intuïtieve intelligentie

Kweetniet · 24 December 2016, 09:35

God is niet Shiva of Vishnu of Brahma, noch de zon of de maan noch de wind, vuur of water. God is die vormloze subjectiviteit, zuivere potentiële kracht, het oneindige universele Bewustzijn dat alleen bestaat, zelfs nadat de kosmos is opgelost. Alleen binnen dit zuivere, oneindige Bewustzijn, de potentiële volledigheid, is de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid opgekomen, enkel als een reflectie van die potentiële kracht, enkel als een objectieve uitdrukking van die zuivere subjectiviteit.

De zintuiglijk waarneembare geobjectiveerde werkelijkheid van deze zuivere subjectiviteit verschijnt en functioneert in onze buitenwereld, dat wil zeggen bewustzijn in waaktoestand, net zoals objecten met en zonder het vermogen tot voelen lijken te bestaan en functioneren in de binnenwereld, dat wil zeggen bewustzijn in de droomstaat. In geen van beide situaties vinden er gebeurtenissen plaats. Bewustzijn is het materiaal en het substraat van beide geobjectiveerde werkelijkheden - de droomwereld en de schijnbaar 'echte' wereld. Beide zijn geobjectiveerde zintuiglijk waarneembare verschijnselen in Bewustzijn, zodra Bewustzijn in beweging is.

Het aanbidden van een God buiten jezelf wordt alleen voorgeschreven aan diegenen van wie de psyche onvoldoende gezuiverd is en van wie de intuïtieve intelligentie daartoe nog niet volledig ontwaakt is. Een dergelijke aanbidding van een door henzelf geschapen mentaal object kan de aanbidders een bepaalde mate van bevrediging en geestelijke rust geven, maar als het erom gaat onze eigen aard te ervaren, is het een vergeefse aangelegenheid.

De God aan wie het besteed is om aanbeden te worden door zeer ontwikkelde geesten, is er een op wie de totale zintuiglijk waarneembare schepping, als gelijk aan zijn eigen wezen, steunt.

Een God voorbij aan alle denkbeelden, oneindig en tijdloos... Een God die net als de smaak in het voedsel in elk voelend wezen aanwezig is en daarom niet hoeft te zoeken... Een God die niet kan worden begrepen, omdat Hij de geest en de vijf zintuigen waar mee kennis wordt vergaard overstijgt.

Universeel Bewustzijn moet worden aanbeden door het eigen persoonlijke bewustzijn, maar niet door het bloemen aan te bieden of voedsel of sandelhoutolie, noch door wierook aan te steken of met lampjes te zwaaien. Het zou moeten worden aanbeden zonder enige inspanning, alleen maar door zelfrealisatie, door de hoogste vorm van meditatie in het ononderbroken innerlijk gewaarzijn van de tegenwoordigheid die in ons huist. Deze vorm van aanbidding behoeft geen enkele inspanning, omdat er niets verkregen moet worden wat men niet heeft.

Aanbidding van het universele Bewustzijn bestaat uit het met heel je hart aanvaarden van wat er ook maar op je pad komt, waar je niet naar gezocht hebt en waar je niet om gevraagd hebt - alle fysieke genoegens en lijden. Het bestaat uit het aanvaarden van alle fysieke activiteiten die er ook maar met behulp van dit psychosomatische organisme plaatsvinden. Het Zelf zou moeten worden aanbeden met alle plezierigheden die zonder inspanning spontaan plaatsvinden, of er op die pleziertjes nu straf staat of dat ze verboden zijn door de heilige geschriften, en of ze nu als gewenst of ongewenst worden beschouwd dan wel gepast of ongepast. Het Zelf zou aanbeden moeten worden met alle ervaringen die door de samenloop van tijd, omstandigheid en omgeving op komen, of die nu mooi en plezierig of lelijk en onprettig zijn. Ervaringen zouden aanvaard moeten worden in een staat van gelijkmoedigheid, net zoals de openheid van ruimte, met een volkomen stille naar de innerlijke oneindigheid gerichte geest. Acties vinden in de buitenwereld plaats zonder wil, zonder begeerte of verwerping. Alles wordt als onbetrokken getuige waargenomen zonder afwijzing, zonder oordeel.

katerie · 24 December 2016, 10:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

Het aanbidden van een God buiten jezelf wordt alleen voorgeschreven aan diegenen van wie de psyche onvoldoende gezuiverd is en van wie de intuïtieve intelligentie daartoe nog niet volledig ontwaakt is. Een dergelijke aanbidding van een door henzelf geschapen mentaal object kan de aanbidders een bepaalde mate van bevrediging en geestelijke rust geven, maar als het erom gaat onze eigen aard te ervaren, is het een vergeefse aangelegenheid.

Die ga ik in de kerk van mijn oh zo Christelijke dorp ophangen! Spreekt de pastoor weer een maand niet meer tegen me.

Merci om je gedegen wijsheid te delen! WiNk.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

Aanbidding van het universele Bewustzijn bestaat uit het met heel je hart aanvaarden van wat er ook maar op je pad komt, waar je niet naar gezocht hebt en waar je niet om gevraagd hebt - alle fysieke genoegens en lijden. Het bestaat uit het aanvaarden van alle fysieke activiteiten die er ook maar met behulp van dit psychosomatische organisme plaatsvinden.

En deze hang ik boven mijn bed.

Kweetniet · 24 December 2016, 10:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

En deze hang ik boven mijn bed.

Wat er feitelijk is die quote staat is niet-doen. Het mooie van zelfkennis is dat het geen enkele inspanning vraagt, zelfs geen intelligentie. Echter, voor de ik-mens is het doen van geen enkele inspanning een enorme inspanning.

Dat wat we Waarheid noemen is al aanwezig in iedereen. Des te meer het intellectuele brein zoekt, des te minder er gevonden wordt. We kunnen dan ook stellen dat zeer intelligente mensen uit moeten kijken voor hun intellect. Konden ze hun slimheid maar opgeven, dat zou nog eens slim zijn!

habbuthabnot · 24 December 2016, 10:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

God is niet Shiva of Vishnu of Brahma, noch de zon of de maan noch de wind, vuur of water. God is die vormloze subjectiviteit, zuivere potentiële kracht, het oneindige universele Bewustzijn dat alleen bestaat, zelfs nadat de kosmos is opgelost.

Mooi.

Kleine correctie/aanvulling op het bovenstaande:

Shankara zegt:

"Brahman is neither consciousness nor ignorance".

"Satyam, Jnanam, Anantam Brahman".

De aard van water bestaat uit natheid, koelte en verfrissing, echter natheid , koelte en verfrissing zijn geen water.
Zo is het ook met Brahman.
Zijn aard is Kennis, Bewustzijn en Gelukzaligheid maar Hij is geen van deze dingen!

Kweetniet · 24 December 2016, 10:57

Dank voor de aanvulling, Hab. Brahma is voor mij een nog moeilijk 'begrip?.
Volgens de hindoe?stische leer is het identiek aan Atman. Wat weer verwijst naar het ik-gevoel. Dat is mij dan weer volstrekt helder. Het ik-gevoel is relatief. Door de 'relatie? (tijdelijk) op te heffen komt men tot Zien.

habbuthabnot · 24 December 2016, 12:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Die ga ik in de kerk van mijn oh zo Christelijke dorp ophangen! Spreekt de pastoor weer een maand niet meer tegen me.

Merci om je gedegen wijsheid te delen! WiNk.

En deze hang ik boven mijn bed.

Als ik jouw pastoor zou zijn, kwam je zelfs mijn kerk niet meer in, uit liefde natuurlijk.

habbuthabnot · 24 December 2016, 12:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

Dank voor de aanvulling, Hab. Brahma is voor mij een nog moeilijk 'begrip?.
Volgens de hindoe?stische leer is het identiek aan Atman. Wat weer verwijst naar het ik-gevoel. Dat is mij dan weer volstrekt helder. Het ik-gevoel is relatief. Door de 'relatie? (tijdelijk) op te heffen komt men tot Zien.

Ja, het is verwarrend.
Temeer zo omdat er twee begrippen zijn die nauwelijks van elkaar verschillen nl.:

1. Brahma, De Schepper, hetgeen het meest overeenkomt met het westerse begrip 'God'.
2. Brahman, Supreme Reality, Allerhoogste Werkelijkheid

Brahman is wat in de tekst 'God' wordt genoemd.
Ook 'God' is voor ons een onhandig woord.
Een overvloed aan verwarrende connotaties gaat daarmee gepaard.

Ik gebruik daarom liever "Supreme Reality" of Allerhoogste Werkelijkheid.

Brahman dus.

De Atman/Brahman doctrine is de meest fundamentele grondslag voor de de term Advaita Vedanta.
Het werd door Shankara op die manier voor het eerst gebruikt om het illusoire karakter van het vermeende onderscheid tussen de twee te benadrukken.
Vandaar de 'niet-twee'

"Deze Atman is waarlijk Brahman" is een van zijn meest gequote uitspraken.

Kweetniet · 24 December 2016, 12:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Ja, het is verwarrend.
Temeer zo omdat er twee begrippen zijn die nauwelijks van elkaar verschillen nl.:

1. Brahma, De Schepper, hetgeen het meest overeenkomt met het westerse begrip 'God'.
2. Brahman, Supreme Reality, Allerhoogste Werkelijkheid

Brahman is wat in de tekst 'God' wordt genoemd.
Ook 'God' is voor ons een onhandig woord.
Een overvloed aan verwarrende connotaties gaat daarmee gepaard.

Ik gebruik daarom liever "Supreme Reality" of Allerhoogste Werkelijkheid.

Brahman dus.

Zeg ik het in westerse termen dan goed als Brahma de Schepper is en Brahman het Geschapene? Dat laatste is in mijn visie alles wat voortgekomen is uit de Geest van God/Schepper/Brahma.

Citaat:

De Atman/Brahman doctrine is de meest fundamentele grondslag voor de de term Advaita Vedanta.
Het werd door Shankara op die manier voor het eerst gebruikt om het illusoire karakter van het vermeende onderscheid tussen de twee te benadrukken.
Vandaar de 'niet-twee'

"Deze Atman is waarlijk Brahman" is een van zijn meest gequote uitspraken.

Dat begrijp ik niet helemaal. Tenzij mijn interpretatie hierboven onjuist is.
Atman is het ik-gevoel. Wat ten diepste alleen zichtbaar is in niet-zijn. Daar vindt een verschuiving plaats van ego-ik naar het werkelijke ik. Brahman als allerhoogste werkelijkheid lijkt mij Geest. Maar het ik-gevoel is geen (mijn) geest, dat zou betekenen dat het ik-gevoel afkomstig is uit God? s Geest?

Ben · 24 December 2016, 16:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

God is niet Shiva of Vishnu of Brahma, noch de zon of de maan noch de wind, vuur of water. God is die vormloze subjectiviteit, zuivere potentiële kracht, het oneindige universele Bewustzijn dat alleen bestaat, zelfs nadat de kosmos is opgelost. Alleen binnen dit zuivere, oneindige Bewustzijn, de potentiële volledigheid, is de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid opgekomen, enkel als een reflectie van die potentiële kracht, enkel als een objectieve uitdrukking van die zuivere subjectiviteit.

De zintuiglijk waarneembare geobjectiveerde werkelijkheid van deze zuivere subjectiviteit verschijnt en functioneert in onze buitenwereld, dat wil zeggen bewustzijn in waaktoestand, net zoals objecten met en zonder het vermogen tot voelen lijken te bestaan en functioneren in de binnenwereld, dat wil zeggen bewustzijn in de droomstaat. In geen van beide situaties vinden er gebeurtenissen plaats. Bewustzijn is het materiaal en het substraat van beide geobjectiveerde werkelijkheden - de droomwereld en de schijnbaar 'echte' wereld. Beide zijn geobjectiveerde zintuiglijk waarneembare verschijnselen in Bewustzijn, zodra Bewustzijn in beweging is.

Het aanbidden van een God buiten jezelf wordt alleen voorgeschreven aan diegenen van wie de psyche onvoldoende gezuiverd is en van wie de intuïtieve intelligentie daartoe nog niet volledig ontwaakt is. Een dergelijke aanbidding van een door henzelf geschapen mentaal object kan de aanbidders een bepaalde mate van bevrediging en geestelijke rust geven, maar als het erom gaat onze eigen aard te ervaren, is het een vergeefse aangelegenheid.

De God aan wie het besteed is om aanbeden te worden door zeer ontwikkelde geesten, is er een op wie de totale zintuiglijk waarneembare schepping, als gelijk aan zijn eigen wezen, steunt.

Een God voorbij aan alle denkbeelden, oneindig en tijdloos... Een God die net als de smaak in het voedsel in elk voelend wezen aanwezig is en daarom niet hoeft te zoeken... Een God die niet kan worden begrepen, omdat Hij de geest en de vijf zintuigen waar mee kennis wordt vergaard overstijgt.

Universeel Bewustzijn moet worden aanbeden door het eigen persoonlijke bewustzijn, maar niet door het bloemen aan te bieden of voedsel of sandelhoutolie, noch door wierook aan te steken of met lampjes te zwaaien. Het zou moeten worden aanbeden zonder enige inspanning, alleen maar door zelfrealisatie, door de hoogste vorm van meditatie in het ononderbroken innerlijk gewaarzijn van de tegenwoordigheid die in ons huist. Deze vorm van aanbidding behoeft geen enkele inspanning, omdat er niets verkregen moet worden wat men niet heeft.

Aanbidding van het universele Bewustzijn bestaat uit het met heel je hart aanvaarden van wat er ook maar op je pad komt, waar je niet naar gezocht hebt en waar je niet om gevraagd hebt - alle fysieke genoegens en lijden. Het bestaat uit het aanvaarden van alle fysieke activiteiten die er ook maar met behulp van dit psychosomatische organisme plaatsvinden. Het Zelf zou moeten worden aanbeden met alle plezierigheden die zonder inspanning spontaan plaatsvinden, of er op die pleziertjes nu straf staat of dat ze verboden zijn door de heilige geschriften, en of ze nu als gewenst of ongewenst worden beschouwd dan wel gepast of ongepast. Het Zelf zou aanbeden moeten worden met alle ervaringen die door de samenloop van tijd, omstandigheid en omgeving op komen, of die nu mooi en plezierig of lelijk en onprettig zijn. Ervaringen zouden aanvaard moeten worden in een staat van gelijkmoedigheid, net zoals de openheid van ruimte, met een volkomen stille naar de innerlijke oneindigheid gerichte geest. Acties vinden in de buitenwereld plaats zonder wil, zonder begeerte of verwerping. Alles wordt als onbetrokken getuige waargenomen zonder afwijzing, zonder oordeel.

De tekst getuigt van een grote 'geestelijke' afhankelijkheid, zo ook de beamende reacties die er op volgen.
Gedegen zelfonderzoek laat zien welk een subjectieve geslotenheid aan de beleving wordt voor gehouden.. waar het dit soort teksten betreft.

katerie · 24 December 2016, 16:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

De tekst getuigt van een grote 'geestelijke' afhankelijkheid, zo ook de beamende reacties die er op volgen.

Ben jongske, ga toch is gedegen onderzoek in je onderbroek doen en vervuil geen interessante draadjes met je idioot gelul!

Probeer wat nuttigs te doen en start je eigen topic en ga daar verder in uiteenzetten hoe mensen 'als wat is' en 'wat-heid' moeten zien te verwerken.

En nee, het aanwijzen dat gzoz gedaan moet worden om dat te bereiken volstaat niet.
Je zal met iets zinnigs moeten aankomen wil je interessant bevonden worden.

24 December 2016, 09:35	#1
Kweetniet Asprirant lid Geregistreerd: 1 July 2016 Berichten: 0	intuïtieve intelligentie God is niet Shiva of Vishnu of Brahma, noch de zon of de maan noch de wind, vuur of water. God is die vormloze subjectiviteit, zuivere potentiële kracht, het oneindige universele Bewustzijn dat alleen bestaat, zelfs nadat de kosmos is opgelost. Alleen binnen dit zuivere, oneindige Bewustzijn, de potentiële volledigheid, is de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid opgekomen, enkel als een reflectie van die potentiële kracht, enkel als een objectieve uitdrukking van die zuivere subjectiviteit. De zintuiglijk waarneembare geobjectiveerde werkelijkheid van deze zuivere subjectiviteit verschijnt en functioneert in onze buitenwereld, dat wil zeggen bewustzijn in waaktoestand, net zoals objecten met en zonder het vermogen tot voelen lijken te bestaan en functioneren in de binnenwereld, dat wil zeggen bewustzijn in de droomstaat. In geen van beide situaties vinden er gebeurtenissen plaats. Bewustzijn is het materiaal en het substraat van beide geobjectiveerde werkelijkheden - de droomwereld en de schijnbaar 'echte' wereld. Beide zijn geobjectiveerde zintuiglijk waarneembare verschijnselen in Bewustzijn, zodra Bewustzijn in beweging is. Het aanbidden van een God buiten jezelf wordt alleen voorgeschreven aan diegenen van wie de psyche onvoldoende gezuiverd is en van wie de intuïtieve intelligentie daartoe nog niet volledig ontwaakt is. Een dergelijke aanbidding van een door henzelf geschapen mentaal object kan de aanbidders een bepaalde mate van bevrediging en geestelijke rust geven, maar als het erom gaat onze eigen aard te ervaren, is het een vergeefse aangelegenheid. De God aan wie het besteed is om aanbeden te worden door zeer ontwikkelde geesten, is er een op wie de totale zintuiglijk waarneembare schepping, als gelijk aan zijn eigen wezen, steunt. Een God voorbij aan alle denkbeelden, oneindig en tijdloos... Een God die net als de smaak in het voedsel in elk voelend wezen aanwezig is en daarom niet hoeft te zoeken... Een God die niet kan worden begrepen, omdat Hij de geest en de vijf zintuigen waar mee kennis wordt vergaard overstijgt. Universeel Bewustzijn moet worden aanbeden door het eigen persoonlijke bewustzijn, maar niet door het bloemen aan te bieden of voedsel of sandelhoutolie, noch door wierook aan te steken of met lampjes te zwaaien. Het zou moeten worden aanbeden zonder enige inspanning, alleen maar door zelfrealisatie, door de hoogste vorm van meditatie in het ononderbroken innerlijk gewaarzijn van de tegenwoordigheid die in ons huist. Deze vorm van aanbidding behoeft geen enkele inspanning, omdat er niets verkregen moet worden wat men niet heeft. Aanbidding van het universele Bewustzijn bestaat uit het met heel je hart aanvaarden van wat er ook maar op je pad komt, waar je niet naar gezocht hebt en waar je niet om gevraagd hebt - alle fysieke genoegens en lijden. Het bestaat uit het aanvaarden van alle fysieke activiteiten die er ook maar met behulp van dit psychosomatische organisme plaatsvinden. Het Zelf zou moeten worden aanbeden met alle plezierigheden die zonder inspanning spontaan plaatsvinden, of er op die pleziertjes nu straf staat of dat ze verboden zijn door de heilige geschriften, en of ze nu als gewenst of ongewenst worden beschouwd dan wel gepast of ongepast. Het Zelf zou aanbeden moeten worden met alle ervaringen die door de samenloop van tijd, omstandigheid en omgeving op komen, of die nu mooi en plezierig of lelijk en onprettig zijn. Ervaringen zouden aanvaard moeten worden in een staat van gelijkmoedigheid, net zoals de openheid van ruimte, met een volkomen stille naar de innerlijke oneindigheid gerichte geest. Acties vinden in de buitenwereld plaats zonder wil, zonder begeerte of verwerping. Alles wordt als onbetrokken getuige waargenomen zonder afwijzing, zonder oordeel.

24 December 2016, 10:57	#5
Kweetniet Asprirant lid Geregistreerd: 1 July 2016 Berichten: 0	Dank voor de aanvulling, Hab. Brahma is voor mij een nog moeilijk 'begrip?. Volgens de hindoe?stische leer is het identiek aan Atman. Wat weer verwijst naar het ik-gevoel. Dat is mij dan weer volstrekt helder. Het ik-gevoel is relatief. Door de 'relatie? (tijdelijk) op te heffen komt men tot Zien.