Steeds die woorden..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Jaaa dat zie je goed , ik wil me weer "goed" voelen. Zit inderdaad nog een dingetje. Leuk om de dingetjes helder te krijgen hoor.
Ik heb een Sofie Harmonie in me. Zijn ook momentjes geweest dat ik dacht : "had ik het maar nooit gedaan". Maar dat is omdat de harmonie er niet is. Ik zie dat wel. Daardoor heb ik al heel veel in mijn leven opgeslokt met als gevolg dat er heel wat kilo's aan zitten die daar wat mee te maken zouden kunnen hebben.
Het voelde ook goed om het gesprek aan te gaan.

Als ik jouw verhaal lees zie ik inderdaad een vergelijk en wat ik zie, dat het zacht voor jou is en dat je je grens goed hebt aangegeven. Je hebt geaccepteerd tot die grens en die ging ze blijkbaar over. En dan is het ook goed om het uit te spreken.

Doordat ik nu voor het eerst écht heb uitgesproken heb ik wel iets omgezet, zo voelt dat dan. Een volgende keer doe ik het weer. Maar misschien omdat ik nu zie dat ik het overleef. - dat was de angst- .

Bedankt voor jouw verhaal!

Jij ook bedankt voor jouw verhaal Jos

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Jaaa dat zie je goed , ik wil me weer "goed" voelen. Zit inderdaad nog een dingetje. Leuk om de dingetjes helder te krijgen hoor.
Ik heb een Sofie Harmonie in me. Zijn ook momentjes geweest dat ik dacht : "had ik het maar nooit gedaan". Maar dat is omdat de harmonie er niet is. Ik zie dat wel. Daardoor heb ik al heel veel in mijn leven opgeslokt met als gevolg dat er heel wat kilo's aan zitten die daar wat mee te maken zouden kunnen hebben.
Het voelde ook goed om het gesprek aan te gaan.

Wat bedoel je met Sofie Harmonie?

Wat dat betreft met grenzen niet altijd aangeven herken het wel.
Aan de ene kant te ver laten komen, en vervolgens alsnog heel fel mijn grens aangeven.
In de situatie die ik aangaf, op mijn werk, voelt voor mij nu heel erg goed dat ik dat gedaan heb, ik reageerde direct, en liet niets meer liggen. En toch is er ook stres bij, omdat iemand anders daar moeilijk mee heeft.
Ik blijf me afvragen of ik niets over het hoofd zie.
Maar misschien is de stres omdat ik toch weer bij mijn angst kom, om voor mezelf op te komen. Iets te zwaar zijn ligt zeker in het verlengde ervan, bij mij iig is dat zo.

Mooi hoe jij bij stil staat Jos?, bij waar echt de oorzaak ligt, en ook dat jij jezelf onder ogen ziet.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Wat bedoel je met Sofie Harmonie?

Dat is degene in mij die het liefst altijd vrede, harmonie wil, voor iedereen. Dat is niet Liefde, dat is angst.

En de angst om voor mezelf op te komen is daar ook een onderdeel van.

Bijna dezelfde verhalen dus. En ook de herkenning.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Mooi hoe jij bij stil staat Jos?, bij waar echt de oorzaak ligt, en ook dat jij jezelf onder ogen ziet.

Dank je.
Ja het is fijn om er niet meer voor weg te lopen. Om de waarheid te leven.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Dat is degene in mij die het liefst altijd vrede, harmonie wil, voor iedereen. Dat is niet Liefde, dat is angst.

Altijd vrede en harmonie willen kan inderdaad angst zijn. In vrede en harmonie ZIJN (met jezelf) is Liefde.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Altijd vrede en harmonie willen kan inderdaad angst zijn. In vrede en harmonie ZIJN (met jezelf) is Liefde.

Ik ken ze beide en het verschil is groot.
Angst voor conflicten.

En als ik het schrijf komt er wel in me op of de momenten van angst wellicht groter zijn dan de momenten van Zijn.
Want ik weet dat als ik in het Zijn ben soms kan denken: "ja dit is wat ik wil", dit voelt lekker. En dan is er eigenlijk al weer dualiteit.

Leuk hoe het werkt . Maar goed, ben 't me bewust.

De momenten van Zijn gaan eigenlijk ongemerkt voorbij. Dan kan ik er op terugkijken als momenten in de flow, één met alles. Dat uit zich in zo'n warm gevoel in mijn buik.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Ik ken ze beide en het verschil is groot.
Angst voor conflicten.

In hoeverre heb jij je angst onderzocht?

[Nadje]

Shit, de therapeut in mij weer, zal Mihaela zeggen.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Shit, de therapeut in mij weer, zal Mihaela zeggen.

Ja, kappen Nadje!

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Shit, de therapeut in mij weer, zal Mihaela zeggen.

'


Hoef ik niets te zeggen, Nadje ziet het zelf ..

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

Ja, kappen Nadje!

Nee. Iedere vraag stel je uiteindelijk aan jezelf. Shit, heb ik toch een vraag bedacht voor de guru. Nah...eigenlijk niet, maar.....

Wat ik bedoel te zeggen is, hoe weet je of je definitief hebt afgerekend met angst? Dat weet je alleen hier en nu, in dit moment, toch? Er is nu geen angst, maar hoe is dat onder andere omstandigheden? Ik weet wel dat er niks is om bang voor te zijn, maar daarmee is niet gezegd dat er zich nooit geen angstige momenten meer zullen voor doen. Toch?

Hoe kijk jij daar tegen aan?