voor steeds meer mensen mogelijk wordt de hele voorwaardelijke ego-omweg naar ons innerlijke geluk af te snijden en er rechtstreeks contact mee te maken.

Oorspronkelijk geplaatst door Peer

Laurens laat ons weten zijn emoties buiten de deur te houden. In dat geval schouwt hij de deur, niet de emotie.

Context Peer graag, zo kun je me woorden in de mond leggen. Ik herken me alvast niet in de uitspraak. Ik herken wel dat ik emoties in het kader van het doen van gedegen zelfonderzoek niet relevant vind op een forum breed uit te meten.
Het kan alleen daar relevant zijn waar het een onderzoek betreft naar de 'wie' je bent.

Ik heb de context er zelf maar even bij gezocht.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Een mooi boek: het spirituele leven van J. krishnamurti(of zoiets)
Aan het einde was hij als een kwetsbaar kind, die huilde (smeekte)om te sterven.

Het betreft een reactie op Mihaela met betrekking tot het 'mooi' zijn van een boek. Mihaela is een liefhebber van emoties en om die reden is het mooi. Maar als je (ego) iets mooi vind ben je niet goed bezig om dat bij gedegen zelfonderzoek als uitgangspunt te nemen. Dat was de insteek.

Gelieve mij dus niet uit quotes elders te citeren graag.
Ik wil niet overal recht moeten zetten waar iets kennelijk toch net niet helemaal is begrepen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Emoties zijn een expressie van energie.

Klopt. En ook dat kan geschouwd worden. Waardoor men ook in het emotionele leven dieper gaat zien en tevens blokkades opruimt. En men ook weet dat emoties tot het wordende behoren. Een aanrader voor Miha die altijd maar met geraaktheden bezig is.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

En Bassie zeurt door op een forum, over denkbeeldige users.

In de waargenomen wereld deed het verschijnsel zich voor dat Miha reflecteerde. Meer is er niet...

Hetgeen mij voor de zoveelste keer duidelijk maakt dat Miha geen zelfonderzoek doet en zelfs het elementaire niet-reflecteren niet beoefent.

Zodoende zal Miha nooit weten wat bewustzijn is, want bewustzijn reflecteeert niet.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

.. en de noodzaak om een hele leven bewust ernaar te kijken, en dus je je niet inbeelden dat een proces afgerond is.

Een gedegen zelfonderzoek is af te ronden bij gebrek aan onderwerpen die nog onderzocht moeten worden. Priegelen in de marge kun je je hele leven blijven doen en is inderdaad nooit afgerond.

Het zou vreemd zijn als je kijken iets anders is dan gerichte aandacht oftewel bewust. Daar ben je niet mee bezig dat is gewoon iets dat gebeurd. Door gedegen zelfonderzoek kom je er achter dat er geen 'je' achter zit, dus ook daar is er gewoon gebeuren.

Zolang een mens leeft, onstaan er situaties die de mens weer op de proef stelt.

Zulke dingen dienen zich simpelweg aan en dan deal je daar mee al naar gelang de situatie en je inzicht.

Jouw opgeblazenheid is zo kinderlijk, ook hoe jij/Bassie steeds etiketjes plakt op mensen.

Dat is natuurlijk helemaal niet het geval. Dat is naar jouw door ego vertekende beeld dat het er zo voor je uitziet. Doe gedegen zelfonderzoek.

'Mihaela leest boeken'.. Tralala, dat weten wij inmiddels.
Als 'boeken lezen' een bron van mensen uitlachen is geworden, ben jij echt dom.

Voor vermaak lees ik ook boeken, niet om te weten te komen wat ik ben.

Ik ben geen liefhebber van emoties: ik onderdruk ze niet, en ik ontken ze niet. Wel gebruik ik ze zolang nodig in het zelfonderzoek..

Het is wel duidelijk geworden dat je er week van wordt wanneer iemand een ontboezeming doet of excuses aanbied. Dan verdwijnt je harde onverbiddelijkheid als sneeuw voor de zon.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Ok, onderstaande was een uittreksel van: Eckhart Tolle. 'Een nieuwe aarde'.

Ik ben het met Tolle oneens dat je bewustzijn niet kunt kennen.
Zelfs het kennen kan gekend worden, wat voor synoniem is aan "weten wat je bent". Bewustzijn wat zich bewust is dat het bewust is, (Of zoiets. Het is niet in woorden uit te drukken) én wat zich tegelijkertijd bewust is van een kenobject. Een tweeledig kennen.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Die niet zo onnozel joh.

Wat laag om mijn matige intelligentie zo af te keuren.

Het is de menselijke aard( de aangeleerde dan). Wij zijn allemaal gevoelig voor een bepaald gedrag.

Hoe bedoel je dat? Kun je daar onderscheid in maken?

Ben je gevoelig voor het leed van een gevangene die iemand vermoord heeft? Of meer voor dieren in nood, of hongerende kindjes in Afrika, daklozen?

Als men dat van zichzelf weet, zoals bij mij het geval is, dan is het zoals het is.

Je ziet er is wel het een en ander te onderzoeken waar je gevoelig voor bent. Niet voor gedegen zelfonderzoek maar lekker voor het gepriegel in de marge.

Ieder mens heeft een soort van gebruiksaanwijzing.
Wij weten op het forum van elkaar wat voor karakter-eigenschappen, en wat voor gevoeligheden de ander heeft.

Wij denken dat te weten, het is denken.

Het is echt een makkie om dat door te krijgen.

Wat je ziet is 20%, er is veel meer te zien.

Dat jij dat van mij weet maakt jou geen waarheidsdeskundige, maar opmerkzaam.

Het typeert mij, over mensenkennis te beschikken.

Ik weet ook bij iedereen wat ze doet openen of sluiten.

Dat denk je maar.

Het is alleen de openheid waar ik een zwak voor heb, en niet als men iets over privé dingen vertelt, of 'sorry' zegt (al is dat wel leuk idd.).

Oké.

Waar ik voor gevoelig ben, is als men niet meer achter leugens schuilt, of achter een rol (masker).

Het is niet meer dan een vermoeden en een gok als je het vermoeden uitspreekt.

Je voelt dan de afwezigheid van het ego, men stapt uit de strijd. Want ego is strijd.

Ja dat is wel zo maar je ziet overal ego, ook waar die niet aanwezig is.

Kijk,Bassie, zoals jij ook altijd doet, vecht en tracht om allesoverheersend te zijn.

Daar sla je de plank al mis.
Ik heb al vaker uitgelegd waarom je dat zo ziet dus dat ga ik niet meer herhalen.

Jullie/( jij eigenlijk) zijn grote ego's, en daar tegenin te gaan heeft weinig nut.

Waar geen ego is zul je geen respons krijgen.

Soms laat ik je met rust, want jij zult nooit naar jezelf kijken.

Dat naar me zelf kijken heb ik al uitvoerig gedaan ik ken alle in en outs.
Ik kom vrijwel nooit wat nieuws tegen en dan hoef ik maar 2 seconden te kijken of het waarheid voor me bevat. Dat proces(je) zie je niet en dat hoeft ook niet. Het is gedegen zelfonderzoek dus het vindt in mij zelf plaats niet in jou.

Jou tegenspreken heeft geen nut, en het is ook gevaarlijk.

Ja, aan je gedachten zou je hier zo maar als entiteit dood kunnen gaan.

Maar, niemand van het forum kijkt werkelijk naar zichzelf eigenlijk..

Valt dat jou ook op ?

dus het is doelloos, maar ook grappig!
Ik surf mee op de ego-stroming van het forum.

Ja lang leve de lol.

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

De vormvoorschriften zijn er om het schrijven 'leesbaar' te houden. Het valt dan uiteraard meer op dat bepaalde schrijvers of schrijfsters niks hebben om over te schrijven dan het plaatsen van puntjes en emoticons.

Ik zie hier meer in dat er op het houden aan vormvoorschriften wordt gewezen uit bescherming van het zelf, dat vooral maar niet gekwetst mag worden. Om die reden ben ik daar niet voor, wanneer ego zijn spel speelt mag ik daar op wijzen. Dat ego dat niet leuk vindt daar heb ik geen boodschap aan.

Verder ben ik evenmin gecharmeerd van oneliners maar als je ziet hoeveel woorden ik zelf overal aan vuil maak en dan naar Bassie of Sam kijkt die in twee zinnen hetzelfde zeggen, kan ik daar geen bezwaar tegen hebben. Mijn bewondering druk ik ook wel eens uit in het zetten van 3 puntjes.

[Bassie]

On topic maar weer eens. Het probleem van het menselijk verschijnen in de waargenomen wereld is dat deze alleen het 'verschijnen' kent. De mens ziet en kent dan alleen maar verschijnen. Wat zou er nog meer moeten zijn?

En de verschijnselen gaan reageren op elkaar. Het ene verschijnsel vindt het andere verschijnsel 'stom'. (Na te lezen in dit draadje)

Door het reageren op de waargenomen wereld ontstaat steeds meer het idee dat het 'zelf' okay is en (sommige) andere zelven niet. Met overeenkomstige zelven vormt men dan een super-zelf om tegen andere zelven ten strijde te trekken.

Het is me toch allemaal wat in die waargenomen wereld! (Met dank aan Aart)