Schrijven op het forum.

[Mara]

Ik ga mezelf opleggen een poosje mijn mond te houden.
Tot ik een onderwerp heb waarvan ik vind dat het de moeite waard is om een stukje over te schrijven zeg ik niets meer.

De zotten mogen hier zeveren en de wijzen filosoferen.
De zon beschijnt hen allemaal zonder te oordelen.

[Naadje]

Allemaal goed en wel Mara, maar misschien heb ik wel helemaal geen zin meer om een boekje van Alva No? te lezen, of Godbeter't van welke andere fantastische filosoof. Ik heb er genoeg gelezen. Als je de essentie te pakken hebt, heb je ze allemaal gelezen.

En ieder vertelt daarbij zijn eigen diepzinnige verhaal. Boekenkennis is geleende kennis. Het is prachtig om hier de erudiete heer uit te hangen, maar als je erin het leven van alledag een zooitje van maakt, wat koop je daar dan voor? Over ijdeltuiterij gesproken.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Ik ga mezelf opleggen een poosje mijn mond te houden.
Tot ik een onderwerp heb waarvan ik vind dat het de moeite waard is om een stukje over te schrijven zeg ik niets meer.

De zotten mogen hier zeveren en de wijzen filosoferen.
De zon beschijnt hen allemaal zonder te oordelen.

Mara als je een beetje handig bent in filostofferen dan heb ik hier nog een stoel staan die opnieuw gefilostoffeerd moet worden.

Ik ben bang dat je jezelf teveel waard vind om niet over jezelf te schrijven.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Tot ik een onderwerp heb waarvan ik vind dat het de moeite waard is ....

Alles is de moeite waard, maar je moet het wel willen zien.

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

De zotten mogen hier zeveren en de wijzen filosoferen.

De wijze filosofen zeveren als zotten. Mijn stelling van de dag! Roept u maar!

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Wel, Looro... vertel jij eens iets over Tolstoj... Maar dat zal hier dan wel op en andere afdeling moeten... "boeken" of zoiets.

Een balletje opslaan bedoel je ?
Ik las meest in het werk na 1882 (Mijn Biecht) en de verslagen over zijn pedagogische projecten. (voor info zie : http://www.kohnstamm.info/dolphkohns...s-pedagoog.htm )

Tolstoj en Schopenhauer kregen mijn volle interesse toen ik in de levensloop van Wittgenstein zo'n letterlijke navolging herkende en het achterliggende 'waarom', daarvan wou begrijpen.
Wat je hier ergens omschrijft als vitale depressie is wat voor deze auteurs de laatste vraag is geworden naar de zin van het leven (De Dood van Ivan Illitsj).
Niet het stellen van de vraag was op zich van belang (alle drie hebben het einde van de filosofie beleden) maar de beleving ervan zochten in de anonimiteit van een eigen leven.
Mooi aan het filmpje is de trotse houding van Tolstoj, de rechte rug die hij zich toegemeten heeft tot op zijn oude dag. Anders dan het hedonisme van Nietzsche zochten zij een levenszin in de schoonheid en wat zij het religieuze noemden.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

... Tot ik een onderwerp heb waarvan ik vind dat het de moeite waard is om een stukje over te schrijven zeg ik niets meer.

Wat een nobel doel ! In de tijd van het Remonforum legde ik mij vanaf het eerste schrijven een quota op door maximuum 300 reacties in drie maand te plaatsen en dan drie maand niets te plaatsen. Van die 300 reacties had ik vervolgens de verwachting om in de diepte, kennis te ervaren over een bepaald onderwerp dat de moeite is er iets over te weten.
Voor mij was dat onderwerp 'bestaat er zoiets als een religieuze geest?' Met net geen 300 reacties kon ik mijn besluit afronden dat er in de diepe slaap een aansluiting is met 'de context' die religieus van aard is; religieus in de zin van het nakomen van een verplichting.
Ik slaap uit een plicht om in de context, de onkenbare omgeving onder te gaan. Die context is meer dan ik en mijn wereld, is meer dan bewustzijn en is anders dan dat ik er iets kan van weten.
Ik zou iets willen schrijven over bewustzijn en waarneming en hoe dat iets doet met mijzelf en de wereld. Maar ik kan het niet vatten.
Het is zoiets als tekenen op een blad papier en tegelijkertijd de tekening worden. Dat worden is de religieuze ervaring, de plicht om te bestaan in de regels van het tekenen. Het verschuiven van de tweede naar de derde dimensie en het ophouden van die verschuiving is zeer merkwaardig voor de waarneming en hoe wij die waarneming als bewustzijn ervaren.
Slapen is als de verschuivingen maken over het blad papier. Alhoewel dit verschuiven een tekening meebrengt, staat de beweging echter geheel los van dit resultaat. Elke beweging heeft ontelbare mogelijke resultaten maar toch zijn alleen deze relevant in functie van de tekening.
Op die wijze werken waarneming en bewustzijn denk ik, aan wie ik ben in deze wereld.

Onderschat de context niet terwijl je wacht en niets meer zegt.

Looro

[Mara]

Euh....
De beelden die je gebruikt zijn niet zomaar te doorgronden, dat begrijp je wel hoop ik.
Je vat wat jou misschien al een leven lang bezighoudt in die beelden.
Je zult wel wijs genoeg zijn om in te zien dat communicatie over jouw metaforen met iemand anders - ik in dit geval - niet zo eenvoudig is.
Daarom probeer ikzelf poëtische beelden en metaforen tot een minimum te beperken.

Ik verbaas mij voortdurend over mijn bestaan - tenzij ik achter de vrouwen aanzit, dan verbaas ik mij over die vrouwen - en alles wat ik in mezelf aantref.
Het eindigen van het bekende in de diepe slaap kan je de beperktheid van je ego en zijn arrogantie laten zien. Je wordt zo, in een fractie van een seconde, tot niets herleid. En er is niemand die dat doet: het gebeurt gewoon!

Maar spreken over "het leven" is als spreken over "het denken".
Waar is "het leven"? Ik ken alleen 'mijn leven' zoals ik dat beleef in relatie met alles en allen wat daarin verschijnt of die daarin verschijnen. Ik en "het leven" zijn geen twee verschillenden dingen. Ik ben mijn leven zoals ik ook mijn denken ben.

[Looro]

Mara, om te doorgronden en betekenis te vinden moet jij toch ook be-tekenen, erop tekenen, op je ego tekenen. Maar ik weet het onderhand ook wel dat alleen een ascese tot verstandhouding kan leiden. Ja, een verstandhouding en geen onthouding.
Ik schrijf mij naar jou toe zoals jij bezig bent jezelf uit te schrijven naar anderen, uit begrip om begrip te vinden. Die beelden en die poëzie zijn mijn manier van hechten en plaatsmaken. Ze zijn het geluid van mijn geestenvanger. Ik snor maar wat in de rondte rond je hoofd. Mep me dus niet meteen naar de diepten van mijn onvermogen.

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Maar spreken over "het leven" is als spreken over "het denken".

Stel dat het zo is, dat denken en leven in dezelfde orde voorkomen. Dan zou het leven een virtueel midden zijn waarop de levensvormen zich voeden met indrukken en impulsen die elk in hun eigen aard de gedachte vormen van een bestaan.
Het merkwaardige aan denken is dat het tot een paradox leidt waarin het gedachte in zijn tegendeel kan gedacht worden. Diezelfde paradox vinden wij in het leven terug waar het levende de dood opdoet.

Ik verbaas mij met jou over dit bestaan, over die projectie die ik maak als mijzelf in een wereld die altijd aan de gang is. Ik verbaas mij over het bewustzijn dat als een schakelaar het bekende oplicht tot herkende. Ik verbaas mij over mijn waarneming die in haar indruk en aanraking een gebied bereikt waarin ik mij vermeng tot een ik en het werkelijke.
Ik verbaas mij zozeer dat ik kijken ben geworden in het ademen van de werkelijkheid.

Looro

[Aart]

[IMG] http://www.gemeente-rijssen-holten.n...ie-300x284.jpg [/IMG]

[Mara]

Grappig hoor....Het zottenforum.
Misschien nog goeie reclame ook.
Maar ik wil er wel op wijzen dat als mensen op het internet op zoek zijn naar een filosofisch gericht forum, en ze komen op het zelfkennisforum uit en ze lezen daar uitspraken zoals: "Denken is voor de dommen.", ze waarschijnlijk niet geneigd zullen zijn om te registreren. Ge riskeert zelfs dat ge uw forum met zulke uitspraken onsterfelijk belachelijk maakt voor buitenstaanders.

Maar dit gezegd zijnde:
Mijn oprechte excuses. Ik gooi de handdoek in de ring.
Ook al reageer ik op dingen die geschreven worden, ik wil in wezen de mens achter het geschrevene geen pijn doen.
Maar het is helaas niet te vermijden.
Daarom reageer ik niet meer.
Mensen, ook ikzelf, kunnen vanuit een (misleide) oprechtheid de raarste ideeën neerpennen en ik ga dat zo laten en daar geen kritiek meer op geven.
Vind ik echt dat ik iets kan schrijven dat misschien het lezen waard is zal ik het zeker doen... maar ik vrees dat het een monoloog wordt.
Ik wil niet meer op de mensen hun tenen trappen.

Nogmaals, mijn excuses aan iedereen hier.