Schrijven op het forum.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik sluit niet uit dat de vertaalslag voor het lichamelijk behoeftig zijn gelegen is in de hersenen maar het ontspringt (maar dat is mijn idee) aan het lichaam. Het symptoom ziet er uit als het zin hebben in iets lekkers waar geen betekenis aan hangt. Gooi ik er een geschraapte wortel in dan blijft de lust naar iets lekkers onverminderd voortduren maar neemt het na het vinden van een waardig substituut, zoals de speen dat voor een peuter doet (en zoetigheid voor mij), tijdelijk af totdat het lichaam ondervindt dat aan de vraag niet is voldaan en weer begint te zeuren.

Voor mijn gevoel ging het roken gepaard met ontspanning na het leveren van een zekere fysieke inspanning. Steeds bleek het lichaam de aangever en de geest de vormgever. Zelfs wanneer het een chemie uitwisseling van de hersenen mocht blijken te zijn (ik heb daar nl geen verstand van) is het toch lichamelijk en niet de geestelijk.

Verder is het de vraag of het de geest is die herinnerd of alleen maar vertaald uit het geheugen dat verankerd ligt in iedere cel van het lichaam. Daar het aangenaam gevoel in het lichaam opgeslagen ligt is het, mijns inziens, moeilijk een verslaving kwijt te raken. Gedachten zijn namelijk heel wat makkelijker te veranderen, daar ligt weinig belemmering.

Een verslaving welke verslaving ook komt niet voort vanuit het lichaam maar is voornamelijk een mentale aangelegenheid.

Ik ben bv gaan roken, niet over de longen, omdat een vriendinnetje van me bleef zeuren om er toch aan te beginnen = een mentale beslissing

Een aantal jaren later bedacht ik mij dat het wel spannend/stoer zou zijn om eens te proberen over de longen te roken = een mentale beslissing

Vanaf dat moment bleef ik dat doen waardoor ik lichamelijk verslaaft raakte.

Na een X aantal jaren besloot ik te stoppen met roken, wat lukte, 1,5 gestopt geweest zeer naar mijn tevredenheid en zeker naar tevredenheid van mijn lichaam.

Echter op een gegeven moment besloot ik, vanwege stress en sociale omstandigheden, toch een sigaretje op te steken = een mentale beslissing

En vanaf toen rook ik weer en heb ik nog niet weer besloten te stoppen.

Een lichaam kun je gemakkelijk verslaaft maken maar ook weer even gemakkelijk laten afkicken, het gaat echter om het mentale gedeelte wat de problemen maakt of geeft.

En dan erbij ik werd niet geboren met een hunkering naar nicotine omdat mijn lichaam dat voor zijn overleving nodig had. Ik begon wel te schreeuwen wanneer het tijd voor moedersborst was.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Echter op een gegeven moment besloot ik, vanwege stress en sociale omstandigheden, toch een sigaretje op te steken = een mentale beslissing

Je beweerd al véél langer een maakbare wereld te hebben, niks nieuws. Alleen lukt het je, ondanks aanhoudende en intensieve pogingen, maar niet de wereld naar jouw hand te zetten. Het gevolg daarvan is weer dat je tegen je eigen perceptie zit aan te kijken en anderen ook bezig ziet de wereld naar hun hand te zetten.

Je visie is mij daarom niks waard, je draait maar in kringetjes rond en ziet het niet eens.

[Vagebond]

Ach Renoir het is toch wat niet waar, je blijft suggereren aan de hand van wat jij meent te zien dat ik wel of niet zie of in de gaten zou hebben, blijf lekker dromen zou ik zeggen...., dan ga ik ondertussen verder.....

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Het staat je natuurlijk vrij wat ik zeg mbt verslaving waardeloos te vinden. Ik ben echter zo vrij om op te merken dat jou visie dat het lichaam de oorzaak is van die verslaving niet klopt.

Het is aan jou om al dan niet te onderzoeken door bv voor jezelf na te gaan hoe jij verslaaft bent geraakt wat mij niet zo moeilijk lijkt te hoeven te zijn want je hoeft alleen maar terug naar waar dat roken begonnen is en de evt. reden daarvan.

Dat jij kennelijk al dan niet onderzoek laat afhangen van wie wat tegen jou zegt, ach Renoir daar doe jij jezelf alleen maar mee tekort m.i.

Met vriendelijke groetjes....

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ach Renoir het is toch wat niet waar, je blijft suggereren aan de hand van wat jij meent te zien dat ik wel of niet zie of in de gaten zou hebben, blijf lekker dromen zou ik zeggen...., dan ga ik ondertussen verder.....

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Het staat je natuurlijk vrij wat ik zeg mbt verslaving waardeloos te vinden. Ik ben echter zo vrij om op te merken dat jou visie dat het lichaam de oorzaak is van die verslaving niet klopt.

Het is aan jou om al dan niet te onderzoeken door bv voor jezelf na te gaan hoe jij verslaaft bent geraakt wat mij niet zo moeilijk lijkt te hoeven te zijn want je hoeft alleen maar terug naar waar dat roken begonnen is en de evt. reden daarvan.

Dat jij kennelijk al dan niet onderzoek laat afhangen van wie wat tegen jou zegt, ach Renoir daar doe jij jezelf alleen maar mee tekort m.i.

Met vriendelijke groetjes....

Je verhaal rammelde vanwege oppervlakkige waarneming als een klapperende deur in de ochtendwind.

Dat onderzoek dat je aanbeveelt heb ik gedaan en het is heel anders dan zoals je stelt dat ik de beslising hebt genomen. Wanneer je niet van een kern 'ik' hoeft uit te gaan omdat die er niet is krijg je heel andere dan de gebruikelijke informatie. Die verteld namelijk dat er geen verantwoordelijkheid is, dus kan er geen door je genomen beslissingen zijn. Ik moet voor jouw bekering een omgekeerde redeneertrant volgen om je duidelijk te maken dat je verhaal niet klopt en ook niet kan kloppen.

Maar ik onderneem verder geen moeite want jij weet het allemaal al... toch ?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

ik kan je verzekeren dat bewustheid niet altijd de garantie biedt dat de onrust verdwijnt en daarmee de verslaving.

Naadje, ik kan je verzekeren dat alles staat of valt bij een bepaalde bewustheid.

Verdwijnt een onrust en/of een verslaving niet dat heeft dat enkel te maken met onbewustheid.

Maar de werkzaamheid is zoals tie is.

Het lijf, de genen, het familiekarma, etc, etc is altijd ondergeschikt aan de mate van bewustheid/energietrilling.

Voor mij is dat gewoon een feit.

Het is geen oordeel of wat dan ook en als iemand onrust houdt of verslaafd blijft is dat geheel prima maar als iemand echt van een verslaving af wil dan is dat mogelijk, geen excuse is gerechtvaardigd, enkel er moet wel duidelijk boven water komen wat de oorzaak van de verslaving is en/of wat de verslaving oplevert t.o.v. het niet verslaafd zijn. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat de bewustheid om dat te onderzoeken/ervaren er niet is maar dat heeft dan niets met 'wel of niet van verslaving af kunnen raken' te maken.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Aart, een paar vragen, uit interesse.

Heb je wel eens gerookt?
Gewoon een sigaretje, shag, sigaartje of misschien wel een jointje?
Of misschien wel een heleboel over langere tijd?

En hoe zit het met boosheid bij je?
Was je een driftkikkertje?
Eentje die vooraan stond als er wat (ellende) te beleven was.

Of meer zo iemand die wel kookt van binnen,
bij wie je aan zijn neus kon zien dat ie boos was,
maar er niets van liet blijken?

Ben gewoon benieuwd of je weet waar je over spreekt (uit eigen ervaring).

Rob, het gaat er in wezen toch niet om of ik uit eigen ervaring spreek of niet, je zou wat ik zeg zelf aan onderzoek kunnen onderwerpen.

Voor mij zijn het gewoon werkzaamheden (zien hoe de dingen ontstaan en werken) die zo vanzelfsprekend zijn en als het voor 1 ding zoals bv boosheid zo werkt dan werkt het voor alles. Het is zoiets als dat je de zwaartekracht ontdekt/herkent en dan geldt dat voor een kopje, een appel, een laptop, etc, etc.

Ik ben een ervaringsdeskundige, toen mij de werkzaamheden werden vertelt was dat voor mij zo herkenbaar/logisch maar ik heb ze wel moeten ondervinden.

Ik ben een driftkikkertje geweest, ik heb dat moeten inhouden omdat het niet mocht van de opvoeders, ik heb het uit zogenaamd spiritueel oogpunt ontkent en ingehouden en heb het er weer uitgeraast en geademd en heb die hele energie/reden tot boosheid zien verdwijnen.

Rob kun jij mij zeggen wat de oorzaak van boosheid is m.a.w. er gaat iets aan vooraf waardoor boosheid ontstaat. Er moet iets specifieks aan vooraf gaan anders zo ook een ander emotie kunnen ontstaan, toch? Het zelfde geldt voor iedere verslaving, het heeft een logische oorzaak, er is iets wat de verslaving heeft veroorzaakt, het komt niet zomaar uit de lucht vallen.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik sluit niet uit dat de vertaalslag voor het lichamelijk behoeftig zijn gelegen is in de hersenen maar het ontspringt (maar dat is mijn idee) aan het lichaam. Het symptoom ziet er uit als het zin hebben in iets lekkers waar geen betekenis aan hangt. Gooi ik er een geschraapte wortel in dan blijft de lust naar iets lekkers onverminderd voortduren maar neemt het na het vinden van een waardig substituut, zoals de speen dat voor een peuter doet (en zoetigheid voor mij), tijdelijk af totdat het lichaam ondervindt dat aan de vraag niet is voldaan en weer begint te zeuren.

Voor mijn gevoel ging het roken gepaard met ontspanning na het leveren van een zekere fysieke inspanning. Steeds bleek het lichaam de aangever en de geest de vormgever. Zelfs wanneer het een chemie uitwisseling van de hersenen mocht blijken te zijn (ik heb daar nl geen verstand van) is het toch lichamelijk en niet de geestelijk.

Verder is het de vraag of het de geest is die herinnerd of alleen maar vertaald uit het geheugen dat verankerd ligt in iedere cel van het lichaam. Daar het aangenaam gevoel in het lichaam opgeslagen ligt is het, mijns inziens, moeilijk een verslaving kwijt te raken. Gedachten zijn namelijk heel wat makkelijker te veranderen, daar ligt weinig belemmering.

Voor mij is het een feit dat het lichaam een trouwe volger is van de geest/de ziel/een bepaalde bewustheid/energietrilling.

Wat niet wil zeggen dat het lichaam zijn eigen wetmatigheden heeft (dat heb ik mogen ondervinden door de kreet 'je bent niet je lichaam' te ondervinden).

Het lichaam dat niet misbruikt/geleid wordt door het denken/oude ervaringen/compensatie gedrag/onrust/etc zal van nature geen producten tot zich nemen die niet leiden tot een optimaal functioneren.

Een lichaam kent niet zoiets als aangenaam voelen (zeg je ook niet), als dat gevoel er is komt dat voort uit 'het denken/comfortzone/compensatie/etc', de beleving ligt opgeslagen in het geheugen.

Valt allemaal te onderzoeken/ondervinden mits er openheid, ruimte is tot.

Tuurlijk kan het in eerste instantie lijken dat het lichaam echt iets eist maar dat zegt enkel dat het compensatiegedrag/de gewoonte/de reden tot, sterk aanwezig is/zijn nut lijkt te hebben maar daar kun je aan voorbij gaan door te blijven 'kijken/voelen' en daardoor te zien waar iets echt vandaan komt.

De pest is dat het lichaam zo door het denken/ego/angst gemanipuleerd is dat de wonderlijke natuurlijke werking ervan behoorlijk verziekt/ondergesneeuwd kan zijn.

Schrijven op het forum, nou nou ik doe mijn best zo te zien.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Naadje, ik kan je verzekeren dat alles staat of valt bij een bepaalde bewustheid.

Verdwijnt een onrust en/of een verslaving niet dat heeft dat enkel te maken met onbewustheid.

Maar de werkzaamheid is zoals tie is.

Het lijf, de genen, het familiekarma, etc, etc is altijd ondergeschikt aan de mate van bewustheid/energietrilling.

Voor mij is dat gewoon een feit.

Het is geen oordeel of wat dan ook en als iemand onrust houdt of verslaafd blijft is dat geheel prima maar als iemand echt van een verslaving af wil dan is dat mogelijk, geen excuse is gerechtvaardigd, enkel er moet wel duidelijk boven water komen wat de oorzaak van de verslaving is en/of wat de verslaving oplevert t.o.v. het niet verslaafd zijn. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat de bewustheid om dat te onderzoeken/ervaren er niet is maar dat heeft dan niets met 'wel of niet van verslaving af kunnen raken' te maken.

Aart, het mag voor jou een feit zijn, de feiten uit de verslavingszorg spreken je tegen. Wat denk je dat er in de verslavingszorg gebeurt? Dat er niet gekeken wordt naar de oorzaken en naar wat de verslaving iemand oplevert t.o.v. het niet verslaafd zijn? Als dat de verslaving definitief zou opheffen zouden alle cliënten vrij zijn van verslaving. Maar denk wat je wilt.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

Dit is dan zijn eigen verhaaltje wat hij ervan gemaakt heeft, wat jou misschien aanspreekt.

Of het bijzonder is weet ik niet.
Er zijn gewoon mensen die dit kunnen. (zie ook het bericht wat Naadje eerder schreef in bericht 121.)
Door omstanders wordt het bijzonder gemaakt.
Voor de man zelf lijkt het mij vooral heel prettig.

Beterschap....Glans.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Ik ben een driftkikkertje geweest, ik heb dat moeten inhouden omdat het niet mocht van de opvoeders, ik heb het uit zogenaamd spiritueel oogpunt ontkent en ingehouden en heb het er weer uitgeraast en geademd en heb die hele energie/reden tot boosheid zien verdwijnen.

Rob kun jij mij zeggen wat de oorzaak van boosheid is m.a.w. er gaat iets aan vooraf waardoor boosheid ontstaat. Er moet iets specifieks aan vooraf gaan anders zo ook een ander emotie kunnen ontstaan, toch? Het zelfde geldt voor iedere verslaving, het heeft een logische oorzaak, er is iets wat de verslaving heeft veroorzaakt, het komt niet zomaar uit de lucht vallen.

Ik weet het niet Aart.
Vertel me, wat heeft jou gemaakt tot dat driftkikkertje,
wat eerst door je ouders en later door jezelf (middels spiritualiteit) is onderdrukt?
Is die drift van je dan aangeboren of heeft iets je gemaakt tot driftkikker?