Is er leven na de dood?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Ik quote mezelf nog is, omdat ik net dit las:

"Die paar seconden nadat je wakker wordt ?s morgens: het is stil, het voelt ok?, er is nog geen gedachte, nog geen enkel ik-idee, en toch ben je er, toch is er iets. Er is onmiskenbaar aanwezigheid, gewaarzijn. Het wordt op een gegeven moment duidelijk dat alles wat denken of voelen is, slechts één groot spel is, het zijn bewegingen in bewustzijn, in die ruimte, in dat niets. Het is inhoud van bewustzijn. Maar bewustzijn was er al voordat er een gedachte in opkwam en het is er ook nog als de gedachte weer is verdwenen. Bewustzijn gaat vooraf aan het denken, en eraan voorbij. Het is de enige constante factor."

Uittreksel van: Erik van Zuydam. 'De ontdekking van het Nu, uit hoofdstuk 'De tragiek van het zoeken' iBooks.

mooi.

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Een vraag, waarom, als het dan toch zou draaien om het direct weten, wat de dieren via hun instinct wel hebben, waarom moesten wij dan mens worden en waarom zijn we dan geen dieren gebleven?

mmja, interessante vraag die de focus van het topic wel verlegt van het leven na de dood naar het waarom we mens geworden zijn en waarom we een intellect ontwikkeld hebben wat ons onderscheidt van de dieren.

Nieuw topic onderwerp:
"Wat is de zin van het menselijk intellect? Waarom is het ontstaan, hoe is het gegroeid?"

Staat het antwoord op die vraag niet in de bijbel trouwens?
Looro is de bijbelkenner van dit forum maar doet niet meer mee. Rest enkel Theo nog waarvan we een antwoord kunnen verwachten. Het boek dat hij zou schrijven vanuit zijn weten hoeft niet geschreven te worden want het bestaat al schreef hij is ergens.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Een vraag, waarom, als het dan toch zou draaien om het direct weten, wat de dieren via hun instinct wel hebben, waarom moesten wij dan mens worden en waarom zijn we dan geen dieren gebleven?

Niemand moest wat. Er is geen plan. De gedachte doet zich voor dat je een mens bent. Jij bent er en kent die gedachte. That's it.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Niemand moest wat. Er is geen plan. De gedachte doet zich voor dat je een mens bent. Jij bent er en kent die gedachte. That's it.

Het idee dat er geen plan is, is ook maar weer een gedachte.
Het enige wat je kan zeggen is dat je het niet weet.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Het idee dat er geen plan is, is ook maar weer een gedachte.
Het enige wat je kan zeggen is dat je het niet weet.

Maar je kan wel dánken te weten natuurlijk; je kan zelfs heel erg zeker zijn dat het eigen denken de enige echte waarheid verkondigt... Zo zal iemand wiens denken "vertelt" dat er geen plan is, alles proberen plaatsen binnen dát kader, waardoor het idee zichzelf bevestigt. Iemand wiens denken daarentegen vertrekt van de veronderstelling dat er wél een plan is, probeert alles wat zich voordoet daarin te kaderen. En zo bevestigt ieder voor zich de eigen gedachten/overtuigingen. Tot er iets gebeurt wat de aangenomen ideeën doet wankelen natuurlijk, of deze zelfs compleet onderuit haalt... Wat op zich een goede zaak is omdat het de starheid (= vasthouden aan bepaalde gedachten) versoepelt, waardoor het bewustzijn vrijer door het denken kan stromen. Ik ben dan ook een grote fan van paradoxen (zoals bijvoorbeeld : "er liggen geen specifieke plannen ten grondslag aan het plan van God") omdat de dualiteit er als het ware door opgeheven wordt...

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Maar je kan wel dánken te weten natuurlijk; je kan zelfs heel erg zeker zijn dat het eigen denken de enige echte waarheid verkondigt... Zo zal iemand wiens denken "vertelt" dat er geen plan is, alles proberen plaatsen binnen dát kader, waardoor het idee zichzelf bevestigt. Iemand wiens denken daarentegen vertrekt van de veronderstelling dat er wél een plan is, probeert alles wat zich voordoet daarin te kaderen. En zo bevestigt ieder voor zich de eigen gedachten/overtuigingen. Tot er iets gebeurt wat de aangenomen ideeën doet wankelen natuurlijk, of deze zelfs compleet onderuit haalt... Wat op zich een goede zaak is omdat het de starheid (= vasthouden aan bepaalde gedachten) versoepelt, waardoor het bewustzijn vrijer door het denken kan stromen. Ik ben dan ook een grote fan van paradoxen (zoals bijvoorbeeld : "er liggen geen specifieke plannen ten grondslag aan het plan van God") omdat de dualiteit er als het ware door opgeheven wordt...

Of: het leven heeft geen zin behalve de zin die jij eraan geeft. Laat Laurens het maar niet horen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Niemand moest wat. Er is geen plan. De gedachte doet zich voor dat je een mens bent. Jij bent er en kent die gedachte. That's it.

Ik kan denken alsof ik er niet was en/of ben en de evolutie is er. Ten andere zoals ik weet zonder dat iemand mij het zegt en zonder dat ik er over moet nadenken dat het pijn doet als een steen op mijn teen valt; zo zie ik ook die evolutie en zo weet ik ook dat die evolutie verder gaat.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Het idee dat er geen plan is, is ook maar weer een gedachte.
Het enige wat je kan zeggen is dat je het niet weet.

Dat klinkt al beter al hoewel je wel doof en blind moet zijn om het niet te zien...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Maar je kan wel dánken te weten natuurlijk; je kan zelfs heel erg zeker zijn dat het eigen denken de enige echte waarheid verkondigt... Zo zal iemand wiens denken "vertelt" dat er geen plan is, alles proberen plaatsen binnen dát kader, waardoor het idee zichzelf bevestigt. Iemand wiens denken daarentegen vertrekt van de veronderstelling dat er wél een plan is, probeert alles wat zich voordoet daarin te kaderen. En zo bevestigt ieder voor zich de eigen gedachten/overtuigingen. Tot er iets gebeurt wat de aangenomen ideeën doet wankelen natuurlijk, of deze zelfs compleet onderuit haalt... Wat op zich een goede zaak is omdat het de starheid (= vasthouden aan bepaalde gedachten) versoepelt, waardoor het bewustzijn vrijer door het denken kan stromen. Ik ben dan ook een grote fan van paradoxen (zoals bijvoorbeeld : "er liggen geen specifieke plannen ten grondslag aan het plan van God") omdat de dualiteit er als het ware door opgeheven wordt...

Inderdaad zoals voor mij het juist hetzelfde is om te zeggen ik geloof of ik geloof niet dat God bestaat; want als je begint na de kijken wat de mensen met die woorden willen zeggen dat zijn het dikwijls diegene die zeggen dat ze niet in God geloven die beter bekend zijn met het zijn, dat ik God noem, dan zij die bij hoog en bij laag beweren dat God voor hen bestaat en eerder geloven in de ene of ander sprookjesfiguur of marionet, die niets vandoen heeft met het echte zijn.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Maar je kan wel dánken te weten natuurlijk; je kan zelfs heel erg zeker zijn dat het eigen denken de enige echte waarheid verkondigt... Zo zal iemand wiens denken "vertelt" dat er geen plan is, alles proberen plaatsen binnen dát kader, waardoor het idee zichzelf bevestigt. Iemand wiens denken daarentegen vertrekt van de veronderstelling dat er wél een plan is, probeert alles wat zich voordoet daarin te kaderen. En zo bevestigt ieder voor zich de eigen gedachten/overtuigingen. Tot er iets gebeurt wat de aangenomen ideeën doet wankelen natuurlijk, of deze zelfs compleet onderuit haalt... Wat op zich een goede zaak is omdat het de starheid (= vasthouden aan bepaalde gedachten) versoepelt, waardoor het bewustzijn vrijer door het denken kan stromen. Ik ben dan ook een grote fan van paradoxen (zoals bijvoorbeeld : "er liggen geen specifieke plannen ten grondslag aan het plan van God") omdat de dualiteit er als het ware door opgeheven wordt...

Op het moment dat je de doener/willer loslaat is het van geen enkel belang meer of er wel/geen plan ten grondslag ligt. Er is een diepgevoeld besef in ons mogelijk die beseft dat iedere actie in zowel de geziene als de ongeziene wereld precies goed is zoals die is.

Je beweegt je dan a.h.w. zoals een surfer op de golf surft. Dit is het!
Zodra je iets anders wilt dan wat de golf wil lazer je van de golf af.

De doener/willer huist uiteraard in je denken.

Zo kan je natuurlijk best een uur gaan nadenken of er een plan aan ten grondslag ligt. Of geen plan zoals Maria beweert. Maar dat is net als dat de surfer gaat denken of er een plan achter het surfen zit. Het enige wat telt is dat je surft. Niet de plannen er achter.