Schrijven op het forum.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik zie er hier zo velen die in een kramp schieten en menen zich te moeten verdedigen tegen de behulpzaamheid van anderen om het (voor deze ene keer ook eens) vanuit een ander perspectief te zien.

Ik zal je hier nu in alle eerlijkheid op reageren.
Iemand die dat doel voor ogen heeft zal een ego nooit teveel provoceren.
Zo iemand zal met veel voorzichtigheid het ego uit z'n tent proberen trekken.
Héél voorzichtig.

Want anders schiet het met zekerheid weer flóép in de 'fabrieksinstellingenstand.'
En als dat eenmaal gebeurt is dan krijg je 't er nog maar héél moeilijk uit.

Logisch toch?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Ik zal je hier nu in alle eerlijkheid op reageren.
Iemand die dat doel voor ogen heeft zal een ego nooit teveel provoceren.
Zo iemand zal met veel voorzichtigheid het ego uit z'n tent proberen trekken.
Héél voorzichtig.

Want anders schiet het met zekerheid weer flóép in de 'fabrieksinstellingenstand.'
En als dat eenmaal gebeurt is dan krijg je 't er nog maar héél moeilijk uit.

Logisch toch?

Je hebt verschillende wijzen van er tegen aankijken. Wanneer het ego zich terug trekt en afzijdig houd bereik je ook niks.

Je kunt het ook anders zien.
Wanneer de belangrijkste vraag niet word gesteld (weten 'wat' je bent) is en blijft het sowieso stoethaspelen.

Weten wat je bent impliceert weten wat je niet bent en dat is dat ego. Dan is het ego helemaal geen item meer. Het is niet te provoceren, het hoeft niet omzichtig benaderd te worden of anderszins nog te worden ontzien.

Zolang dat niet het geval is kun je om z'n nukken te leren kennen het ego juist wel gaan provoceren, je leert dan inzien hoe kwetsbaar je bent door van je ego afhankelijk te zijn, hoe je emotioneel alle kanten wordt op geslingerd.

De aanpak staat of valt een beetje met de vraag of je bereid bent je ego te onderzoeken op houdbaarheid, iemand die er heilig in wenst te blijven geloven frustreer je er alleen maar mee inderdaad.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Het verwordt zo gemakkelijk tot een roddelclubje.
Uiteindelijk wordt iemand het beu en stopt er mee. Dat heet 'forum-moeheid'.
De drijfveer om te blijven schrijven, ondanks alles, is meestal eenzaamheid.
Dat weet ik maar al te goed. En dan ben je bereid om er veel bij te nemen.
Maar als men je daadwerkelijk begint te pesten is het onhoudbaar. Ik heb dat nu eens aan den lijve ondervonden. Zeer leerzaam en ik heb ervoor gekozen het canaille en het schoelje achter me te laten. Terug vechten haalt je spirituele niveau ontzettend naar beneden.
Ik probeer een uitlaatklep te creëren voor mijn communicatie- en schrijfdrift door een blog te maken... Maar dan ben je al gauw de eenzame die roept in de woestijn.

Niks is onhoudbaar Mara, is mijn mening hoor, het is alleen maar onhoudbaar wanneer jij het onhoudbaar maakt. Je kunt zeggen dat eenzaamheid je in een situatie houdt maar je kunt ook zien dat je in zo'n situatie blijft zitten omdat er weinig zelfwaarde in je is. De zgn treiteraars spiegelen alleen maar je eigen gevoel naar jezelf. En dus zit je voortdurend tegen je eigen gezicht aan te gapen wanneer je naar die personen kijkt. Het kan alleen zo zijn dat je niet in de gaten hebt dat je in je eigen gezicht staat te gapen. Mijn mening en ervaring is dat je juist zou moeten blijven op het moment dat het onhoudbaar lijkt te worden. De hoop is dat het uiteindelijk de weg naar vrijheid zou kunnen betekenen en dat je dus uiteindelijk weg kunt gaan vanuit vrijheid

Ook niks mis met weggaan vanuit onvrijheid hoor, dat is ook een keuze die men kan maken in vrijheid. De ervaring leert dat iets hoe dan ook wel weer ergens op je pad terug zal komen tot je ziet dat je het zelf bent.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Weten wat je bent impliceert weten wat je niet bent en dat is dat ego. Dan is het ego helemaal geen item meer. Het is niet te provoceren, het hoeft niet omzichtig benaderd te worden of anderszins nog te worden ontzien.

Zolang dat niet het geval is kun je om z'n nukken te leren kennen het ego juist wel provoceren, je leert dan inzien hoe kwetsbaar je bent door van je ego afhankelijk te zijn, hoe je emotioneel alle kanten wordt op geslingerd.

Ah, O.K. NU ben ik het voor de eerste keer eens met je eens.

Dat betekent dus stoppen met denken over wat tegen je gezegd werd/wordt.
En over je karakter hoef je je ook niet meer druk te maken.

Maar dat betekent m.i. wel dat vrijwel iedereen, iedereen de rug toekeert.
En dat kan m.i. nooit de bedoeling zijn van een 'ontwaakte mensenwereld.'

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Ah, O.K. NU ben ik het voor de eerste keer eens met je eens.

Dat betekent dus stoppen met denken over wat tegen je gezegd werd/wordt.
En over je karakter hoef je je ook niet meer druk te maken.

Maar dat betekent m.i. wel dat vrijwel iedereen, iedereen de rug toekeert.
En dat kan m.i. nooit de bedoeling zijn van een 'ontwaakte mensenwereld.'

Niet te vroeg juichen Blikje.

Stoppen met denken is onzin, het is een autonoom proces, dat in z'n essentie niks met jou te maken heeft. Gedachten bezoeken je en als je ze niet oppakt verdwijnen ze weer. Stoppen is dwang en dwang werkt niet.

Je karakter en geaardheid en heeft (eveneens) niks te maken met wat je bent maar ze bepalen wel je gedrag waarop je beoordeeld wordt en dat bepaald weer hoe je in het leven staat. Een factor om rekening mee te houden.

Nee natuurlijk niet. We lopen in elkaar over, wat ik ben houd niet op bij mij.

[Mara]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Niks is onhoudbaar Mara, is mijn mening hoor, het is alleen maar onhoudbaar wanneer jij het onhoudbaar maakt. Je kunt zeggen dat eenzaamheid je in een situatie houdt maar je kunt ook zien dat je in zo'n situatie blijft zitten omdat er weinig zelfwaarde in je is. De zgn treiteraars spiegelen alleen maar je eigen gevoel naar jezelf. En dus zit je voortdurend tegen je eigen gezicht aan te gapen wanneer je naar die personen kijkt. Het kan alleen zo zijn dat je niet in de gaten hebt dat je in je eigen gezicht staat te gapen. Mijn mening en ervaring is dat je juist zou moeten blijven op het moment dat het onhoudbaar lijkt te worden. De hoop is dat het uiteindelijk de weg naar vrijheid zou kunnen betekenen en dat je dus uiteindelijk weg kunt gaan vanuit vrijheid

Ook niks mis met weggaan vanuit onvrijheid hoor, dat is ook een keuze die men kan maken in vrijheid. De ervaring leert dat iets hoe dan ook wel weer ergens op je pad terug zal komen tot je ziet dat je het zelf bent.

Ik denk niet dat dat mijn probleem is... ik ben daar gewoon weggegaan omdat de sfeer, waarin men dergelijke kinderachtigheden uitsteekt, ver beneden mijn waardigheid is!

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Ik denk niet dat dat mijn probleem is... ik ben daar gewoon weggegaan omdat de sfeer, waarin men dergelijke kinderachtigheden uitsteekt, ver beneden mijn waardigheid is!

Oh.....ik mag hopen dat dat laatste een grapje is. Zo niet dan heb ik nog wel een paar klappen in huis. Laat het me even weten wil je? Dan ga ik er vast voor klaar staan, hahahahaha

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Ik denk niet dat dat mijn probleem is... ik ben daar gewoon weggegaan omdat de sfeer, waarin men dergelijke kinderachtigheden uitsteekt, ver beneden mijn waardigheid is!

Dan zou je dat stukje dat AO heeft geschreven over het forumgebeuren eens moeten lezen!

[Mara]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Dan zou je dat stukje dat AO heeft geschreven over het forumgebeuren eens moeten lezen!

Wel... voor de dag ermee! Jij alleraardigst... euh... niemendalletje. Waar staat het?
Maar kan het wel? Gaat bromsnorreke mij weer geen kloot aftrekken?
(dan heb ik er geen meer!)

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Mij best als dat u oplucht danwel vreugde schenkt.

Met de dame in kwestie hebben wij hier een onverkwikkelijk geschiedenis. Er zijn twee draadjes met beschouwingen over haar boek verwijderd omdat deze haar niet aanstonden en als pressiemiddel om ze verwijderd te krijgen heeft zij privacy gevoelige informatie van mij en die van forumleden hier en elders gepubliceerd.

Zij kan met het schrijven van een boek onder haar werkelijke naam worden beschouwd als een bekend persoon die de publiciteit zoekt, echter de deelnemers hier hebben bewust gekozen voor een pseudoniem omdat ze hun naam niet in de publiciteit willen zien. Niettemin heeft zij bij negatieve publiciteit bij herhaling gesommeerd haar naam te verwijderen.

Het voert echter te ver, nu de dame in kwestie aangeeft dat de naam gevoerd kan worden bij positieve publiciteit maar weer niet bij negatieve, van de moderatie te vragen daarop toe te zien. Het schrijven van de naam van deze dame, althans voluit geschreven, is om praktische redenen niet langer toegestaan en dus geen kwestie van censuur.

De naam van AO voluit geschreven is nu tot privacy gevoelige informatie geworden zoals indertijd ook uw foto onherkenbaar gemaakt is. Beter nog komt zij hier helemaal niet meer in de publiciteit om incidenten uit te sluiten.

Een simpele boekbespreking, die een schrijver niet aanstaat kan nooit reden zijn, dat je je genoodzaakt voelt om alles te verwijderen. Ik vroeg er ook al na, maar kreeg geen antwoord. N.a.v. mijn bericht heeft Anja mij haar kant van het verhaal verteld. En die wijkt nogal af van wat hier verteld word. Het is wel prettig als beiden bij de waarheid blijven.