The Seer and the seen ...

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sterrenstof

Men zegt weleens dat verlies kan voelen als een amputatie van een deel van jezelf.

Men zegt ook dit:

'Verlies kan een vreselijke ervaring zijn, maar ook een ware kans om te ontdekken dat je datgene wat je dacht nodig te hebben om je compleet te voelen, nooit w?rkelijk nodig had'.

Jeff Foster

[Sterrenstof]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Je constatering dat het teveel ruimte in neemt is tegelijk de creatie van je ongemak. Hoe kan iets' t.o.v. niets' teveel ruimte in nemen? Dat kan alleen omdat je met je constatering dat het ergens aan scheelt, een bevestiging zoekt voor de ogenschijnlijke werkelijkheid van je zelf-beeld. Zocht je geen bevestiging van je zelf-beeld' dan zou je niet reppen omtrent iets' wat teveel ruimte in neemt.

Beste Ben-nie

Alles neemt net zoveel ruimte in als nodig. Zocht je niet zoveel ruimte voor je gzoz-manie had dit forum niet bestaan ;)

[Sterrenstof]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Men zegt ook dit:

'Verlies kan een vreselijke ervaring zijn, maar ook een ware kans om te ontdekken dat je datgene wat je dacht nodig te hebben om je compleet te voelen, nooit w?rkelijk nodig had'.

Jeff Foster

Pup, ik kan het hartstikke met je(ff) eens zijn! Nu hopen dat het kwartje bij m'n kind valt...

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sterrenstof

Beste Ben-nie....voor je gzoz-manie..

De gzoz manie van Ben-nie!


En sorry allen betreffende mijn eerder vraag.

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Weten we nu al wat er verwerkt moet worden volgens het gedachtengoed van gedegen zelfonderzoek?

Het is het 'wat is' (als' een beschikbaarheid zonder voorwaarden) wat verwerkt moet worden merkte ik net Ben-nie's post nog is nalezend.

Het verwerken van 'wat is'... hmm.
Byron Katie heeft het over 'houden van wat is' (de vier vragen).

Gzoz doen is de overtreffende trap van Byron Katie meen ik ergens is gelezen te hebben op dit forum. Van Laurens dacht ik.
Zucht...
Verdomme, niet simpel iets van dat onvolprezen gzoz te begrijpen.
Ik laat het maar aan de paarden over.
'Denken moet je aan de paarden overlaten, die hebben er een kop voor' zei mijn pleegvader zaliger lang geleden.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

@Ben: ...Dan komen we aan het tweede deel van de zin: 'van wat is'.
Wat bedoel je in hemelsnaam met 'van wat is'....?!
Bedoel je de totaliteit van de Schepping, of juist alles wat niet geschapen is?
Bedoel je alles wat ervaren kan worden of juist alles wat niet ervaren kan worden maar er toch is?
Bedoel je verleden, heden en toekomst, die altijd en op elk moment naast elkaar bestaan?
Of bedoel je het fameuze en tot spiritueel ijkpunt verheven "NU" ?

H?wel, verwerken van wat NU is h?!
Wat is er NU? Simpel voorbeeld: Ik typ op mijn klavier en dat verwerk ik als een tekstverwerker!
Terwijl is mijn maag aan het verwerken wat ik daarstraks gegeten heb.

We moeten het zo ver niet gaan zoeken.
Dat denken toch steeds.
Waarheid ligt voor het rapen maar we stappen er zo snel overheen.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Sterrenstof

Alles neemt net zoveel ruimte in als nodig.

Vanuit je opmerking (waar ik eerder ook al op reageerde) dat het" teveel ruimte inneemt" begrijp ik juist dat je dat hinderlijk vind. Ik herken het andersom..ik vind dat "het" soms te weinig ruimte krijgt als ik even te druk ben met andere dingen. In feite geldt dan voor mij hetzelfde wat Ben aanhaalt over jouw opmerking: je hebt er een bepaald beeld/idee over hoe iets zou moeten zijn. En voldoet het daar niet aan ervaar je een bepaald ongemak. Bij mij loopt het soms gewoon zo, daarna ben ik er weer met volle aandacht bij. Maar de weerstand ertegen voelt idd als een soort van eigen gemaakt "gedoe".

[Sterrenstof]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Vanuit je opmerking (waar ik eerder ook al op reageerde) dat het" teveel ruimte inneemt" begrijp ik juist dat je dat hinderlijk vind.

Goed gezien! En ook dat ga ik dus niet uit de weg. Het is er allemaal.

Ik herken het andersom..ik vind dat "het" soms te weinig ruimte krijgt als ik even te druk ben met andere dingen. In feite geldt dan voor mij hetzelfde wat Ben aanhaalt over jouw opmerking: je hebt er een bepaald beeld/idee over hoe iets zou moeten zijn. En voldoet het daar niet aan ervaar je een bepaald ongemak. Bij mij loopt het soms gewoon zo, daarna ben ik er weer met volle aandacht bij. Maar de weerstand ertegen voelt idd als een soort van eigen gemaakt "gedoe".

Het andersom herkennen is ook prima. Of heb je een idee zoals Ben-nie, dat het anders zou moeten lopen? Mentaal gzoz?

Ulla, het leven is een paradox. Weerstand maakt deel uit van het leven.... Net doen alsof dat niet zo is, is 'gemaakt gedoe'...

Live life & love it! Of niet, dat kan ook...


Slaap lekker! (Bedtijd voor mij :) )

[Sterrenstof]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Waarheid ligt voor het rapen maar we stappen er zo snel overheen.

......
Ja!

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Sterrenstof

Nogmaals: er is niets wat ik verdring, ik neem slechts waar wat er is. Simpelweg de wens dat de werkelijkheid anders is. Ik neem dus zowel mijn wens, als dat wat zich voordoet waar.


Lieve Ulla, 'normaal' is een rekbaar begrip. Sommigen onder ons kunnen sneller 'wennen' aan veranderingen dan anderen en mee'rekken'. Ik waardeer je wens richting mij, maar in deze omstandigheid gaat het niet direct om mij, maar om een dierbare. Men zegt weleens dat verlies kan voelen als een amputatie van een deel van jezelf. Verlies is altijd persoonlijk en nooit te meten als groter of kleiner, omdat draagkracht en draaglast nu eenmaal niet gelijk verdeeld zijn in de wereld.

In deze ervaar ik het verlies van jeugd en toekomst, zoals dit door onze jongste nu ervaren wordt als zeer pijnlijk. Ik kan zijn leven waardevol vinden, maar daar gaat het niet om. Ik wens hem de ruimte toe die hij daarvoor nodig nodig heeft. Echter niet mijn wil geschiede, hoe pijnlijk dat ook voor mij voelt. En het is ook dat wat ik aanga: mijn eigen confrontatie daarmee. We gunnen onze kinderen een lang en vooral gelukkig leven en soms loopt dat 'gelukkig' (tijdelijk?) behoorlijk stuk op het in duigen vallen van 'normaal' na een ernstig ongeluk. Het zien van zelfdestructief gedrag wat dat tot gevolg heeft is pijnlijk om te aanschouwen als ouder. Misschien heb ik hiermee e.e.a. wat beter uitgelegd .... en misschien ook niet....

Ik zie je antwoord nu pas...omdat ik elders nog reageerde. Ik herken Sterre, wat je zegt over je dierbare kind en hoe pijnlijk dat is. Anders had ik niet eens gereageerd. Ik reflecteer ook dingen naar onze eigen situatie. Helaas weet ik er ook alles van. En sommige dingen zijn onomkeerbaar. En dan is "normaal: geen rekbaar begrip meer van wat ik als "normaal" heb ervaren. Die ruimte blijft dan ingenomen worden. Wat ik er ook van mag vinden...ik probeer er ook mijn weg in te vinden.

[Sterrenstof]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ik zie je antwoord nu pas...omdat ik elders nog reageerde. Ik herken Sterre, wat je zegt over je dierbare kind en hoe pijnlijk dat is. Anders had ik niet eens gereageerd. Ik reflecteer ook dingen naar onze eigen situatie. Helaas weet ik er ook alles van. En sommige dingen zijn onomkeerbaar. Die ruimte blijft dan ingenomen worden. Wat ik er ook van mag vinden...ik probeer er ook mijn weg in te vinden.

Ulla, ik draag je een warm hart toe, we reflecteren allemaal, dus no hard-feelings .... Slaap zacht lieve mede-moeder, maar vooral mede-mens...