Hebben dieren een 'ik' of 'ego'?

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

1 Het kan zijn dat je dyslexie in de weg zit..
De reflectie van 'iets, Laurens, is al niet dat 'iets meer, ook al doet het zich wel zo voor, kortom, reflectie toont een 'vermeende werkelijkheid'.
Het gaat er hier uiteraard niet om welke woorden er gebruikt worden, die 'vermeende werkelijkheid' kan gewoon een vaststelling zijn, eerder dan de bevinding en/of constatering ervan.

Ik had de betekenis van reflectie uit het woordenboek al eerder geplaatst.


Dat is de betekenis die ik daarvoor hanteer. Daar de jouwe daar niet op aansluit vroeg ik naar een 'mogelijke' andere betekenis van reflecteren.
Dus dyslexie of niet, er is een betekenis nodig en daarnaar was ik al aan het raden als jij die niet geeft. Bij geen enkele uitleg staat 'dat reflectie de vermeende werkelijkheid toont'.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Reflectie in de betekenis zoals iets in een spiegelruit te zien is bedoel je dan? Of projecteer je je werkelijkheid de wereld in en is reflectie datgene wat er terugkomt? Het maakt dat alles zo gecompliceerd. En daarbij waarom alleen reflectie wanneer alles al vermeend is?

Het is absurd te menen dat het er niet toe doet wat voor een woorden er voor reflectie gebruikt worden. Waar dat het geval is kwam men op het idee dat de eerste en laatste letter in een woord moeten kloppen de rest er dan niet toe deed, maar dat is hier niet het geval.

Je zegt "Alles is vermeend".. dat klopt, alles&niets is niks anders dan reflectie. Daar bij staat vermeend voor de droom, en reflectie voor de oorzaak van de droom.

Waar het mij om gaat is dat indien vaststaat dat alles vermeend is de rest er dan niet langer meer toe doet (dus ook niet of zoiets als reflectie de oorzaak is van de droom) en dat dat niet langer een rol meer speelt in het verhaal op weg naar 'wat' je bent. Het maakt iets wat simpel is moeilijk.

2 Omdat reflectie als vermogen gewoon een natuurlijk fenomeen is, er is 'niemand' nodig om dat werkzaam te laten zijn.

Zo lang mij niet duidelijk is wat je onder reflectie verstaat kan ik met de rest, zoals hier de gevolgtrekking, evenmin wat aanvangen. Dus je ziet dat de betekenis (de woorden) van belang zijn.

Dat gaat geheel vanzelf.. het 'geloven'. Daarentegen kan een 'gelovige' spelen met dat reflectie vermogen, en dan krijg je bevindingen zoals bv, getuige zijn, schouwen etc etc, tot Samadi, Nirvana, en Nibana aan toe.

Wanneer je denkt dat er iemand nodig is dan is er pas sprake van geloof. Een gelovige kan met van alles spelen, maar dat doen in de vorm (die hier met dat schouwen kennelijk ontleent is aan een uitspraak van Bassie) is lariekoek. Ik begrijp daardoor nu pas waarom je zo geboeid bent in zijn onderzoek. Je hebt kennelijk de behoefte verschijnselen uit te pluizen.

Het 'doen van wat gedaan kan worden.. gebeurt al, alleen een 'gelovige' kan in de veronderstelling verkeren dat hij of zij het 'doet.
Bewustwording gebeurd al, feitelijk kan dat nooit 'gedaan' zijn.

Het wordt een beetje een zwamverhaal Guido. Het uitdiepen van 'mogelijkheden' is toch volstrekte onzin. Waarom ga je niet net als Marie zoiets doen als de aanwijzingen van engelen volgen?

3 De Aboriginals noemen 'de wereld met alles erop en eraan niet voor niets.. de droomtijd.

Dat is helemaal niet verwonderlijk maar dat verklaard geen verband met reflectie.